نگاه خارجی

آنچه در این ستون می‌خوانید، دیدگاه‌های رسانه‌‌های خارجی است که صرفا جهت اطلاع‌رسانی منتشر می‌شود و این دیدگاه‌ها موضع روزنامه «هم‌میهن» نیست.

پیشنهاد طرحی خطرناک علیه ایران

در میان تشدید نگرانی‌ها از درگیری گسترده‌تر در خاورمیانه، نفت بهترین اهرم فشار بر ایران است و تقویت تحریم‌ها بر نفت ایران می‌تواند به حفظ صلح کمک کند. ما بیش از آن چیزی که فکر می‌کنیم اهرم فشاری بر ایران داریم. فروش نفت نقطه خفقان مهمی برای ایران است، زیرا براساس برخی برآوردها، صادرات نفت تا 70 درصد از درآمد دولت ایران را تشکیل می‌دهد. ایران در حال حاضر به لطف این واقعیت که نزدیک به رکورد تولید نفت در سال جاری است، با دو برابر شدن تولید از کمتر از 2 میلیون بشکه در روز در سال 2019 به 5/3میلیون بشکه در روز در حال حاضر، در حال حرکت است. این نشان‌دهنده افزایش بیش از 40 میلیارد دلاری درآمد ایران است که هفت برابر بیشتر از 6 میلیارد دلار پول منجمدشده‌ای است که بسیار مورد توجه قرار گرفته است. ایران به‌رغم اینکه از نظر فنی تحت تحریم‌های اقتصادی ایالات متحده قرار داشت، توانسته است رکورد صادرات نفت را بشکند. درحالی‌که تحریم‌های سال 2019 صادرات نفت ایران را تقریبا به صفر رسانده بود. علاوه بر این، ایرانی‌ها راه‌هایی برای دور زدن تحریم‌ها پیدا کرده‌اند.
ما از دنبال کردن تاکتیک‌های زیر حمایت می‌کنیم:
-تشدید اجرای تحریم‌ها از جمله تهدید به اجرای تحریم‌های ثانویه علیه خریداران چینی.
-تعامل دیپلماتیک با چین برای هشدار دادن به بزرگترین خریداران چینی نفت ایران.
-ایجاد سقف قیمت برای نفت ایران.
کاترین وافرام استاد دانشگاه MIT و دستیار سابق وزیر خزانه‌داری پیشنهاد کرده است که سقف قیمتی برای نفت ایران اعمال شود، مشابه سقف قیمتی که برای نفت روسیه اعمال شده است. با توجه به اینکه هزینه تولید نفت ایران دو برابر کمتر از نفت روسیه است، قیمت سقفی را حتی کمتر از 60 دلار پیشنهاد می‌کنیم.
-به لحاظ جغرافیایی صادرات نفت ایران را خفه کنید. به‌ویژه تنگه هرمز که 90 درصد صادرات نفت ایران از آن عبور می‌کند.
-تحریم‌ها علیه شرکت‌های اروپایی که به ناوگان سایه ایران کمک می‌کنند اعمال شود.
-براساس پیشنهاد کریگ کندی، کارشناس انرژی، تحریم‌های اضافی علیه شرکت‌هایی که به میدان‌های نفتی ایران خدمات می‌دهند، اعمال شود.
این اقدامات تولید نفت ایران را خفه می‌کند و بودجه‌ای را که ایران برای تأمین مالی نیروهای نیابتی‌اش در اختیار دارد، کاهش می‌دهد. با این حال، یکی از موانع اصلی اعمال تحریم‌های شدیدتر بر صنعت نفت ایران، نگرانی‌های قابل درک پرزیدنت بایدن مبنی بر این است که تقویت تحریم‌ها علیه صنعت نفت ایران باعث افزایش سرسام‌آور قیمت‌ جهانی نفت می‌شود. این ترس‌ها نابجا هستند و به‌راحتی قابل مدیریت هستند. نفت ایران بخش کوچکی از تولید نفت خاورمیانه است؛ تنها حدود 5/12درصد، تقریباً 4 برابر کمتر از بزرگترین تولیدکننده نفت خاورمیانه یعنی عربستان سعودی. به‌ویژه، عربستان سعودی این فرصت را دارد که اگر واقعاً متعهد به ایستادگی در برابر نفوذ ایران باشد، ترازو را به‌طور معناداری پایین بیاورد. عربستان اکنون یک‌سوم کمتر از دوران ترامپ نفت تولید می‌کند و تولید روزانه نفت خود را از حدود 13 میلیون بشکه در روز در اوج خود به تنها حدود 9 میلیون بشکه در روز پس از چند کاهش تولید داوطلبانه کاهش داده است. اگر عربستان فقط تولید نفت خود را به ظرفیت کامل بازگرداند، ممکن است 4 میلیون بشکه نفت در روز به بازار جهانی بفرستد که برای جبران هر گونه کاهش صادرات ایران به دلیل تحریم‌های تقویت‌شده کافی است.
عربستان قبلاً تمایل خود را برای انجام این کار نشان داده است. در سال 2018، محمد بن‌سلمان، ولیعهد عربستان سعودی وعده داد که عربستان به‌طور کامل از هرگونه افزایش قیمت نفت به واسطه کاهش تولید ایران ناشی از تحریم‌ها جلوگیری خواهد کرد. این تعهدی بود که او به آن عمل کرد و قیمت جهانی نفت به‌رغم از دست دادن بیش از 2 میلیون بشکه نفت ایران در دوران ترامپ کاهش یافت. این یک منفعت برای عربستان بود، زیرا نه‌تنها عربستان سهم بازار ایران را به دست آورد، بلکه خزانه عربستان سعودی مملو از درآمدهای بی‌سابقه شد.