نگاه خارجی

آنچه در این ستون می‌خوانید، دیدگاه‌های رسانه‌‌های خارجی است که صرفا جهت اطلاع‌رسانی منتشر می‌شود و این دیدگاه‌ها موضع روزنامه «هم‌میهن» نیست.

خطر بحران غزه برای ایالات متحده

سیاست ایالات متحده درباره بحران اسرائیل و فلسطین، نشانه‌هایی از این دارد که در حال کشیده شدن به همان فضای احساسات و خشم اسرائیلی‌هاست. از این لحاظ، این سیاست هم‌مسیر با همان احساساتی است که حمله حماس در بدنه سیاسی آمریکا ایجاد کرد و در آن، امن‌ترین موضع علنی، ابراز حمایت تزلزل‌ناپذیر از اسرائیل است. الان از حالت عادی هم برای سلامت سیاسی فرد خطرناک‌تر است که هر حرفی به جز این بزند که بحران را در پس‌زمینه سیاست‌های چندین‌ساله اسرائیل علیه فلسطینیان قرار دهد. در همین راستا، سیاست بایدن که کلاً تمام و کمال پشت سر اسرائیل باشد، احتمالاً محاسبات سیاسی داخلی پشتش دارد.
موضع‌گیری‌های دولت اغلب بحران را به داستانی از خیر و شر فرو کاسته که ابراز احساسات درباره آن راحت است و اغلب انگیزه‌های احتمالی حمله‌ای را نادیده می‌گیرد که محاسبه‌ای با دقت داشته و در واکنش به سیاست‌ها و اقدامات اسرائیل انجام شده. با همین زمینه، مقامات دولت آنچه حماس کرد را با داعش مقایسه کرده‌اند. تاکتیک‌های زمان حمله را می‌شود مقایسه کرد اما فراتر از آن این مقایسه بی‌معناست. داعش در هیچ وضعیت طولانی‌مدت مشابه اسرائیل و فلسطین درگیر نیست. ایدئولوژی و جاه‌طلبی داعش مرزهای بین‌المللی را نمی‌شناسد. حماس یک گروه ملی‌گرا به‌دنبال قدرت سیاسی در فلسطین است و فراتر از این میدان هیچ علاقه‌ای به اقدامات تروریستی بین‌المللی ندارد. داعش هرگز حرفی از رعایت آتش‌بس و زندگی مسالمت‌آمیز کنار دشمنش نزده است. اما حماس زده. اینکه چرا کار به اینجا کشید، مربوط به بسته‌شدن راه‌های مسالمت‌آمیز رقابت است. فروکاستن کل درگیری به مسئله یک مجموعه تاکتیک‌های خشمگین‌کننده، ندیدن همه ابعاد دیگر درگیری است.
در همین حال، عربستان سعودی خواستار کاهش تنش بوده است. روسیه و چین خواستار آتش‌بس فوری بوده‌اند و روسیه دارد قطعنامه‌ای در شورای امنیت سازمان ملل متحد به همین منظور پیشنهاد می‌کند. اما دولت بایدن در جهت مخالف حرکت می‌کند. آنتونی بلینکن، وزیر خارجه در شبکه‌های اجتماعی از تلاش ترکیه برای آتش‌بس حمایت می‌کند اما بعدتر آن نوشته را حذف می‌کند. بایدن یکشنبه می‌گوید، اشغال غزه از سوی اسرائیل اشتباه بزرگی خواهد بود، اما سیاست فعلی دولت این است که به جز این موضع‌گیری، از تشدید خشونت فعلی اسرائیلی‌ها حمایت کند.
دولت [آمریکا] باید با دقت به این فکر کند که منافع ایالات متحده کجا با منافع و اهداف اسرائیل تفاوت دارد. انتقام خشونت‌آمیز اسرائیل، از منافع آمریکا نیست. یکی از منافع در خطر آمریکا این است که بعضی از شهروندانش شاید الان در غزه گروگان باشند و با حملات شدید اسرائیل، در خطرند. به جز گروگان‌ها، تخمین زده می‌شود که ۵۰۰ تا ۶۰۰ آمریکایی، اغلب فلسطینی‌آمریکایی، در غزه‌اند. آن‌ها هم با بستن همه راه‌ها توسط اسرائیل، آنجا به دام افتاده‌اند و در خطر تبدیل شدن به تلفات عملیات اسرائیل هستند. یکی دیگر از منافع آمریکا ممانعت از گسترش نبرد فعلی در منطقه است. هر چه درگیری شدیدتر شود، خطر گسترش آن بیشتر می‌شود، به‌‌رغم اینکه دیگر بازیگران منطقه به دنبال جنگ گسترده‌تر نیستند.
دنیا احتمالاً نصیحت‌های ملایم رئیس‌جمهور بایدن را درباره مراعات حاکمیت قانون به یاد نخواهد آورد. بلکه روی این تمرکز خواهد کرد که ایالات متحده عملاً به حملات اسرائیل چراغ سبز و البته کمک مادی کرده است، به حملاتی که نه‌تنها برخلاف قوانین جنگی هستند، بلکه مرگ و رنج برای هزاران بی‌گناه به همراه دارند.
همه این‌ها واکنش‌هایی خشونت‌آمیز در پی داشت، از جمله از سوی گروه‌های افراطی خشن. انتقام، میلی است که منحصر به اسرائیلی‌ها نیست. آن‌هایی که به سرعت به دنبال مقایسه با داعش می‌روند، باید تأملی در این باره هم بکنند که احتمالاً، مستمرترین زمینه تبلیغات، بازجویی‌ها و ادعاها تروریست‌هایی مثل القاعده که به منافع ایالات متحده حمله کرده‌اند، حمایت ایالات متحده از اسرائیل و رفتار اسرائیل با فلسطینی‌هاست.