علیه دختر سردار

مهدی چمران، رئیس شورای شهر تهران روز یکشنبه اعلام کرد: «حراست شهرداری تقاضا کرده که حراست شورای شهر زیر نظر آن قرار گیرد. اما ما قبول نکردیم. دسترسی‌های ما را قطع کرده‌ است.»  او در ابتدای جلسه دیروز شورای شهر تهران گفت: «ماه‌ها تلفن‌ها و نشست‌های متعدد برگزار شد متاسفانه مسائل را حل نکردند. حتی مشکل ایجاد کردند و دو نامه ما را پاسخ ندادند. اما صحبتی که من اینجا کردم 24 ساعت نتوانستند تحمل کنند. بلافاصله دادند مقاله‌نویسی که خیلی قشنگ نوشته بود، مقاله‌ای نوشت که محتوا ندارد. اصل ایرادی که گرفتند این است که من پیر هستم. کسی نگفته ما جوان هستیم. پیری که عیب نیست. اگر عیب است باید حضرت نوح را ایراد بگیرید که 900 ساله بود. پیربودن عیب نیست پیرفکر کردن عیب است.» اما برخی از اعضای شورای شهر تهران بر این عقیده بودند که برای نوشتن این مقاله پول پرداخته‌اند.

کمیسیون بودجه انصراف دهد

اولین تذکر پیش از دستور سهم نرجس سلیمانی، رئیس کمیسیون نظارت و حقوقی شورای شهر تهران بود که از سنگ‌اندازی کمیسیون برنامه و بودجه شورا در تحقیق و تفحص از شهرداری خبر داد. او باز هم از شعرهای پرکنایه ادبیات فارسی آن‌هم از پروین اعتصامی برای شروع تذکر خود استفاده کرده و این شعرخوانی باز هم به تنش گرایید. گفت: «جواب نامه مظلوم را تو خویش فرست/ بسا بود، که دبیرانت اشتباه کنند/ زمام کار، به دست تو چون سپرد سپهر/ به کار خلق، چرا دیگران نگاه کنند/ اگر به دفتر حکام، ننگری یک روز/ هزار دفتر انصاف را سیاه کنند. شعر بسیار زیبایی است درباره نامه‌ای به نوشیروان که پیشنهاد می‌کنم خوانده شود.»

او تاکید کرد: «در کمال تعجب کمیسیون برنامه و بودجه به جای نامه‌نگاری با شهرداری مطابق قانون با مسئولان ذیربط و کسب اطلاع، دریافت اسناد و ارائه به متقاضیان تحقیق و تفحص در دفاع از شهرداری در حرکت خارج از عرف چهار بند تحقیق و تفحص از سازمان املاک را رد کرده است. البته پاسخ مناسبی در رد این نامه تهیه و فرستاده شد. با توجه به استنکاف کمیسیون بودجه از آغاز مکاتبات و پیگیری‌هایی که حسب مذاکرات بنده در روز یکشنبه با آقای آخوندی، رئیس کمیسیون داشتم، قرار شد نامه تا روز یکشنبه و نهایتاً اول روز دوشنبه ارسال شود، به جهت اینکه وقت قانونی محدود است. اما نامه سر از شورا درآورد و به‌جای شهرداری به شورا و درخواست‌کنندگان رسید.»

او افزود: «ناچار کمیسیون نظارت و حقوقی به‌عنوان احدی از کمیسیون‌ها که مکاتبات تحقیق و تفحص را بر عهده گرفته، نامه‌ای با دو امضا تهیه کرده و جهت امضای کمیسیون برنامه و بودجه ارسال شده است. لذا ضرورت دارد با دلایلی که مطرح کردم، کیمسیون برنامه‌ و بودجه از تحقیق و تفحص اعلام انصراف کند تا جریان مکاتبات با نامه کمیسیون نظارت و حقوقی آغاز شود یا به دلیل عدم اتلاف وقت، به‌عنوان امضای دوم باشد تا مکاتبات رسماً شروع شود. «ما ز یاران چشم یاری داشتیم / انشالله غلط نباشد آنچه می‌پنداشتیم.»

تمام عمرت کار سیاسی کردی

حبیب کاشانی، عضو شورای شهر تهران با اشاره به جواب کمیسیون برنامه و بودجه درباره موضوع تحقیق و تفحص، گفت: «در 5 صفحه این نامه تهیه شده است.»

محمد آخوندی، رئیس کمیسیون برنامه و بودجه، اعلام کرد: «جوابی ندادیم. نامه‌ای به آقای چمران بود.»

کاشانی پاسخ داد: «این نامه‌ای است که برای تمام متقاضیان تحقیق و تفحص ارسال شده است.» آخوندی گفت: «من جواب دادم. حرف سیاسی نزنید.»

کاشانی پاسخ داد: «چی نزنیم؟ تو همه عمرت کار سیاسی کردی بچه جون. از گذشته‌ات معلومه که کجاها کار کردی. دست بردارید از این نوع صحبت‌ کردن.» چمران برای میان‌داری گفت: «نامه را برای من زده است.»

کاشانی پاسخ داد: «حق نداشته رونوشت به من بزند. شما از او خواستید باید نامه را به شما می‌زد. به تمام متقاضیان تحقیق و تفحص فرستادند. ایشان حق ندارد وسط حرف من بپرد. من خواهش کردم ما می‌خواهیم تحقیق و تفحص انجام بگیرید اما داریم مقابل همدیگر قرار می‌گیریم. این فضای خوبی نیست. فکر می‌کنم دوستان می‌توانستند جلسه‌ای بگذارند که به نامه‌نگاری ختم نشود. این مکاتبات و رفت و برگشت‌های پینگ‌پنگی به شورا آسیب می‌رساند. اگر قرار است از این اتاق به آن اتاق نامه‌نگاری کنیم؟ الحمدالله همه تواضع دارند خواهش می‌کنم به اتاق ‌همدیگر بروند و حرف بزنند. ادامه این نامه‌نگاری‌ها خوب نیست.»

با تهدید و شعرخوانی جا نمی‌زنم

محمد آخوندی، رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران که زمان تذکر نرجس سلیمانی غایب بود، خود را به صحن رساند و در مقام پاسخگویی به این انتقاد نرجس سلیمانی را دیکتاتور خوانده و گفت: «ما با یک دیکتاتوری روبه‌رو هستیم که 3 سال است هر حرفی دوست دارد می‌زند و هر کاری دوست دارد انجام می‌دهد، اما کسی اگر کار قانونی انجام می‌دهد مورد حمله قرار می‌گیرد. نگرانی وجود ندارد. من در مورد نظارت بر رفتار نمایندگان صحبت کردم و چند کانال‌های مختلف تلگرامی که مشخص است که متعلق به چه کسی است بنده را تخریب می‌کنند. بنده شاخص‌های ارزیابی را هم ارائه خواهم کرد. ما مظلوم‌نمایی بلد نیستیم اما 3 سال افرادی در شورای شهر بودند که توسط افرادِ گروه‌هایی تخریب می‌شوند.

متاسفم اگر نکته‌ای وجود دارد، من نمردم، زنده هستم، تلفن را بردارید بگویید این نامه شما اشتباه است. مگر میکروفن شورا جای این حرف‌هاست؟ مگر من کارمند کسی هستم؟ من عضو شورا هستم، شهرداری نیستم که شعر بخوانید و تهدید کنید. من نماینده مردم هستم و کسی حق ندارد بنده را تهدید کند. استعفا بدهید یا انصراف دهید. رئیس شورا می‌تواند عملکرد کمیسیون را بررسی کند. ما اجازه نمی‌دهیم طرح و لایحه‌ای روی زمین بماند و هر یکشنبه و سه‌شنبه جلسه برگزار می‌کنیم. بررسی کنید ما در این 3 سال بیشتر نظارت داشتیم یا کمیسیون نظارت و حقوقی؟»

چمران گفت: «به کمیسیون نظارت و حقوقی اشاره نکنید.» آخوندی پاسخ داد: «اشاره، تهدید و تعیین تکلیف کردند. اجازه بدهید من صحبت کنم. به عنوان رئیس شورا نامه‌ای در خصوص تحقیق و تفحص به ما ارسال کردید و من به همراه کارشناسان آن را در کمیسیون بررسی کرده و اعلام کردیم که این نکات وجود دارد. یک پیشنهاد هم دادیم که جلسه‌ای با متقاضیان تحقیق و تفحص برگزار شود. به ما می‌خندند وقتی مطلبی را اشتباه بنویسیم. گفتیم این موارد ربطی به سازمان املاک ندارد. در ماجرای قبلی خانم سلیمانی گفتند که چرا رونوشت به ما نداده‌اید؟ ما گفتیم رونوشت به متقاضیان تحقیق و تفحص بزنید تا نگویند چرا توقف دادید. من در سیستم شورا رونوشت زدم مگر اعضای شورای شهر نامحرم هستند؟ مگر به کسی توهین کردیم؟ من چه دفاعی از شهرداری کردم؟ من کجا پاسخ تحقیق و تفحص دادم؟ کلمه‌کلمه‌ی حرف‌ها اینجا بار حقوقی دارد. شما که رئیس کمیسیون حقوقی هستید. من نوشتم این ایرادات به این متن وارد است، شما به عنوان رئیس شورا نظرتان را بگویید. حرف بدی زدم؟ به کسی فحش دادیم؟ بی‌احترامی کردیم؟ از کسی دفاع کردیم؟ اگر بنا کار نظارتی است، من بیش از همه شما در این سه سال کار نظارتی کردم. پس من خواهش می‌کنم حتماً از کمیسیون بودجه عذرخواهی کنید نه از بنده حقیر. لطفاً تهدید نکنید من شهرداری نیستم با این تهدیدها جا بزنم. من به وظیفه قانونی خود عمل می‌کنم. حتماً در اولین فرصت جلسه می‌گذاریم و تحقیق و تفحص را انجام می‌دهیم. کسی نباید بترسد، شهردار تهران گفته که تحقیق و تفحص را آغاز کنید.»

پس از این بحث‌ها در نهایت با میانجی‌گری دیگر اعضای شورای شهر تهران جلسه مشترک این دو کمیسیون عصر روز گذشته برگزار شد.

ما تا آخر می‌مانیم و شما نمی‌مانید

مهدی اقراریان، عضو شورای شهر تهران اما به موضوع قصه پرغصه منتقدان شهردار تهران اشاره کرده و تاکید کرد: «این موضوع ربطی به انتخابات ریاست‌جمهوری ندارد، هرچند اقدامات و کارهای اشتباه آقای زاکانی در انتخابات به شورای ششم آسیب زده اما بیش از دو و نیم سال و پس از ۶ ماه از انتصاب ایشان به دلیل رفتارهای ایشان جمعی از اعضا به این نتیجه رسیدند که شهردار کارآمدی لازم برای مدیریت شهر را ندارد. شاید بیشترین همکاری را هم این شورا برای اصلاح روند شهرداری داشته است، متأسفانه شاهدیم که خط برخورد با منتقدین هر روز پررنگ و گسترده‌تر می‌شود. فضای مجازی حاکی از ساماندهی علیه منتقدان زاکانی است.»

او افزود: «ما به آقای زاکانی گفتیم در مورد ودیعه مسکن توضیح داده شود و شهردار اجازه ندهد که افراد نزدیک شما در موضوعات شهرداری مداخله کنند. نمی‌دانیم جرم ما چیست که هر روز باید تحت فشار باشیم. آقای شربیانی در ۱۸ اردیبهشت نطقی در شورا داشت و بعد از آن تحت فشار قرار گرفت. علاقه‌مند نیستیم که بگوییم دوستان از چه ابزاری برای فشار به اعضا استفاده می‌کنند. ۱۸ نفر از اعضای شورا به آقای زاکانی رأی دادند اما امروز تقریباً نیمی از اعضا به عملکرد ایشان انتقاد جدی دارند. فکر می‌کنند فشار به منتقدین باعث عقب‌نشینی منتقدان خواهد شد؟ خیر. از راهکارهای قانونی استفاده می‌کنند، در مورد تحقیق و تفحص همکاری نشد و ما در مورد مسکن تحقیق و تفحص می‌کنیم تا کمیسیون شهرسازی موضوع را بررسی کند. کار خوبی نیست که شهرداری سنگ‌اندازی می‌کند. اگر روندی که شهرداری در شهرستان ری دنبال می‌کند، اصلاح نکند، مجبوریم در خصوص اقداماتی در راستای فشار بر منتقدان با مردم صحبت کنیم. بدانید که اعضای شورا تا پایان کار می‌مانند اما تجربه سیاسی شما نشان داده که معمولاً شما که تا پایان نمی‌مانید.»

البته ناصر امانی نیز در مورد فشار بر منتقدان به‌ویژه جعفر شربیانی، عضو هیئت رئیسه شورای شهر تهران به شهرداری تهران تذکر داد. این تذکرات در راستای این است که شهرداری برای دومین بار تصمیم دارد دفتر شربیانی در شهرری را تعطیل کند.