ملی‌شدن صنایع بزرگ
16 تیرماه 1358 مهندس مهدی بازرگان، نخست‌وزیر دولت موقت مصوبه شورای انقلاب را مبنی بر ملی‌شدن صنایع تحت عنوان «قانون حفاظت و توسعه صنایع ایران» اعلام داشت.
در پاراگرافی از مقدمه این مصوبه چنین آمده بود: «نظام گذشته صنایع کشور را به‌صورت وسایلی برای چپاول سرمایه‌های ملی به دست عمّال خود و وابستگی اقتصاد ایران به سرمایه‌داری خارجی و مصرفی ساختن کشور درآورده بود.»
در همین روز روزنامه اطلاعات فهرست برخی از افراد را که شرکت‌ها، مؤسسات و کارخانه‌های آنان مشمول این قانون قرار می‌گرفت، منتشر کرد که برخی از آنها از این قرار بودند: «جعفر اخوان، حبیب ثابت، محمود رضایی، رسول وهاب‌زاده، احمد خیامی، محمود خیامی، منصور یاسینی، محمدرحیم ایروانی، محمدتقی برخوردار، اکبر لاجوردیان، قاسم لاجوردی، احمد لاجوردی، محمود لاجوردی، حبیب لاجوردی، محمدعلی مهدوی، آذر ابتهاج، ابوالحسن ابتهاج، حسین دانشور، علی‌نقی عالیخانی، عبدالحمید اخوان‌کاشانی، رضا شکرچیان، علی شکرچیان، عبدالمجید اعلم، مهدی میراشرافی، مهدی هرندی، سعید هدایت، برادران عمید، محمدخسروشاهی، برادران فولادی، اسدالله رشیدیان، علی رضایی، مرتضی رستگارجواهری، مهدی نمازی، محمد ابونصر و...».
