خاطرات پراکنده گلی ترقی
گلی ترقی که با کلماتش تهران قدیم را جلوی چشم ما زنده کرده است، حالا در خانه سالمندانی در پاریس ساکن شده؛ ساکت و بی‌حرف به در و دیوارها زل می‌زند. حالا باغ سبز شمیران او همان خواب شیرینی بود که فکر می‌کرد از فولاد است و پایه‌هایش همیشگی، اما با تلنگری فرو ریخته.
گلی ترقی خاطره‌ساز نسلی از ما، یادآور مزه‌های کودکی، لب فروبسته و انگار با دنیا قهر کرده است. خالق خاطره‌های پراکنده و دو دنیا در ۱۷ مهرماه ۱۳۱۸ در تهران متولد شد.
گلی آخرین فرزند خانواده ترقی بود. پدرش، لطف‌الله ترقی، مدیر و صاحب مجله‌ی ترقی و وکیل دادگستری بود و گلی استعداد و علاقه‌اش به نوشتن را از او به ارث برد.
ترقی اولین داستانش به‌نام «میعاد» را در مجله‌ی هنر و اندیشه منتشر کرد؛ «من هم چه‌گوارا هستم»، «جایی دیگر»، «فرصت دوباره»، «خواب زمستانی»، «اتفاق» و «بازگشت» از دیگر آثار این نویسنده ساکن پاریس هستند. امید که عمرش دراز باشد و دوباره برایمان بنویسد.
