واقعیت این است که دولت بدون اینکه ضرورتی بر تعیین شعار برای آن باشد، به‌طور طبیعی و مطابق وعده‌های داده‌شده و نیز قانون برنامه، باید رشد ۸ درصدی که پایدار باشد ایجاد کند. چنین رشدی ازیک‌سو، بدون مشارکت مردم محقق نمی‌شود و از سوی دیگر، باید همه بخش‌های اقتصادی و به‌طور مشخص صنعت و کشاورزی را در بر بگیرد. بنابراین، انجام چنین هدفی نه‌فقط در سال۱۴۰۳ که پیش از آن نیز باید در دستور کار دولت می‌بود.
پرونده رئیس سازمان بورس دولت سیزدهم با مهر وامهای نجومی بسته شد
پایان قصه عشقیسخنگوی دولت:
«فقر» خروجی درست عمل نکردن سیستم استاحمد زیدآبادی:
از این همه تناقض آدمی سرسام می‌گیرد
