پرویز ناتـلخانلری اسفندماه سال ۱۲۹۲ در تهران متولد شد. او تحصیلات متوسطه خود را در دارالفنون گذراند. تحصیلات عالی را در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران انجام داد و ضمن تدریس در دبیرستانها، دوره دکتری زبان و ادبیات فارسی را گذراند.
پرویز ناتـلخانلری اسفندماه سال ۱۲۹۲ در تهران متولد شد. او تحصیلات متوسطه خود را در دارالفنون گذراند. تحصیلات عالی را در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران انجام داد و ضمن تدریس در دبیرستانها، دوره دکتری زبان و ادبیات فارسی را گذراند.
ادبیات فارسی مملو از نکات نغز و عبارات دلانگیزی است که به موجزترین شکل ممکن و با لطیفترین تعابیر، معنا و مفاهیمی که گنجایش چندین و چند کتاب دارد در خود نهانده و به مخاطب عرضه میکند؛ از آن جمله است:«هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد.»
یکی از ویژگیهای مهم آثار سعدی علاوه بر شاعرانگی، زبان سعدی است. در نظر بگیرید که میان قرن چهارم و شاهنامه فردوسی تا قرن هفتم و سعدی شیراز، ما شاهد زبانی مغلق هستیم و آن زبان روان، سهل و ممتنع که در آثار سعدی میبینیم در آن زمان وجود نداشته است. پس کار سعدی، آفرینش زبان است و آنچه انجام میدهد به ظهور دوباره زبان و پیوند دوباره آن با مردم میانجامد.
پژوهش و پرداختن به فرهنگ و ادبیات عامیانه ایران در سالهای معاصر، اهمیت خاصی یافته است. بهخصوص پس از تحولّاتی که عواملی مانند انقلاب مشروطه و مواجهه ایران و اروپا رقم زد. اما نکتهای باریک در این میانه نباید فراموش شود که وقتی سخن از ادبیات عامیانه و تحقیق و پژوهش در آن میکنیم، همیشه مقصودمان دقیقاً یک معنا نیست.
طیف گستردهای از پدربزرگان و مادربزرگان امروزی، کودکان و نوجوانان نسل رادیو، شیرینی طنین مخملی «بچهها! سلام» را در ظهر جمعه، هنوز به خاطر دارند. سلام گرمی که پدر قصهگوی آن روزها، فضلالله مهتدی یا همان آقای صبحی، به همراه انبوهی از متلها، قصهها و ضربالمثلها، روانه خانه ایرانیان میکرد. قصههایی از ادبیات کلاسیک ایران مثل مثنوی، ماجراها و داستانهایی برآمده از فرهنگ عامیانه، فولکلور و خردهفرهنگهای ریز و درشت ایرانی.
همه ما میدانیم، گفتهایم و شنیدهایم که از قرنها پیش تا امروز آنچه جهان را مسحور و علاقهمند به ایران کرده، فرهنگ بینظیر و درخشانش بوده است. مهربانی، مهماننوازی و زبان فرهنگمدارانه، لوازم ایران و ایرانی هستند. میزبانی و پناه دادن به خویش و قومهای گرفتارمان، وظیفه ماست. به قول نجیب بارور، شاعر معزز و نورچشم افغانستانی، «هر کجا مرز کشیدند، شما پُل بزنید.»
عیسی کلانتری:
تندروها سهم خود را از دولت میخواهند/پزشکیان بداند که پایداریچیها با او دوست نیستند و هرگز نخواهند شد