بایدن به جای پوتین در کی‌یف
تحلیل کارشناسان شورای آتلانتیک در آستانه یک‌سالگی جنگ اوکراین
تحلیل کارشناسان شورای آتلانتیک در آستانه یک‌سالگی جنگ اوکراین
ناله آژیر حمله هوایی بلند بود، وقتی این دو مرد به آرامی قدم‌زنان از حیاط صومعه سنت‌مایکل کی‌یف گذشتند. روز دوشنبه، جو بایدن، رئیس‌جمهور ایالات‌متحده سفری اعلام‌نشده به کی‌یف داشت تا با ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین دیدار کند. بعد از دیدار دو رئیس‌جمهور از صومعه و آرامگاه سربازان اوکراینی در کنارش، بایدن در نشستی خبری گفت: «فکر کردم حیاتی است که تردیدی در کار نباشد؛ هیچ تردیدی، درباره حمایت ایالات متحده از اوکراین در این جنگ.» این جمعه، یک سال بعد از حمله تمام‌عیار روسیه به اوکراین خواهد بود. در ادامه، کارشناسان شورای آتلانتیک دیدگاه‌های خود را درباره اهمیت سفر بایدن، درحالی‌که جنگ وارد سال دومش می‌شود، در میان می‌گذارند.
بازتاب سیاست بایدن، مفید و درست اما نه قوی و الهام‌بخش
جان هربست/ مدیر ارشد مرکز اوراسیای شورای آتلانتیک، سفیر سابق ایالات متحده در اوکراین
سفر بایدن مفید، مثبت و حتی لازم بود. این سفر بخشی از سیاست کلی اوست از زمانی که تهدید تهاجم گسترده روسیه در ۲۰۲۱ سر بر آورد. این سیاست بسنده‌ای است، در مقابل چالشی که بزرگترین چالش برای امنیت و پیشرفت ایالات متحده از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی است که بیش از سی سال پیش رخ داد. راهبرد سه‌بخشی بایدن، راهبرد دقیقی است: همراه‌کردن متحدان و شرکا برای ارائه سلاح و کمک‌های دیگر به اوکراین، تحمیل تحریم‌های عمده بر مسکو و تقویت دفاع ناتو در شرق. با توجه به وزن بالای خطر، حتی سیاستی بسنده هم نیازمند مهارت، تلاش فراوان و منابع بسیار است. این سیاست قطعا برای یک سال مانع از این شده است که ولادیمیر پوتین، اوکراین را به زانو درآورد.
اما این سیاست نه قوی است و نه الهام‌بخش و این سفر بازتابی از آن است. یک دولتمرد، با تبیین روشن تهدیدات علیه منافع حیاتی ایالات متحده از پس چالش تهاجم پوتین برمی‌آمد: اظهارات و فعالیت‌های کرملین نشان می‌دهد که پیروزی در اوکراین ممکن است با تهدیدی مستقیم علیه متحدان ایالات متحده در ناتو دنبال شود، خطری علیه امنیت و پیشرفت ایالات متحده. در حالی هم که یک دفتردار، مشکلی ندارد با سیاستی که قول می‌دهد «تا هر وقت لازم است کنار اوکراین بایستد»، یک دولتمرد (یا زن) به وضوح بیان می‌کند که هدف ایالات متحده پیروزی اوکراین یا شکست کرملین است. چنین توصیف واضحی که مدام تکرار شود، با اقدامی ثابت‌قدم دنبال می‌شود تا این اتفاق بیفتد. این یعنی دادن سیستم‌های تسلیحاتی به اوکراین که بلافاصله حمله خونین مسکو را در نزدیکی باخموت متوقف کند و اجازه دهد یک ضدحمله تعیین‌کننده اوکراین، پل زمینی مسکو به کریمه را قطع کند. در این نمونه، این سیستم‌های تسلیحاتی، تانک‌های فراوان، هواپیماهای جنگنده پیشرفته و پرتابه‌های دوربرد (تا سیصد کیلومتر) خواهد بود. اما ما هیچ حرفی از این دست از کاملا هریس، معاون اول و دیگر مقامات ارشد دولت در کنفرانس
امنیتی مونیخ یا از بایدن در کی‌یف نشنیدیم. سفر بایدن به کی‌یف را مورخان ذکر خواهند کرد، اما به‌عنوان نقطه‌ای درخشان از موضع‌گیری شفاف و رهبری ایالات متحده به آن ارجاع داده نخواهد شد. بایدن می‌تواند بهتر عمل کند. امید که چنین کند.
استقبال احساسی اوکراینی‌ها، عصبیت در روسیه
اوله شمشور/ کارشناس مرکز اوراسیای شورای آتلانتیک، سفیر سابق اوکراین در ایالات متحده
از همان زمان که سفر به لهستان اعلام شد، شایعات مربوط به احتمال دیدار بایدن و زلنسکی (به احتمال بیشتر در غرب اوکراین) در کی‌یف پخش شد. حتی پیش از اینکه اولین عکس‌ها دیده شوند، بسیاری از شهروندان کی‌یف حدس زدند که رئیس‌جمهور ایالات متحده در شهر است، به خاطر تدابیر امنیتی فوق‌العاده و بسته بودن چندین خیابان. سفر بایدن یکی از آن اتفاقاتی بود که در آن واکنش احساسی طبقه حاکم اوکراین و مردمش به یک اندازه مثبت و حتی مشتاقانه بود. باید گفته شود که آن صبح برای اهالی کی‌یف با یک آژیر حمله هوایی شروع شد که در دوران جنگ تقریبا بخشی از روند روزمره‌شان شده است.
سفر بایدن قطعا مهم بود، به‌عنوان شاهدی بر حمایت کامل ایالات متحده از مبارزه اوکراین در مقابل تهاجم روسیه، به‌خصوص برای مقابله با تردیدهایی که موضع‌گیری‌های برخی نمایندگان جمهوری‌خواه کنگره ایجاد کرده بود. شنیدن پیام ادامه کمک نظامی، اقتصادی و انسانی از طرف ائتلاف ضدپوتین به رهبری ایالات متحده، به‌شدت برای اوکراینی‌ها مهم بود. اعلام بسته تسلیحاتی جدید، بنا بود این پیام را تقویت کند و چنین هم کرد؛ اما با توجه به اینکه تسلیحات این بسته عمدتا آنهایی هستند که ایالات متحده قبلا قبول کرده بود بفرستد، می‌شود چنین نتیجه گرفت که بحث در واشنگتن درباره برد و قدرت تسلیحاتی که به اوکراین ارائه می‌شود، هنوز تا پایان فاصله زیادی دارد.
واکنش روسیه به این سفر، همان‌طور که می‌شد پیش‌بینی کرد، تند بود. درحالی‌که در سطح شبه‌رسمی، این سفر را «نمایش تحقیر روسیه» خواندند، کاربران شبکه‌های اجتماعی از این هم فراتر رفتند و خواستار حملات موشکی و بمباران‌های جدید در کی‌یف و دیگر شهرهای اوکراین شدند. تردیدی نیست که سفر بایدن از سوی ماشین تبلیغاتی روسیه به کار گرفته خواهد شد تا آتش احساسات وطن‌پرستی متعصبانه و آمریکاستیزی خصمانه را که از پیش به‌خوبی در میان اکثریت روس‌ها جای دارد، شعله‌ورتر کند.
پژواک کندی و ریگان
دنیل فراید/ معاون سابق وزیر خارجه آمریکا در امور اروپا و اوراسیا
سفر رئیس‌جمهور بایدن به کی‌یف، هم‌رده دیگر لحظات بزرگ رؤسای‌جمهور در رهبری دفاع از آزادی قرار می‌گیرد، مثل «Ich bin ein Berliner» [من یک برلینی هستم] از رئیس‌جمهور جان‌اف‌کندی و «آقای گورباچف، این دیوار را فرو بریز!» در سخنرانی‌های رئیس‌جمهور رونالد ریگان در برلین در دوران جنگ سرد. سفر بایدن سیاست ایالات متحده مبنی بر حمایت از آزادی اوکراین را تغییر نمی‌دهد، اما تعهد ایالات متحده و عزمش برای به موفقیت رساندن آن سیاست را نشان می‌دهد. اگر ایالات متحده در حال برنامه‌ریزی برای هل‌دادن اوکراین به سمت توافقی بد بر مبنای خواسته‌های پوتین بود، یک رئیس‌جمهور به چنین سفری نمی‌رفت. این سفری است که پیامی از قدرت ماندگار ایالات متحده در حمایت از اوکراین به پوتین می‌فرستد.
سفر بایدن به کی‌یف، پس‌زمینه قدرتمندی برای سفرش به ورشو می‌سازد. بایدن در ورشو احتمالا این موضع را تبیین خواهد کرد که مسئله اوکراین، مسئله دنیای آزاد نیز هست و اینکه با حمایت از اوکراین در مقابل جنگ یک ظالم برای تصرف و نابودی یک ملت، ایالات متحده، اروپا و دیگر کشورها دارند هم منافع خود را دنبال می‌کنند و هم ارزش‌هایشان را. سفر به کی‌یف به این پیام قدرت بیشتری می‌دهد.
در نهایت، صدآفرین به دولت بابت اینکه اصلا توانست چنین سفری را اجرایی کند. این بسیار سخت‌تر بود از سفر رئیس‌جمهور به مثلا بغداد در دوران جنگ عراق، یعنی به جایی که ایالات متحده امکانات نظامی گسترده‌ای در میدان داشت. در کی‌یف، ایالات متحده سفارتخانه‌ای درجه یک اما کوچک دارد. با این وجود باز این سفر اتفاق افتاد. با توجه به موانع، بایدن باید واقعا این سفر را خواسته باشد [که انجامش داده]، کاری زمان‌بر، پیچیده و خطرناک. این حاکی از این است که او وقتی درباره حمایت بلندمدت از اوکراین حرف می‌زند، واقعا همین منظور را دارد. این پیامی قدرتمند و خوشایند است.
پیام ادامه حمایت، با جدال‌های سیاسی در راه
ملیندا هرینگ/ کارشناس مرکز اوراسیای شورای آتلانتیک
سفر بایدن به کی‌یف بی‌نقص بود، همان‌طور که تصاویرش هم چنین بودند. او حتی یک کراوات آبی و زرد هم داشت، درحالی‌که در میانه یک حمله هوایی، با شوق قدم‌زنان بیرون رفت. گر چه او از جمله آخرین رهبران مهمی بود که از این پایتخت جنگ‌زده دیدار می‌کرد، اوکراینی‌ها، بعد از یک سال جنگ، احساس فرسودگی می‌کنند و نیاز داشتند کسی خیال‌شان را راحت کند که فراموش نشده‌اند. سفر بایدن روحیه آنها را حفظ کرد. مردم عادی اوکراین به شبکه‌های اجتماعی رفتند تا قدردانی خود را از جنبه‌های نمادین این سفر ابراز کنند.
این عبارت بایدن که ایالات متحده در کنار اوکراین خواهد ماند، «تا هر وقت لازم باشد»، عبارتی که موضع ثابت اوست، کاملا با افکار عمومی ایالات متحده هم‌خوان است. یک سال بعد از شروع جنگ، ۶۵ درصد از آمریکایی‌ها خواستار ادامه حمایت از اوکراین برای پس‌گرفتن قلمرواش هستند، حتی اگر معنایش تقابل طولانی‌مدت باشد. این عدد از ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳ تغییر نکرده است و این قابل‌توجه است، اما تفاوت‌های حزبی جدی بین جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها وجود دارد و باید منتظر بیشتر شدن‌اش هم باشیم.
اما سفر بایدن انتظارات را بیشتر می‌کند. اوکراینی‌ها کمک بیشتری می‌خواهند و انتظارش را دارند، اما هر بسته کمکی بزرگ دیگری که کنگره تأیید کند، با مقاومت بسیار مواجه خواهد شد. تضمین به کی‌یف که واشنگتن پشتش هست، همزمان با حفظ جریان حمایت و کمک، کار بزرگ بایدن تا زمان انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده خواهد بود.
واکنشی تلخ در روسیه
پیتر دیکینسون/ دبیر «اوکراین‌آلرت»
سفر از پیش اعلام‌نشده بایدن به کی‌یف را عمدتا اوکراینی‌ها به‌عنوان یک پیروزی تحسین کرده‌اند، اوکراینی‌هایی که آن را به‌عنوان یک تقویت روحیه به‌موقع و نشانه خوشایندی از تعهد بلندمدت ایالات متحده به نبرد کشورشان برای بقا می‌بینند. در همین حال، خبر این سفر، ترکیبی از بهت و غضب در میان مخاطبان روس کلید زد. در تلویزیون دولتی روسیه، کارشناسانی که درباره سفر بحث می‌کردند، تلاش کردند پوتین را از شرمندگی معاف بدارند، با اصرار بر اینکه مسکو باید از قبل به واشنگتن «تضمین‌های امنیتی» داده باشد تا چنین سفری پیش برود.
دیگران کمتر در این زمینه لطف داشتند. سرگئی مردن، روزنامه‌نگار برجسته حامی کرملین، این سفر را «نمایش تحقیر روسیه» خواند که ادعاهای رژیم پوتین مبنی بر «جنگی مقدس» علیه غرب را به سخره گرفت. او گفت: «به نظر می‌رسد در میانه جنگ مقدس، وقت استراحت ناهار هم هست.» یک حساب محبوب تلگرامی که سربازان روس اداره‌اش می‌کنند، به تلخی اشاره کرد، درحالی‌که اولین سالگرد شروع جنگ به‌سرعت از راه می‌رسد، «شهر روسی» کی‌یف در حال استقبال از رئیس‌جمهور ایالات متحده است و نه پوتین. جایی دیگر در شبکه‌های اجتماعی روسیه، این سفر جرقه فوران درخواست‌ها برای بمباران کی‌یف و دیگر شهرهای اوکراینی را زد. سخت نیست که بتوان دید چرا حضور بایدن در پایتخت اوکراین چنین واکنش شدیدی از سوی روس‌ها برانگیخت. سفر او یادآور دردناکی بود که روسیه در رسیدن به اهداف نظامی‌اش ناکام مانده است؛ به‌رغم دوازده ماه تلاش و هزینه‌های سنگین.
