سیدمحمدعلی حسینی سفیر پیشین ایران در پاکستان در گفت‌وگو با «هم‌میهن»:امیدها به توسعه روابط ایران و پاکستان بیشتر شده‌است
مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور اسلامی ایران، شنبه و یک‌شنبه هفته گذشته در سفر رسمی دوروزه به پاکستان سفر کرد.
مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور اسلامی ایران، شنبه و یک‌شنبه هفته گذشته در سفر رسمی دوروزه به پاکستان سفر کرد. این سفر در پاسخ به سفر خردادماه شهباز شریف، نخست‌وزیر پاکستان به تهران انجام شد و پس از آن صورت گرفت که مقام‌های پاکستان چه در دولت و چه در قوه مقننه واکنش‌های بسیار تندی نسبت به تجاوز نظامی اسرائیل به ایران انجام دادند. به گفته مقام‌های ایرانی، میزان حمایت پاکستان از ایران در طول جنگ ۱۲ روزه غیرمنتظره بود.
سیدمحمدعلی حسینی، سفیر پیشین ایران در پاکستان معتقد است که حمایت پاکستان از ایران در میان واکنش‌های جهانی بی‌نظیر بود و رخدادی فراموش‌نشدنی را در روابط دو کشور ثبت کرد. حسینی معتقد است که دستیابی به هدف‌گذاری ۱۰ میلیارد دلاری مناسبات تجاری میان ایران و پاکستان بدون پیگیری مستمر و تمرکز مقام‌های مسوول اجرایی، عملی نخواهد شد. در ادامه متن کامل گفت‌وگوی «هم‌میهن» را با سیدمحمدعلی حسینی، سخنگوی پیشین وزارت امور خارجه و سفیر پیشین ایران در پاکستان مطالعه می‌کنید.
به گفته مقام‌های رسمی جمهوری اسلامی ایران، میزان حمایت اسلام‌آباد از تهران در جنگ ۱۲ روزه، حتی برای مقام‌های ایرانی هم غافل‌گیر کننده بود، آیا می‌توان گفت که روابط تهران و پاکستان در پی این بزنگاه دچار تحول اساسی شده‌است؟
روابط میان دو ملت و دولت ایران و پاکستان همواره سازنده و صمیمانه و همراه با حمایت‌های متقابل در شرایط سخت و دشوار بوده است. حمایت‌های اخیر پاکستان از جمهوری اسلامی ایران و در جریان جنگ تحمیلی رژیم صهیونیستی در همین راستا اما با قوت و یکپارچگی بیشتر و با مشارکت و اتفاق نظر دولت و مجلس سنا و نمایندگان و احزاب مختلف و مقامات برجسته سیاسی و تشکل‌های مردمی صورت گرفت و از این جهت در میان کشورهای جهان بی‌نظیر بود. این اقدام هوشمندانه، به‌موقع و فراموش‌ناشدنی در تاریخ روابط دو کشور ثبت و ضبط گردیده و در تقویت مناسبات در ابعاد مختلف همکاری‌ها تاثیر مثبت و سازنده‌ای خواهد داشت.
تهران و اسلام‌آباد از گذشته تاکنون روابط دوجانبه خود را بر اساس منافع مشترک، احترام متقابل و پیوندهای دیرینه تاریخی، فرهنگی، مذهبی، زبانی و مردمی تقویت کرده‌اند. این روابط همواره روند رو به رشدی را تجربه کرده است.
در سفر رئیس‌جمهور ایران به پاکستان اعلام شد که هدف‌گذاری تجارت ۱۰ میلیارد دلاری میان دو کشور انجام شده‌است، این هدف‌گذاری در دوره دولت پیشین هم مطرح شده‌بود، با توجه به سطح کنونی تجارت دو کشور، آیا رسیدن به هدف ۱۰ میلیارد دلاری میسر است؟
این هدف‌گذاری نشان از اراده سیاسی مقامات عالی دو کشور و همچنین اهمیت والای سیاست همسایگی در طرفین می‌باشد که امر مهم و اساسی است. با توجه به ظرفیت‌های موجود دو کشور نیز می‌توان گفت این رقم دور از دسترس نیست لکن دستیابی به آن منوط به شرایطی است که در صورت بی‌توجهی از دسترس خارج خواهد شد.
مهمترین شرط در موفقیت این موضوع تلاش جدی و پیگیری مسئولین ذیربط اجرایی دو کشور برای عملیاتی کردن توافقات و تفاهمات به‌عمل‌آمده در این سفر و در سفرهای گذشته است. شما می‌دانید اگر درپی این هدف‌گذاری‌ها، همت عالی مقامات اجرایی نباشد و به‌ویژه زمانبندی مناسب و منطقی صورت نگیرد، طبعاً توفیقی هم حاصل نخواهد شد. روند رو به رشد و فضای صمیمانه موجود بین ایران و پاکستان امید بیشتری را به آینده ایجاد کرده است که با پیگیری توافقات موجود می‌توان شاهد رشد افزون‌تر همکاری‌ها در ابعاد مختلف و مورد علاقه دو کشور بود.
با توجه به اختلاف‌های عمیقی که در دو سال گذشته میان اسلام‌آباد و طالبان پدید آمده‌است، فکر می‌کنید که تا چه اندازه فرصت همکاری میان تهران و اسلام‌آباد در پرونده افغانستان وجود داشته‌باشد؟
اهمیت و حساسیت تحولات افغانستان موجب گردیده ایران و پاکستان رایزنی‌های مستمری در باره اوضاع این همسایه مهم و تحولات مربوط به آن داشته باشند. این رایزنی‌ها گاهی به‌صورت دوجانبه و گاهی در چارچوب مجموعه همسایگان افغانستان صورت پذیرفته و همچنان ادامه دارد. تحولات داخلی افغانستان و نوع روابط میان کابل و اسلام‌آباد مورد توجه و عنایت جمهوری اسلامی بوده است و سیاست اصولی کشورمان همواره مبتنی بر سیاست همسایگی و تقویت همکاری‌های منطقه‌ای و با هدف افزایش ثبات و امنیت و شکوفایی اقتصادی بوده است.
با توجه به نفوذ چشمگیر آمریکا در ارتش پاکستان و در عین حال روابط راهبردی اسلام آباد و پکن، آیا فکر می‌کنید گمانه‌زنی‌ها در مورد دسترسی ایران به فناوری‌های نظامی چین از طریق پاکستان میسر باشد یا نه؟
در مورد این گمانه‌زنی‌ها اطلاعی ندارم اما تهران و پکن سطح و نوع همکاری‌های دوجانبه خود را بر اساس منافع و مصالح مشترک تنظیم و هوشمندانه تلاش می‌کنند تا آن را از گزند و آسیب سیاست‌ها و دخالت‌های یکجانبه‌گرایانه و قلدرمآبانه آمریکا محفوظ نگه دارند.
