ترمیم کابینه با وجود رادیکالها به صلاح نیست
به نظر می‌رسد که دولت در برخی از حوزه‌ها و زمینه‌های اجرایی برای اینکه بهتر بتواند به وعده‌های خود عمل کند، نیازمند ترمیم است.
به نظر می‌رسد که دولت در برخی از حوزه‌ها و زمینه‌های اجرایی برای اینکه بهتر بتواند به وعده‌های خود عمل کند، نیازمند ترمیم است. اما در حال حاضر ترکیب مجلس فعلی از جریان‌های اصولگرا است و ترمیم کابینه نیازمند اخذ تایید آنها است. از طرف دیگر، رویکرد مجلس نسبت به روزهای اولیه تشکیل دولت تندتر شده و در حالی که آن زمان به تمام وزرای پیشنهادی آقای پزشکیان رای مثبت داد اما این روزها مخالفت با کابینه پزشکیان گسترده‌تر شده است.
از همین روی شاید ترمیمی که مدنظر حامیان اجتماعی و سیاسی دولت است با آنچه که در صورت ورود به مبحث ترمیم کابینه رئیس‌جمهور در عمل با آن مواجه خواهند شد بسیار متفاوت خواهد بود و احتمالاً ترمیم کابینه منجر به بهبود نخواهد شد.
برای مثال، به استیضاح وزیر اقتصاد و کنار گذاشته شدن آقای همتی توسط مجلس نگاه کنید. بیش از دو ماه از آن می‌گذرد اما دولت تاکنون نتوانسته فرد مناسبی را برای این سمت معرفی کند. از یک سو نیز این نگرانی وجود دارد که فردی که مورد پذیرش رئیس‌جمهور است نتواند رای مثبت نمایندگان مجلس را به دست بیاورد.
در این شرایط و با توجه به بحران‌های اقتصادی که با آن مواجه هستیم، دولت در حال حرکت روی لبه تیغ است و کار بسیار سختی در پیش دارد. از طرفی به جامعه و وعده‌هایی که در کارزارهای انتخاباتی داده است باید متعهد باشد و آنها را عملیاتی کند و از سوی دیگر با ورود به عرصه اجرایی با موانع بسیاری از سوی مخالفان اقلیت اما قدرتمندی روبه‌رو است که حتی در خود دولت موقعیت‌های تعیین‌کننده‌ای دارند.
دهه‌هاست که این کشور برای پیش‌برد اهداف خود با این اقلیتِ قدرتمند به عنوان یک مانع جدی مواجه است و هر دولت و منتخبی که متعلق به اکثریت جامعه باشد و بخواهد اهداف آنها را دنبال کند با این مانع مواجه است. متاسفانه این مسئله یک گرفتاری چنددهه‌ای است که گریبان کشور را گرفته است و هنوز نتوانسته‌ایم راه‌حلی برای آن پیدا کنیم. ما نیازمند یک توافق، تفاهم و یا افزایش قدرت در جامعه هستیم؛ به‌گونه‌ای که مخالفانِ افراطی و رادیکال نتوانند مانعی بر خواسته‌ها و مطالبات ملت ایجاد کنند.
اگر در معرض این پرسش قرار گیریم که امروز بزرگترین مشکل کشور چیست خواهم گفت که بزرگترین مشکل همین جریان اقلیتی هستند که قائل به دولت – ملت و یک دولت واحد ملی و کارآمد که باید در خدمت اهداف اکثریت جامعه باشد نیستند. اینها با مفهوم ملت هم به لحاظ مبنایی مسئله دارند و متاسفانه هر اصلاحی باید از مسیر تایید آنها رد شود. در چنین فضایی باید شرایط دولت را درک کرد و طبیعی است که امید زیادی مبنی بر اینکه ترمیم کابینه به نفع دولت و خواست جامعه رقم بخورد وجود نداشته باشد، مگر اینکه تدابیر ویژه و تفاهم از بالاتر از مجلس را در برخی حوزه‌های خاص داشته باشند.
بنابر همین ملاحظه نیز همواره پیشنهادم این بوده است که به جای اینکه بر انتصاب‌ها و نقدهای وارد بر آنها تمرکز کنیم بر عملکردها و نقد بر آنها تمرکز کنیم، چراکه شانس زیادی برای اینکه نیروهای متعهد و کاملاً پایبند به خواسته‌های اکثریت ملت و کسانی که به پزشکیان رای دادند و یا کسانی که به وی رای ندادند اما دولت خود را به آنها متعهد دانسته است را نمی‌توانیم وارد دولت کنیم. اما می‌توانیم به صورت گام به گام با همین نیروهای میانه‌ای که مقدورات کشور در همین حد است پیش ببریم تا در آینده ببینیم ظرفیت‌های بیشتری براساس خواسته‌های مردم باز می‌شود یا خیر.
