نامهنگاری در فضایی خوابگونه
محمد چرمشیر، نمایشنامهنویس، دراماتورژ و مدرس تئاتر به گواه حجم آثارش، نمایشنامهنویسی تماموقت است.
محمد چرمشیر، نمایشنامهنویس، دراماتورژ و مدرس تئاتر به گواه حجم آثارش، نمایشنامهنویسی تماموقت است.
شماره صدوهفتادوسوم ماهنامه «مدیریت ارتباطات»، با پروندهای ویژه با عنوان «طبلهایی که جماعت بر آن میکوبند» منتشر شد.
«مدرسه علی دهباشی بخارا»، نام دبیرستان ششکلاسهی دخترانهای است که به همت انجمن حمایت از توسعه فضاهاى آموزشی و فرهنگى حامی و دو نفر از حامیان قدیمی این انجمن؛ افسانه هدایتی و همسرش مجتبی محمودهاشمی در شهر ماژین یکی از شهرهای شهرستان درهشهر استان ایلام، آغاز بهکار کرد و روز شنبه ۲۸ مهرماه آیین افتتاحیهای برای آن برگزار شد.
تیتر اغراقآمیز «پخش صدای خواننده زن از برنامه سیمای خانواده!» و تیترهایی مشابه چون «خوانندگی یک زن، شبکه اول سیما را بههم ریخت» و سرانجام «ماجرای پخش یک موسیقی خارج از عرف در برنامه «سیمای خانواده» و عذرخواهی از مردم» در لحظات اولیهی ماجرا، کنجکاوی بسیاری برانگیخت و احتمالاً کلیک بسیاری برای این اخبار به همراه آورد.
امینالله رشیدی، از میراثداران آواز ایرانی و یکی از آخرین بازماندگان نسل طلایی خوانندگان رادیو در ۹۹ سالگی درگذشت.
اگرچه صدور دستور توقف پروژه احداث و گسترش خط دو متروی شیراز در مجاورت حافظیه تا انجام بررسیهای کارشناسی از سوی وزیر خبری خوشایند است اما همچنان این نگرانی وجود دارد که در نهایت آنچه روی زمین اتفاق میافتد برخلاف نظر و خواست فعالان حوزه میراث فرهنگی باشد. ضمن این که طبق گفته آنها هرچند در نهایت میتوان با استفاده از قدرت یگان حفاظت میراث فرهنگی و دستور قضایی، در برابر این اتفاق ایستاد اما این که آیا ارادهای برای انجام این کار وجود دارد یا خیر، سوالی بیپاسخ است.
میگل دلیبس (۲۰۱۰-۱۹۲۰) را برخی بهترین نویسنده قرن بیستم اسپانیا میدانند، اگرچه برخی هم این جایگاه را برای کامیلو خوسه سلا، دیگر نویسنده اسپانیایی قائلاند، اما جای تعجب دارد که با وجود این شهرت جهانی تا چندی پیش اثر مطرحی از دلیبس به فارسی ترجمه نشده بود.
سالگرد درگذشت آتیلا پسیانی بهانهای است برای نگاهی به یکی از بیشمار اجراهای او که در زمان حیاتش روی صحنه برد؛ «دیابولیک؛ رومئو و ژولیت». اثری به نویسندگی محمد چرمشیر براساس «رومئو و ژولیتِ» ویلیام شکسپیر که دو مرتبه، یکبار در سال ۱۳۹۵ و بار دیگر در سال ۱۳۹۷، هر دو بار در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه رفت و فیلمتئاتر آن توسط نشر کانون فرهنگی - هنری نیداوود منتشر شده است.
اینکه چرا خوانندگان زن باید پیش از تاریکی هوا روی صحنه بروند سوالی است که پاسخ به آن را تنها میتوان با زهرخندی، اینگونه داد که لابد به زعم متولیان دولتی حوزه موسیقی، شنوندگان آواز این زنان، باید پیش از تاریکی هوا به خانههایشــان بازگشته باشند.
مفهوم سینمای ملی را با چنان تعابیر گوناگونی میتوان تعبیر و تفسیر کرد که از «برچسبی مقاومتجویانه در برابر استیلای هالیوود» تا «سوءاستفاده از داستانهای همگونساز ناسیونالیستی» را دربرمیگیرد. این مفهوم طبق گفته نوید پورمحمدرضا، نویسنده و مترجم هرساله، یا دستکم یکسال یا دوسال در میان، با برگزاری جلسهای تحت عنوان «تعریف شاخصهای سینمای ملی» توسط یکی از نهادهای رسمی ازجمله معاونت سینمایی بازتعریف میشود. با وجود اینکه خروجی اغلب این جلسات تاکید بر اهمیت توجه به شاخصهایی چون لزوم پایبندی به مذهب، صلحطلبی، مهرورزی، انسجام ملی و... برای دستیابی به سینمای ملی است، اما منتقدینی چون استفن کرافتس معتقدند که شاید بهتر باشد بهجای تعبیر سینمای ملی، از تعبیر دیگری استفاده کنیم.