امثال من که سال‌ها کارشان با کلمه بوده، این روزها جنس متفاوتی از ناامیدی و خستگی را حس می‌کنیم که با شکست‌های متعدد پیشین‌مان متفاوت است. بخش بزرگ حرف‌ها و کارهای ما، برمبنای وجود حداقلی از ارزش‌ها و دغدغه‌های مشترک بین همه‌مان بوده‌است.
اولین نشست بریکس بعد از جنگ ۱۲ روزه، برای ایران اهمیت بالایی داشت. ایران بسیار امیدوار بود که نشست این سازمان، از یکی از اعضای خود یعنی ایران، در مقابل حملاتی که متحمل شده، موضع بگیرد.
رضا پهلوی، در روزهای جنگ ایران و اسرائیل به عنوان چهره‌ای ایرانی، میراث‌دار حکومت پیشین ایران و همچنان مدعی، در روزهای جنگ و در میانه حملات اسرائیل، به این مصاحبه و نوشته‌های مشابهش شناخته شد که در آن‌ها، حملات اسرائیل را محکوم نمی‌کرد و بلکه وضعیت جنگی را فرصتی برای خود و جریانش می‌دید.
زمزمه‌ها و حرف‌های غیررسمی از همان اوایل جنگ شروع شد؛ برخی به شکل سؤال و گمانه‌زنی و برخی به شکل اتهام‌زنی مطمئن و صریح. موضوع این بود: احتمال کمک جمهوری آذربایجان به اسرائیل در حمله به ایران. برخی تریبون‌های غیررسمی حتی ماجرا را قطعی خواندند.
سم لِیر، کارشناس و پژوهشگر حوزه منع گسترش تسلیحا می‌گوید: تخمین این است که لااقل، ۳۴ رهگیر پیکان ۳، حدود ۹ رهگیر پیکان ۲ و ۳۹ رهگیر تاد تا اینجا استفاده شدهاند. باز تأکید میکنم که احتمالاً رهگیرهای استفادهشده بسیار بیش از این بوده‌اند، چون همه حملات ایران در ویدئوها ثبت نشدهاند.
از مقامات اسرائیل تا رسانه‌های مختلف اسرائیلی و غیراسرائیلی، بسیاری در حال اعلام آمار و ارقام غیررسمی از نتایج حملات ایران به اسرائیل بوده‌اند و هر کدام از جنبه‌ای به تبعات این حملات پرداخته‌اند.
در اولین ساعات پس از حمله ایالات‌متحده به تأسیسات هسته‌ای ایران، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، در فرسته‌ای پرطمطراق مدعی شد این حمله تأسیسات کلیدی هسته‌ای ایران را «کاملاً نابود» کرده است.
بعد از حمله آمریکا به تأسیسات هسته‌ای ایران، سؤالات بسیاری مطرح شده است و تحلیلگران و ناظران در تلاش برای یافتن پاسخ به آن‌ها هستند، از واکنش ایران، تا تصمیم بعدی ایالات متحده و احتمال گسترش درگیری؛ اما رایج‌ترین سؤال در این زمینه که می‌تواند در پاسخ همه سؤالات دیگر نقش تعیین‌کننده داشته باشد، این است: دقیقاً چه آسیبی وارد شده است؟
چهار روز اخیر چیزهای زیادی را مشخص کرده است، درباره اینکه اسرائیل از این درگیری چه می‌خواهد، ایران چه می‌کند و چه تصمیماتی در روزهای آینده پیش روی رئیس‌جمهور آمریکاست.
برکناری‌ها و کناره‌گیری‌ها در صحنه سیاسی، معمولاً بی‌دلیل و عواقب نیستند. تازه‌ترین نمونه‌اش جدایی انفجاری دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا و ایلان ماسک، وزیر ارشدش بود که پس‌لرزه‌هایش هنوز ادامه دارد.
