محمود دعایی آئینه خوبی‌ها بود
دومین سالگرد بزرگداشت مرحوم حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمود دعایی، نماینده امام و رهبری در مؤسسه و روزنامه اطلاعات با عنوان «یاد یار گره‌گشا» برگزار شد. این مراسم با حضور چهره‌های سرشناسی همچون سیدمحمد خاتمی، محسن هاشمی‌رفسنجانی، سیدحسن خمینی، علی‌اکبر ناطق‌نوری، سیدعباس صالحی، اسحاق جهانگیری و با حضور اقشار مردم و برخی مسئولان و شخصیت‌های سیاسی و فرهنگی در حسینیه جماران برگزار شد.
سیدحسن خمینی عصر پنج‌شنبه در این مراسم در سخنانی با یادی از محمود دعایی با اشاره به آیه ۲۹ سوره فتح، گفت: «این آیه شریفه می‌فرماید اصحاب پیامبر(ص) در مقابل کافران شدید و با هم مهربان هستند. نگاه اینها به خدا است و جهان را کوچک‌تر از آن می‌بینند که بخواهند به آن توجه کنند. اصحاب پیامبر(ص) بذرهایی هستند که جوانه‌هایی را می‌رویانند. نتیجه همه اینها این است که کفار عصبانی می‌شوند.»
وی در ادامه افزود: «خدا رحمت کند مرحوم آقای بجنوردی را که از قول پدرش نقل می‌کرد، بزرگترین معجزه پیامبر(ص) قرآن و شق‌القمر نیست؛ بزرگترین معجزه پیامبر(ص)، علی(ع) است. آنها وظیفه بزرگی دارند که نسل بعدی را تربیت کنند و پرورش بدهند. بعضاً نقل می‌کنیم که باید این داستان سینه به سینه انتقال پیدا کند و باید به نسل جوان‌تری میدان داد. چیزی که باید اصحاب پیامبر(ص) به آن تن می‌دادند، ساختن نسل بعدی بود.»
خمینی یادآور شد: «آقای دعایی یکی از نسل‌اولی‌ها بود اما این توانایی را داشت که زمینه‌ساز رشد کسانی شود که بعد از او می‌آیند. آقای دعایی می‌توانست مثل هم‌رده‌های خودش عمل کند اما بخش زیاد تواضع آقای دعایی، رشد دادن به دیگران و نسل‌های بعد بود. مردم را با غیر زبان و با نوع رفتارتان دعوت کنید. مردم ایران از مسیر مقبوله عمر بن حنظله و صحیحه خیران خادم ولایت فقیه را قبول نکردند و ادله‌ای را نمی‌دانستند، گفتند اگر آن چیزی که هست این آقایی نست که ما می‌بینیم، قبولش داریم.»
سیدحسن خمینی تأکید کرد: «آقای دعایی زینت امام بود و توانست نسل بعدی را به نوعی راهنمایی به یک واقعیت کند. عمده دلیلش این است که آقای دعایی آدم خوبی بود. اینکه ما چه عقیده‌ای داشته باشیم چندان مهم نیست. مهم این است که انسان خوبی باشیم؛ بدِ انسان‌ها را نخواهیم، حداقل در جاهایی که تعارض منافع وجود ندارد، بدِ کسی را نخواهیم و خیرخواه دیگران باشیم.»
وی ادامه داد: «حداقل کاری که نسبت به دیگران می‌توانیم انجام دهیم، دلسوزی است. نسبت به آنچه که این روزها در رفح می‌گذرد حداقل کار ما دلسوزی کردن است. نمی‌شود به مردم بگویند در جایی پناه بگیرید و بعد آنجا را با بمب ناپالم بسوزانند و آدم‌ها نگاه کنند؛ به‌خاطر اینکه یک بچه ننر و لوس لیبرال دموکراسی در منطقه ما است. یک دفعه دیگر هم عرض کردم که آلمانی‌ها هولوکاست کرده‌اند و «گنه کرد در بلخ آهنگری به شوشتر زدند گردن مسگری»؛ شما کشته‌اید و خودتان هم استان باواریا را به آنها بدهید تا زندگی کنند. این وسط چرا باید مسلمانان رفح کشته شوند؟»
وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود تأکید کرد: «وظیفه همه ما به‌عنوان یک انسان این است که ابتدا به دل خودمان رونق بدهیم و توجه ما به کانون قدرت لایزال الهی باشد. اما در مرحله دوم بزرگترین نقشی که آدم‌ها دارند، ساختن نسل بعدشان است. این خیلی نکته مهمی است که باید در دوره خودتان نسل بعدی را پرورش بدهید. خدا به سلامت بدارد آقای موسوی را که می‌گفت، اگر می‌خواهید ببینید آینده یک کشور چگونه است، به موزه هنرهای معاصرش بروید؛ چون آنها تذکار آینده هستند.»
وی افزود: «نسل بعدی را پرورش بدهید و این مسیر را از غیر طریق زبان بروید. در مدرسه دارالشفاء قم جمله‌ای از امام را کتیبه کرده‌اند که می‌فرماید «رفتار استاد درس می‌دهد نه گفتار او»؛ آقای دعایی از این حیث سرآمد است؛ یک دعوت‌کننده با رفتارش بود. سعی می‌کرد به اندازه وسع خودش همه خوبی‌ها را نشان بدهد و عمل کند.»
