لغو قوانین مطبوعاتی ایران
۱۸ دیماه سال ۱۳۲۹ خورشیدی در پی دو ماه تلاش پیگیر روزنامهنگاران، طرح لغو همه قوانین مطبوعاتی کشور به استثنای قانونی که مجلس، دو سال پس از مشروطهشدن کشور وضع کرده بود از تصویب گذشت.
۱۸ دیماه سال ۱۳۲۹ خورشیدی در پی دو ماه تلاش پیگیر روزنامهنگاران، طرح لغو همه قوانین مطبوعاتی کشور به استثنای قانونی که مجلس، دو سال پس از مشروطهشدن کشور وضع کرده بود از تصویب گذشت.
این اتفاق بعد از آن رخ داد که مطبوعات کشور از آبانماه 1329 تحت فشار قرار گرفتند که درباره موضوع نفت چیزی ننویسند. روزنامهنگاران و ارباب جراید در واکنش به این امر، در ساختمان مجلس شورای ملی تحصن کردند و از مردم خواستند تا آنها نیز با ارسال نامه و طومار به این فشار غیرقانونی اعتراض کنند.
در کنار این، روزنامهنگاران به مقامات قضایی هم متوسل شدند، از تعداد صفحات روزنامهها کاستند و از انتشار اخباری که وزارتخانهها ارسال میکردند، خودداری کردند. این اعتراضها با تصویب طرح لغو قوانین در دیماه 1329 به نتیجه نشست اما پس از کودتای 28 مردادماه 1332، حکومت باردیگر مقررات سابق را بهنام قانون مطبوعات بر رسانههای ایران حاکم کرد و بدینترتیب بهار کوتاه مطبوعات در ایران به خزان نشست.