مسعود پزشکیان امروز بار دیگر از تریبون مجلس شورای اسلامی سخن خواهد گفت. اما این نطقی پیش از دستور یا میاندستور و بهعنوان نمایندۀ تبریز نیست چنانکه طی ۱۶ سال از ۱۳۸۷ به بعد چنین میکرده و غالباً با استناد به خطبهها و حکمتهای نهجالبلاغه دیدگاه یا نقد خود را بر زبان میآورده است. تفاوت بارز این است که این بار او در مقام نهمین رئیسجمهوری ایران ۱۵۰ دقیقه فرصت دارد تا از ۱۹ وزیر پیشنهادی خود دفاع کند. حسب ظاهر مشکل اصلی رئیسجمهوری این است که اگر بخواهد بر ویژگیهای ملی، تکنوکراتیک یا اصلاحطلبانۀ برخی از گزینهها تأکید کند تا افکار عمومی را همراه سازد از احتمال رأیآوری آنان نزد اصولگرایان مجلس میکاهد و اگر بر جنبههای اصولگرایانۀ آنها انگشت بگذارد تا دل همفکرانشان را به دست آورد تا رأیآوریشان قطعی باشد حامیان اصلاحطلب خرده خواهند گرفت. به همین خاطر میتوان احتمال داد فراتر از این تقسیمبندیها و تفکیکها بر تعامل و لزوم وفاق و همدلی تأکید ورزد.