اینکه وزیر امور خارجه روسیه معاهده با ایران را با معاهده روسیه و کره شمالی مقایسه کرده است، بیان رویاها و آرزوهای روسیه است. آرزوی روسیه این است که کشوری مانند ایران معاهدهای با ماده دفاع متقابل با این کشور امضا کند و روابطی مانند کره شمالی یا بلاروس با مسکو برقرار کند.
پیشبینیها بر این است که دولت دوم ترامپ هم سیاست فشار شدید علیه ایران و حتی تهدید بهکارگیری نیروی نظامی را در پیش بگیرد.
دونالد ترامپ در مورد سیاست بینالمللی خیلی تند سخن میگوید، اما بارها بر بیمیلیاش نسبت به جنگهای تازه در خاورمیانه تاکید کرده‌است. بهترین راه برای اجتناب از جنگهای تازه، تعامل غیراحساسی اما هدفمند با نظامی در ایران است که هیچ نشانهای از تزلزل آن در آینده نزدیک دیده نمی‌شود.
چند روز مانده به مراسم تحلیف دونالد ترامپ به‌عنوان چهل‌وهفتمین رئیس‌جمهور آمریکا، کارشناسان سیاست خارجی و دیپلمات‌های پیشین آمریکایی در نوشته‌های خودشان در مورد سیاست دولت جدید آمریکا در قبال ایران گمانه‌زنی می‌کنند.
حتی بدبین‌ترین سیاستگذاران هم باید برای طیف وسیعی از نتایج بالقوه، از جمله موفقیت (هر اندازه هم که غیرمحتمل به نظر برسد) برنامه‌ریزی کنند.
به نظر میرسید که ترکیه از سیاست پیشین خود در مورد کشورهای عربی عدول کرده‌است اما بعد از تحولات اخیر در سوریه، بار دیگر این نگرانی در میان قدرتهای عربی ایجاد شدهاست که آیا مشی جریانهایی که دمشق را فتح کردهاند مبتنی بر تفکر اخوانالمسلمین است یا نه
درحالی‌که در چند ماه پیش تصور می‌شد جمهوری اسلامی با محاصره و تحت فشار گذاشتن اسرائیل از چندین جبهه، دست بالا را در منطقه پیدا کرده‌است، اکنون با توفیق‌هایی که اسرائیل در برخی جبهه‌ها به دست آورده‌است، ورق به ضرر ایران برگشته‌است اما مسائل ایران به منطقه خلاصه نمی‌شود.
کتاب «ژک لکان، زندگی و نظام فکری»، اثری تحسین‌شده و مرجع در روانکاوی است که بیش از سه دهه پیش توسط الیزابت رودینسکو برای معرفی زندگی و تحولات فکری ژک لکان، روانکاو مشهور و جنجالی فرانسوی منتشر شد.
اینکه اسرائیل مستقیماً علیه این گروه ها وارد عملیات نظامی شود یا اینکه قدرت های متحد خود را برای تحت فشار قرار دادن دولت عراق برای کنترل این گروه ها بسیج کند، موضوعی است که در آینده روشنتر خواهد شد.
اینکه یک طرف چه مقدار امتیاز بدهد و چه مقدار امتیاز بگیرد، بستگی به این دارد که آن طرف چقدر کارت برای بازی و چقدر پشتوانه سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و امنیتی یا پشتوانه بینالمللی یا پشتوانه منطقی دارد. این عوامل همگی در میزان امتیازهایی که یک طرف در مذاکره میتواند دریافت کند، اهمیت دارد.
