سه رهبر بزرگ در صحنه جهانی وجود داشتند که میخواستند مادامالعمر رئیسجمهور شوند. شیجینپینگ، ولادیمیر پوتین و دونالد ترامپ. شی موفق شد خود را رئیسجمهور مادامالعمر کند. پوتین توانست خود را رئیسجمهور مادامالعمر کند. خدا را شکر ما ترامپ را از این کار منع کردیم
دیپلماسی، کلیدی برای جلوگیری از جنگ‌های آبی آینده منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا خواهد بود. با این حال، چنین دیپلماسی‌ای در مناطق کم‌آب مستلزم درک مشترک بین طرفین است تا متوجه شوند که برای بقای خود باید با هم همکاری کنند. عدم انجام این کار می‌تواند منجر به عواقب وحشتناکی شود و منطقه و فراتر از آن را بی‌ثبات کند. این مسئله باید الهام‌بخش بازیگران بین‌المللی باشد تا تلاش بیشتری برای حمایت از منطقه شامات در حل چالش‌های آبی انجام دهند.
الخوری در سال ۱۹۶۷، ۱۵ساله بود که اسرائیل کل فلسطین تاریخی و همچنین بخش‌هایی از سوریه و مصر را اشغال کرد. او می‌گوید: «ما احساس ضعیف بودن داشتیم. همسایه‌ای داشتیم که خیلی قوی بود و از سمت قدرت شماره یک جهان حمایت می‌شد.
پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، روسیه که در آن زمان تنها پوسته‌ای از شوروی سابق بود، مجبور شد دهه‌های بعدی را صرف احیای قابلیت‌های نظامی و بازسازی اقتصاد خود کند اما مسکو به قدرت منطقه‌ای بودن راضی نبود و همیشه به دنبال این بود که نقش خود را در صحنه جهانی از سر بگیرد.
دوره دوم ترامپ می‌تواند فرصتهای جدیدی را برای حل مسئله هستهای ایجاد کند که در دوره اول وجود نداشت. تهران توانست کمپین «فشار حداکثری» دولت اول ترامپ را تحمل کند، اما انجام این کار هزینه سنگینی داشت. با بازگشت ترامپ به کاخ سفید، تهران به وضوح در تلاش است تا به شکلی پیشگیرانه از تشدید بیشتر تحریمها جلوگیری کند.
دخالت مستقیم متحدان خارجی اسد در درگیری، کشورهای دیگر را نیز بر آن داشت تا به دنبال جای پایی در سوریه باشند. واشنگتن از مخالفان حمایت کرد اما ترجیح میداد اسد همچنان در قدرت باقی بماند. آمریکا مقادیر تسلیحات انتقالیافته به نیروهای مخالف را کنترل میکرد و از دستیابی آنها به سیستمهای دفاع هوایی با وجود بمباران بیرویه نیروی هوایی بشار اسد جلوگیری کرد.
با وجود تمام توجهی که به درگیری‌های زمینی متعدد جهان - در اوکراین، سرزمین‌های فلسطینی، سوریه، میانمار و جاهای دیگر - معطوف شده است، اما تنش‌ها در اقیانوس‌های جهان ممکن است به همان اندازه نگران‌کننده باشد.
عراق از دیدگاه فواد حسین نگران سوریه است، زیرا «عراق حزب بعث را میشناسد و تحولاتی را که همراه با سقوط آن بود را به خوبی به یاد میآورد». حسین می‌گوید:«ما وضعیت سوریه را درک میکنیم. همه آنچه ما میخواهیم خوبی برای مردم سوریه است. ما ثبات میخواهیم. ثبات در سوریه به معنای ثبات در عراق نیز هست.»
براساس مفاد این توافقنامه، حماس آزادی حدود یکهزار زندانی محکوم را به دست میآورد، مقدار کمکهای بشردوستانه به غزه دو برابر میشود و از عقبنشینیهای گسترده ارتش اسرائیل سود میبرد. با وجود این، تعهد والتز مبنی بر اینکه «حماس باید تا حدی نابود شود که نتواند دوباره تشکیل شود» کلاً بلامعنی است و امکان احیای مجدد این گروه - در غیاب هر مرجع دیگری – را نمیتوان نادیده گرفت.
آنتونی بلینکن: عادیسازی روابط اسرائیل با عربستان سعودی، می‌تواند فردا براساس کارهایی که ما انجام دادهایم و سرمایهگذاریهایی که کردهایم، پس از پایان درگیری در غزه و توافق بر سر راه معتبر رو به جلو برای فلسطینیها اتفاق بیفتد.
