مهاجرت پزشکان و پرستاران، خودکشی دستیاران پزشکی، بی‌پولی، شکست طرح‌ها، کمبود نیرو، بخش‌های غیرفعال مراکز درمانی، کمبود دارو، کمیاب‌شدن داروی بیماران خاص و سهم پایین از تولید ناخالص داخلی تنها بخشی از چالش‌های پیش‌روی گزینه پیشنهادی وزارت بهداشت دولت چهاردهم است؛ کسی که از میان چندین گزینه انتخاب شد و امروز قرار است به‌عنوان یکی از سه نفری باشد که به مجلس برای گرفتن رأی اعتماد معرفی شود.
جامعه به سمت فقر مطلق پیش می‌رود؛ فقری که به درآمد و امکانات و نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی گره خورده است.
نزدیک به ۹ بیمارستان شیراز و یکی از بیمارستان کرج، در هفتهای که گذشت با بحران شدیدی روبهرو شدند. پرستاران آنها در اعتراض به اضافهکار اجباری، اجرا نشدن قوانین، حقوق پایین، کار سخت و فراوان، توهینها و تهدیدها، دست از کار کشیدند و در خانه نشستند. حالا تنها خواسته آنها حضور رئیسجمهوری برای رسیدگی مستقیم به مشکلاتشان است.
خبرنگاران و روزنامه‌نگاران با دلی پرهراس، همچنان به میدان می‌روند؛ درباره قانون حجاب گزارش می‌دهند، سراغ کارگران می‌روند یا از تخلفات شهرداری می‌نویسند، از بهزیستی انتقاد می‌کنند و سازمان‌های متخلف را رسانه‌ای می‌کنند. آنها در میدانند؛ میدانی پرهراس.
چهار پژوهشگر اجتماعی و متخصص دادهها، ۲۳ روز پس از برگزاری دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری به صورت آنلاین دور هم جمع شدند و میزان مشارکت مردم و بی‌تفاوتی آنها در دو دور انتخابات، عملکرد شبکههای اجتماعی، صداوسیما و کمپینهای تبلیغاتی را تحلیل کردند؛ نتیجه اما موضوعات و آمارهای مهمی بود که از این جلسه خارج شد.
اجاره و فروش خانه به دلار با هدف فرار مالیاتی انجام می‌شود. در خیلی از معاملات دیده می‌شود که مالک دلار و سکه میخواهد. در این زمینه هم نظارتی وجود ندارد. قیمتگذاری با دلار و سکه اصلاً قاعده و قانونی ندارد، هر چقدر تیغ مالک ببرد، مستأجر باید پرداخت کند. اینها توافق بین خودشان است. در سایت دیوار هم آگهیهایش را میتوان دید. هر جا که نوشته اجاره به خارجی منظور، اجاره به دلار است. چراکه اساساً نمیتوان به یک افغانستانی خانه داد و یا با او قرارداد بست، به همین دلیل منظور این افراد نیستند. آنها دلارشان را میخواهند.
از میانه تیرماه، درست از زمانی که تکلیف ریاست دولت چهاردهم مشخص شد، نامه‌ها یک به یک منتشر شد؛ نامه‌هایی از سوی سازمان‌ها و فعالان در بخش‌های مختلف که از رئیس دولت جدید درخواست داشتند؛ درخواست نجات جامعه. تحمل سه سال سخت برای انجمن‌های علمی و سازمان‌های مدنی در حوزه کودک، مهاجران، سلامت روان و... کوهی بنا کرده بود از ماجراهای عجیب و پیچیده؛ از نگاه امنیتی به فعالیت این سازمان‌ها تا بازداشت و تشکیل پرونده قضایی برای فعالان. از تمدیدنکردن مجوزها و ابطال پروانه‌ها تا محدود کردن‌شان در پرداختن به موضوعات و درست در میانه همین میدان، سازمان‌های مردمی دولتی، رشد کردند؛ سازمان‌هایی که از سوی دولت به‌عنوان مردم‌نهاد تشکیل شدند و عرصه را برای فعالیت سازمان‌های مدنی در مناطق آسیب‌دیده تنگ کردند. نامه‌ها را انجمن‌های بسیاری امضا کرده‌اند؛ آنها این درخواست‌ها را آخرین فرصت میدانند؛ آخرین فرصت برای خروج از شرایط بحرانی.
چهارشنبه هفته گذشته، مجمع تشخیص مصلحت نظام، آب پاکی را بر دست دانشآموزان و خانوادههایشان ریخت. آنها مصوبه نمایندگان مجلس برای مهلت سهساله جهت اجرای مصوبه شورایعالی انقلاب فرهنگی را رد کردند و حالا تنها امید به رویکرد جدید دولت آقای پزشکیان به مصوبه شورایعالی انقلاب فرهنگی است.
بیماری از نیمه‌های مردادماه، تبدیل به اپیدمی می‌شود؛ این هشداری است که از سوی مسئولان بهداشتی کشور داده شده است. بیماری تب خونریزی‌دهنده دنگی است که شیوعش از امارات شروع شده و هر روز به تعداد مبتلایان اضافه می‌شود. تاکنون گزارش مرگ سه نفر ثبت شده؛ یک زن ۸۴ ساله که از امارات به ایران آمده و دو نفر دیگر که در امارات جان‌شان را از دست داده بودند و در امارات علت مرگ‌شان ایست‌قلبی ثبت شده است.
یک‌روز پس از مشخص شدن نتیجه انتخابات چهاردهمین دوره ریاست‌جمهوری و پس از سروصدا و مناقشه بسیار درباره آنچه زنان در ایران از سر می‌گذرانند، کارشناسان مطالعات جنسیت و سیاستمداران پیشین دور هم جمع شدند تا از شرایط اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و... زنان بگویند.
