اریک آیدلشتاین، منتقد ایندی‌وایر، نیز این فیلم را «یک ژرف‌نگری تاثیرگذار از چگونگی غرق‌شدن در هنر، عشق و خود، آن‌هم در اواخر دهه ۱۹۷۰ میلادی در نیویورک» توصیف کرده است.
داستان «آنورا»ی بیکر در مورد یک رقصنده است که با پسر یک الیگارش روسی فرار می‌کند. این فیلم با بودجه تنها شش میلیون دلار ساخته شد که رقمی بسیار پایین در قیاس با دیگر رقبای خود بود.
شبیه به مارلون براندو بود، از این منظر که او چیزی بی‌سابقه به هنر ما آورد؛ چیزی که مردم در آن لحظه، آن را نبوغ نمی‌پنداشتند.
بالاترین جایزه جشنواره برلین دوره هفتادوپنجم به فیلمی رسید که کارگردانش اعلام کرده، برای ساخت آن از سه‌گانه مشهور کریشتوف کیشلوفسکی با عنوان سه رنگ الهام گرفته است.
نامزدی اسکار کارلا سوفیا گاسکون، بازیگر ترنس سینما، تنها مقابله آکادمی اسکار با ترامپ در بدو ورودش به کاخ سفید نیست. آکادمی اسکار روز پنجشنبه نام سباستین استن، بازیگر نقش دونالد ترامپ در فیلم جنجالی «کارآموز» ساخته علی عباسی را نیز در بین ۵ بازیگر اسکار نقش اول مرد جای داد.
یک روز غم تمام می‌شود، اما فکر نمی‌کنم اون روز امروز باشد. دیوید لینچ یک شخصیت منحصربه‌فرد و عجیب در سینمای آمریکاست؛ او که ابتدا علاقه‌مند جدی نقاشی بود، حرفه فیلمسازی را در دوران دانشجویی با ساخت فیلم‌های کوتاه تجربی آغاز کرد، اولین موفقیت حیرت‌انگیز این کارگردان با فیلم کم‌خرج اما پرفروش «کله پاک‌کن» آغاز شد؛ سوررئالِ غریبی که تیتراژش نشان از ظهور یک نابغه همه‌فن حریف در سینما می‌داد؛ کارگردان، تهیه‌کننده، نویسنده، آهنگساز و تدوینگر «کله‌پاک‌کن» همگی یک نفر بودند؛ یک جوان ۳۰ ساله فیلم‌اولی به‌نام دیوید لینچ.
احتمالا هرکسی که رمان «صد سال تنهایی» را خوانده باشد، می‌داند که گابریل گارسیا مارکز با ساخت نسخه‌ی سینمایی آن مخالف بود، او هیچ‌وقت نمی‌خواست که مهم‌ترین کتابش، اثری که جهانیان او را با آن می‌شناسند، به فیلم تبدیل شود و ترجیح می‌داد که خوانندگان کتابش خودشان شخصیت‌ها را در ذهن‌شان تصور کنند.
