غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی نماینده ادوار مجلس: چرا ظواهر را دیدند و اصل را ندیدند؟
غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی، نماینده مجلس دهم و عضو شورای مرکزی حزب اعتدال و توسعه، در گفت‌وگو با هم‌میهن معتقد است ۱۲ روزی که کشور پشت سر گذاشت، امتحان بزرگی بود که وطن‌پرستان واقعی به مردم معرفی شوند.
غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی، نماینده مجلس دهم و عضو شورای مرکزی حزب اعتدال و توسعه، در گفت‌وگو با هم‌میهن معتقد است 12 روزی که کشور پشت سر گذاشت، امتحان بزرگی بود که وطن‌پرستان واقعی به مردم معرفی شوند. او که می‌گوید ریشه خیلی از مسائل را در جریان نفوذ دید، معتقد است پس از آتش‌بس باید نظام سیاسی به‌دنبال این باشد که از افرادی که طی این سال‌ها با آنها نامهربانی شده، دلجویی کند.
طی 12 روز گذشته، شاهد ایجاد فضای انسجام و اتحاد در کشور بودیم؛ فضایی که هم در بین مردم قابل مشاهده بود، هم در بین سیاسیون می‌توانستیم آن را به وضوح مشاهده کنیم. برداشت‌تان از این انسجام چیست؟
ترامپ، فریب نتانیاهو را خورد که این را بعدها تاریخ ثابت خواهد کرد. به اعتقاد من، نتانیاهو هم فریب جاسوس‌های موساد و منافقین در ایران را خورد. یک چیزی فصل مشترک همه ایرانیان است. وطن فصل مشترک همه ایرانیان است، هیچ ایرانی‌ای، هیچ متجاوزی را با هر دلیل و منطقی نمی‌پذیرد. من واقعاً برای این شاهزاده قلابی، متوهم و وطن‌فروش متاسفم که می‌بیند کشورش زیر آماج متجاوز قرار گرفته اما برای اینکه به تخت قلابی سلطنتی برسد؛ از متجاوز حمایت می‌کند.
وطن، خط‌قرمز همه ماست. اجازه بدهید، یک نکته را اشاره کنم. امیدوارم حاکمان و مسئولان کشور، این جوانمردی که احزاب، گروه‌های سیاسی و شخصیت‌های زجرکشیده انجام دادند را فراموش نکنند. آقای تاج‌زاده از زندان، خانم زهرا رهنورد از حصر، آقای کروبی با این‌همه بی‌مهری که به ایشان شده و آقای خاتمی با آن همه نامهربانی که علیه‌اش صورت گرفته، همه برای ایران پای کار آمدند.
با آقای ظریف مگر کم نامهربانی کردند؟ اما دیدیدم که ظریف چگونه برای ایران جلو آمد. این دلشکسته‌ها پای انقلاب ایستادند، از این هم بدتر می‌شد، باز هم پای کار بودند. نکته‌ای که می‌خواهم به آن اشاره کنم این است که ما بیشتر از نتانیاهو، بزرگترین ضربه را از نفوذی‌های داخلی خوردیم. نتانیاهو به تنهایی هیچ غلطی نمی‌توانست کند. راهکار پیدا کردن این نفوذی‌ها هم سخت نیست. برای اینکه نفوذی‌ها را هم پیدا کنیم، سراغ تندروها بروید. برای پیدا کردن نفوذی، دنبال منتقدین نرویم. ثابت شد که منتقدین دلسوز، وطن‌پرستان واقعی این کشور هستند.
دنبال افرادی بروید که فقط شعار دادند، دنبال افرادی بروید که یک شب بی‌خوابی نکشیدند، دنبال افرادی بروید که یک سیلی برای انقلاب نخوردند. برای پیدا کردن وطن‌فروش‌ها، دنبال افرادی بروید که پرونده‌ساز هستند، دنبال افرادی بروید که دلسوزان انقلاب را خانه‌نشین کردند. دنبال افرادی بروید که با خس و خاشاک شروع کردند و یاران امام را به حصر بردند.
دنبال افرادی بروید که هولوکاست را دروغ دانستند و برای کشور هزینه ایجاد کردند. من متاسفم که این حرف را می‌زنم، متاسفم که چنین جمله‌ای را می‌گویم اما نفوذی‌ها افرادی هستند که دروغین چفیه به گردن می‌اندازند. وقتی که یک دانشمند هسته‌ای، 9 روز فرار می‌کند؛ بعد از 9 روز به خانه پدرش می‌رود و در همان‌شب ترور می‌شود؛ این به‌غیر از جاسوس و نفوذی چه می‌تواند باشد؟
این فضای انسجام ایجاد شده است، در ادامه راه باید چه کرد؟ به‌صورت ویژه سیستم سیاسی کشور باید در ادامه مسیر چه کاری را انجام دهد که این انسجام را حفظ کند؟
ما هیچ کاری مهم‌تر از این نداریم که از افرادی که با آنها نامهربانی شده، دلجویی شود. این روزهایی که ما پشت‌سر گذاشتیم، روزهای امتحان بود و دلسوزان واقعی انقلاب، امتحان خود را خوب پس دادند. دیدید عبدالکریم سروش چگونه پای کار آمد؟ ما باید قدر اینها را بدانیم. اینها برای انقلاب و نظام زحمت کشیده‌اند، اگر حرفی می‌زنند خودشان را صاحب انقلاب می‌دانند و نمی‌توانند بی‌تفاوت باشند.
من امیدوارم این جوانمردی و رشادت را ببینند. این آدم‌های سیاسی که اشاره کردم، آخرین سرمایه‌های اجتماعی‌شان را به‌درستی برای وطن خرج کردند، مزد آنها نامهربانی نیست. جا دارد که حاکمیت در رفتاری که با اینها داشته، بازنگری کند. بدون تعارف و جوانمردانه، نظام باید برگردد و اشتباهات گذشته خود را ترمیم کند. ما روزهایی را پشت‌سر گذاشتیم که سره از ناسره مشخص شد. مردم وطن‌پرست‌ها را شناختند.
بخش دیگری از این اتحاد و انسجام از سوی مردم هم بود. درباره این موضوع نظرتان چیست؟
همه افرادی که کشور را معطل چند تار مو کردند، خیانت کردند. دوربین‌هایی که باید کار امنیتی کنند، دنبال ثبت این بودند که چه کسی تار مویش مشخص است. اینها کشور را معطل چند تار مو کردند و ما در یک شب حدود 20 نفر از سرمایه‌های بزرگ این نظام را از دست دادیم.
سردار سلامی، عزیز ما بود. سردار رشید، خاطرات جنگ ما بود. سردار کاظمی، شناسنامه امنیتی نظام بود. ما بزرگانی را از دست دادیم که سرمایه‌های این کشور بودند. چرا اینقدر به ظواهر امر پرداختند و اصل ماجرا را ندیدند. چرا هرکسی حرف زد، توی دهانش زدند و مردم را ناراحت کردند. چرا با بچه‌های انقلاب این رفتارها را کردند. چه کسی الان پاسخگو است؟
