بازیچه نشویم

عمادالدین باقی، نویسنده و فعال حقوق‌بشر، در یادداشتی تلگرامی با اشاره به  نوشته‌ای در انتقاد از مسعود پزشکیان که آن را حذف کرده است، نوشت:«دیروز در خبرها دیدم دکتر پزشکیان در مجلس گفته که مردم در انتخابات با «مشت محکم» به دهان تحریمی‌ها زدند. افراد بعضاً موجهی هم آن را نقل و نقد و اعتراض کردند. صدای آمریکا، اینتل و حتی بی‌بی‌سی نیز همین تیتر را برگزیدند.

از این سخنان متأسف شدم و دیروز دوشنبه، در توئیتر نوشتم: «جناب دکتر پزشکیان بزرگوار ما به آنچه درباره شنیدن صدای خیل معترضان و نیامدگان در انتخابات گفتید، رای دادیم تا آنها که به جای گفت‌وگو و تفاهم و درک مردم، حرفه‌شان تودهنی زدن است، از بخشی از قدرت دورتر بمانند و راهی تازه گشوده شود. شما دیگر رئیس‌جمهور هستید و باید مراقب هیجانات آنی باشید و چنانکه وعده داده‌اید، امیدها را زنده کنید.»

اما بعد تردید کردم. زیرا آنچه در مناظره‌ها از وی شنیده بودیم و سابقه و اندیشه و شخصیت او، با ادبیات «مشت در دهان مخالف کوبیدن» همخوانی نداشت؛ لذا به سراغ فایل صوتی اظهارات او رفتم و دیدم سخنان او ابداً درباره تحریم‌کنندگان انتخابات و مردم ناراضی نبود، بلکه کنایه به بوق‌های رسانه‎ای وابسته به سعودی و اسرائیل بود و نه مردمی که رای ندادند. آن رسانه‌ها تبلیغات سرسام‌آوری علیه مشارکت در انتخابات و شخص پزشکیان و ترور شخصیت موافقان شرکت [در انتخابات] راه انداختند؛ درحالیکه بخش قابل‌توجهی از مدافعان شرکت در انتخابات، از افراد سکولار، معترض و مخالف و حتی زندان رفته و آسیب‌دیده بودند.

این رسانه‌ها، غیرمستقیم به رقیب پزشکیان نیز کمک می‌کردند تا به‌زعم خودشان کشور را به سوی بحرانی‌تر شدن ببرد که کار آنها را سکه می‌کند. بنابراین، سریع پست خود را که بلافاصله با لایک و استقبال روبه‌رو شده بود، حذف کردم. گویی برخی از طریق لایک‌ها مسیر فعالان مجازی را کانالیزه می‌کنند.»

باقی در ادامه تشریح کرد:«باید مراقب بود آنچه را که بر سر حسن روحانی آوردند، بر سر پزشکیان نیاورند. در آن زمان نیز در چند مورد دقیقاً با همین کیفیت، چنان سخنان روحانی را واژگونه کردند که همچنان به‌عنوان قطعیات مورد استناد قرار می‌گیرد و نوعاً به متن کامل و داده‌های مکمل مراجعه نکردند و پاسخ‌های روحانی هم شنیده نشد.»

وی در پایان تصریح کرد:«بدون شک نقدهای اصولی به روحانی و دوره او و حتی به آقای پزشکیان هم تا همین‌جا وارد است. از نظر من، مهمترین انتقادها این است که بحث حقوق‌بشر و شهروند در برنامه آنها جایگاهی نداشت. در دولت اول روحانی فقط منشور حقوق شهروندی مطرح و دیگر پیگیری نشد. در فعالیت‌های انتخاباتی آقای پزشکیان هم برخلاف آنچه در مبارزات انتخاباتی کروبی و موسوی در سال۱۳۸۸ مشاهده کردیم، خبری از استناد به حقوق‌بشر و حقوق شهروند دیده نشد. اما وجود این انتقادات، دلیل بر این نمی‌شود که در مورد این خبرسازی‌ها بی‌مبالاتی کنیم و بازیچه فتنه‌گری‌های کسانی بشویم که راهی جز نزاع و درگیری را دنبال نمی‌کنند.»