چرخه تکراری/پرونده هسته‌ای ایران بار دیگر در مسیر شورای امنیت قرار گرفت
آیا کاهش همکاری با آژانس مشکل تهران را حل می‌کند؟
موعد نشست فصلی شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی فرا رسید و پرونده هسته‌ای ایران پس از ۲۲ سال همچنان اصلی‌ترین پرونده مطرح در این نشست است. این نشست از امروز چهارشنبه تا پس‌فردا جمعه برگزار خواهد شد و یکی از دستورکارهای آن بررسی پیش‌نویس قطعنامه پیشنهادی آلمان، انگلیس و فرانسه علیه ایران است. اگر این قطعنامه به تصویب شورای حکام برسد، سومین قطعنامه‌ای خواهد بود که از خردادماه سال گذشته تاکنون در این نهاد علیه ایران صادر میشود اما شرایط فعلی با دورانی که دو قطعنامه پیشین در خرداد ۱۴۰۳ و خرداد ۱۴۰۴ تصویب شد کاملاً متفاوت است.
پرونده هسته‌ای ایران در شورای حکام که در طول یک دهه گذشته به صورت فصلی در چارچوب تعهدات برجام و در فرآیند گزارش‌دهی ویژه مدیرکل آژانس بر اساس برجام بررسی می‌شد، عملاً با انقضای برجام از دستور کار شورای حکام خارج شده‌است و پرونده ایران صرفاً در چارچوب تعهدات پادمانی بررسی میشود اما سه کشور اروپایی با ارائه پیش‌نویس قطعنامه‌ای به شورای حکام (که به احتمال زیاد در جلسه هفته جاری تصویب خواهد شد) تلاش می‌کنند تا وضعیت ویژه پرونده هسته‌ای ایران را در شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی مجدداً برقرار کنند تا مدیرکل آژانس به صورت دوره‌ای در خصوص اجرای الزامات ایران بر اساس قطعنامه‌های شورای امنیت، از جمله توقف تمامی فعالیت‌های غنی‌سازی و بازفرآوری، اجرای پروتکل‌های الحاقی و کد ۳.۱ الحاقی و رعایت توافقنامه پادمان، به شورای حکام و شورای امنیت گزارش دهد.
به نظر می‌رسد ایران در مقابل این اقدام کشورهای غربی اهرم‌های اعمال فشار چندانی در اختیار نداشته‌باشد. هرچند تهران تهدید کرده‌است که در صورت تصویب قطعنامه در شورای حکام تجدیدنظر اساسی در سیاست خارجی خود انجام می‌دهد، اما به نظر می‌رسد که در شرایط فعلی اهرم‌های چندانی برای ایران باقی نمانده‌است. به گفته مقام‌های ارشد کشورمان از جمله وزیر امور خارجه، ایران در شرایط فعلی هیچ فعالیت غنی‌سازی اورانیوم انجام نمی‌دهد و تاسیسات غنی‌سازی ایران بعد از حمله آمریکا کاملاً از کار افتاده‌است.
در نتیجه ایران نمی‌تواند با افزایش شتاب غنی‌سازی یا افزایش سطح غنی‌سازی اورانیوم پاسخی به این اقدام اروپا بدهد. در عین حال همکاری‌های ایران و آژانس هم در کمترین سطح خود در دو دهه گذشته قرار دارند و بعید است ایران بتواند بیش از این از سطح همکاری‌ها و بازرسی‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بکاهد. از سوی دیگر تمامی مذاکرات ایران با سه کشور اروپایی و آمریکا هم متوقف شده‌است و در نتیجه میز مذاکره‌ای برای معامله و اعمال فشار به طرف‌های غربی اساساً وجود ندارد.
بازگشت به گذشته
در صورت تصویب قطعنامه پیشنهادی سه کشور اروپایی در شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، سازوکار نظارت بر برنامه هسته‌ای ایران و مسیر حقوقی همکاری‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با ایران به پیش از سال ۱۳۹۴ و قبل از برجام باز می‌گردد. در شرایطی که مطابق برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد، حق ایران برای غنی‌سازی اورانیوم در سطح مشخص به شکل الزام‌آور و بین‌المللی به رسمیت شناخته‌شده‌بود، با ادعای کشورهای اروپایی و در صورت تصویب پیش‌نویس قطعنامه، وضعیت پرونده هسته‌ای ایران به پیش از برجام باز می‌گردد. در این شرایط مدیرکل آژانس موظف میشود که در مورد پرونده هسته‌ای ایران بر اساس قطعنامه‌های شش‌گانه شورای امنیت گزارش‌دهی کند که در این قطعنامه‌ها ایران از غنی‌سازی اورانیوم کاملاً منع شده‌است.
هرچند میان ایران و دولت‌های غربی در خصوص وضعیت حقوقی قطعنامه‌های شش‌گانه اختلاف نظر وجود دارد و روسیه و چین هم از موضع ایران حمایت می‌کنند، اما واقعیت این است که شورای حکام آژانس به عنوان یک نهاد تصمیم‌گیر در مورد وظایف مدیرکل در صورت تصویب این قطعنامه، حتی با رای منفی روسیه و چین، می‌تواند اعمال این قطعنامه‌های شورای امنیت را برای ایران الزام‌آور کند. تصویب چنین قطعنامه‌ای در شورای حکام یک دستاورد حقوقی برای کشورهای غربی محسوب خواهد شد که باعث میشود اجرای مطالبات مطرح‌شده در این قطعنامه‌ها دست کم در یک نهاد بین‌المللی برای ایران الزام‌آور شود.
در مقابل این رویکرد سه کشور اروپایی و آمریکا، ایران به تاکتیک‌های همیشگی برای مقابله با زیاده‌خواهی‌های غرب در مقابل برنامه هسته‌ای روی آورده‌است. درحالی‌که تردیدهای زیادی در مورد دستاوردهای احتمالی کاهش همکاری با آژانس در راستای امتیازگیری از غرب وجود دارد، با این حال سخنان معاون حقوقی و بین‌المللی وزارت امور خارجه نشان می‌دهد که ایران در مقابل تصویب این قطعنامه در شورای حکام قصد دارد بیش از پیش سطح همکاری‌های خود را با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی کاهش دهد. ایران به صورت سنتی اجرای پروتکل‌های الحاقی و کد اصلاحی 1/3 را به لغو تمامی تحریم‌های هسته‌ای منوط کرده‌است.
بر اساس برجام قرار بود که در سال هشتم اجرای این توافق همزمان با خارج شدن بررسی ویژه پرونده هسته‌ای ایران از دستورکار شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی یا به اصطلاح سفید شدن وضعیت پرونده هسته‌ای ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، ایران نیز امضای پروتکل‌های الحاقی را در مجلس به تصویب برساند و تعهد خود را به این اسناد رسمی کند اما با خروج آمریکا از برجام در سال ۱۳۹۷ و از سرگیری تحریم‌های هسته‌ای علیه ایران، عملاً ایران نیز تعهدات خود را در برجام متوقف کرد و امکان سفید شدن وضعیت پرونده هسته‌ای ایران در شورای حکام آژانس ایجاد نشد.
گره خوردن اجرای پروتکل‌های الحاقی و کد اصلاحی 1/3 به رفع تحریم‌ها در ایران باعث شده‌است تا احتمال کوتاه آمدن ایران در خصوص درخواست اروپایی‌ها در قطعنامه پیشنهادی برای اجرای این اسناد، بسیار پایین باشد. تهران پس از خروج آمریکا از برجام و بازگشت تحریم‌ها نخستین تعهداتی را که در برجام کنار گذاشت، اجرای داوطلبانه پروتکل‌های الحاقی و کد اصلاحی 1/3 بود.
از جمله ویژگی‌های اصلی نظارت هسته‌ای در چارچوب پروتکل‌های الحاقی این است که تصویب رسمی امضای این اسناد، حق جمهوری اسلامی ایران برای خروج یکجانبه از پیمان عدم اشاعه هسته‌ای (NPT) را از بین می‌برد و در عین حال اجازه بازرسی‌های سرزده و بدون اعلام قبلی به بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی می‌دهد. کد 1/3 اصلاحی در توافقنامه جامع پادمان هم از دهه ۱۹۹۰ جایگزین کد اصلی 1/3 شد که در آن کشورهای دارای توافق پادمان موظف بودند ۱۸۰ روز قبل از تزریق گاز و معرفی مواد شکاف‌پذیر به تاسیسات هسته‌ای، محل و طراحی تاسیسات را به آژانس اطلاع دهند.
در کد اصلاح‌شده، کشورهای دارای توافق پادمان موظف می‌شوند که از زمان تصمیم‌گیری برای ساخت تاسیسات جدید هسته‌ای، محل و طراحی آن را به اطلاع آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برسانند. ایران همواره اجرای این اسناد را منوط به توقف تحریم‌های بین‌المللی کرده‌است. در دوران اجرای برجام به دلیل توافق در مورد حق غنی‌سازی ایران و رفع تحریم‌ها، تا مدتی ایران به صورت داوطلبانه این اسناد را اجرای می‌کرد و قرار بود که همزمان با عادی شدن وضعیت پرونده ایران، این تعهدات را دائمی و رسمی کند.
شرایط متفاوت نسبت به گذشته
واپسین قطعنامه شورای حکام علیه ایران درست ساعاتی پیش از آغاز تجاوز نظامی اسرائیل به ایران تصویب شده‌بود. در آن دوران تهران با حداکثر توان در حال تولید اورانیوم غنی‌شده سطح بالا بود و بر اساس گزارش مدیرکل آژانس میزان ذخایر اورانیوم غنی‌شده ۶۰ درصدی ایران به ۴۰۸ کیلوگرم تا زمان تنظیم گزارش رسیده‌بود.
در عین حال در روزهای پایانی بهار امسال همچنان توافق برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ اعتبار داشت و سازوکار حقوقی حاکم بر پرونده هسته‌ای ایران در چارچوب این دو سند بود اما امروز شرایط کاملاً تغییر کرده‌است، پس از جنگ تحمیلی اسرائیل و آمریکا به ایران فرآیند غنی‌سازی اورانیوم در ایران کاملاً متوقف شده‌است و با فعال‌سازی فرآیند اسنپ‌بک توسط سه قدرت اروپایی قطعنامه‌های پیشین شورای امنیت علیه ایران مجدداً اعمال شده‌است و برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ عملاً از دستور کار خارج شده‌اند.
قطعنامه پیشنهادی سه کشور اروپایی با هدف پس‌گشت وضعیت پرونده هسته‌ای ایران به پیش از برجام ارائه شده‌است. از نظر قدرت‌های غربی و متحدان‌شان با اجرایی شدن مکانیسم اسنپ‌بک (پس‌گشت) در شورای امنیت سازمان ملل متحد وضعیت پرونده هسته‌ای ایران به پیش از توافق برجام بازگشته‌است و به لحاظ حقوقی تحت حاکمیت قطعنامه‌های شش‌گانه ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ شورای امنیت قرار می‌گیرد.
این قطعنامه‌ها ضمن وضع تحریم‌های شدید بین‌المللی علیه ایران از ایران می‌خواهند که کلیه فعالیت‌های غنی‌سازی اورانیوم را متوقف کند، پروتکل‌های الحاقی پیمان عدم اشاعه هسته‌ای را بپذیرد و همکاری خود را با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تقویت کند.
ایران تهدید کرده‌است که در صورت تصویب قطعنامه جدید پیشنهادی سه کشور اروپایی در شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تصویب شود «بازنگری اساسی» در رویکرد سیاست خارجی خود انجام می‌دهد و «در سیاست‌هایش در تعامل با آژانس و مسائل مرتبط با معاهده عدم اشاعه» تجدیدنظر خواهد کرد. کاظم غریب‌آبادی، معاون حقوقی و بین‌الملل وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، که این اظهارات را بیان کرده‌است جزئیات تحول احتمالی در سیاست خارجی ایران و تجدیدنظر در همکاری‌ها با آژانس را توضیح نداده‌است.
همکاری‌های جمهوری اسلامی ایران با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در پایین‌ترین سطح خود در دو دهه گذشته قرار دارد و ایران بعد از جنگ تحمیلی ۱۲ روزه اجازه بازرسی از هیچ‌یک از تاسیسات آسیب‌دیده خود را نداده‌است، مشخص نیست تجدیدنظر در «تعامل با آژانس و مسائل مرتبط با معاهده عدم اشاعه» در شرایط فعلی چه معنایی می‌دهد و آیا به معنای خروج کامل از پیمان عدم اشاعه هسته‌ای است یا معنای دیگری دارد.
محتوای قطعنامه پیشنهادی غرب
مبنای اصلی قطعنامه پیشنهادی سه کشور اروپایی بازگشت ۶ قطعنامه پیشین شورای امنیت سازمان ملل متحد در بازه سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ است. این ۶ قطعنامه که پس از آغاز بحران هسته‌ای ایران صادر شدند، به صورت یک‌صدا خواستار توقف کامل غنی‌سازی اورانیوم در خاک ایران، اجرای پروتکل‌های الحاقی پیمان عدم اشاعه و کد اصلاحی 1/3 هستند.
از قطعنامه ۱۶۹۶ که ۹ مرداد ۱۳۸۵ با رای مثبت ۱۴ عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد (از جمله روسیه و چین) و رای ممتنع قطر تصویب شد، شورای امنیت سازمان ملل متحد در واکنش به فقدان پیشرفت در مذاکرات هسته‌ای ایران و ۱+۵ خواستار توقف تمام فعالیت‌های غنی‌سازی در ایران و همچنین افزایش همکاری‌های ایران با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی شد. ۵ قطعنامه بعدی ضمن تاکید بر همین خواسته‌ها، تحریم‌های شدید بین‌المللی علیه ایران وضع کردند و درخواست از ایران را به مسائل موشکی و تسلیحاتی توسعه دادند.
سه کشور اروپایی که روز ۶ شهریور امسال با ارسال نامه‌ای به شورای امنیت خواستار فعال‌سازی مکانیسم حل اختلاف برجام در شورای امنیت شده‌بودند، معتقدند که از روز ۶ مهر (۳۰ روز پس از درخواست فعال‌سازی مکانیسم اسنپ‌بک) ۶ قطعنامه پیشین شورای امنیت به صورت خودکار مجدداً اعمال شده‌اند.
در برابر این موضع، جمهوری اسلامی ایران، چین و روسیه در نامه‌ای به شورای امنیت اقدام سه کشور اروپایی را غیرقانونی توصیف کرده‌اند و تاکید کرده‌اند که اعتبار قطعنامه ۲۲۳۱ و ۶ قطعنامه پیشین شورای امنیت سازمان ملل متحد در تاریخ ۲۶ مهر کاملاً منقضی شده‌است. این اختلاف نظر حقوقی در شورای امنیت سازمان ملل متحد، باعث شده‌است تا الزام‌آور بودن قطعنامه‌های ۶ گانه شورای امنیت مورد تردید قرار بگیرد.
دو طرف تلاش کرده‌اند که با ایجاد ائتلاف‌ها و یارگیری در عرصه بین‌المللی موضع خود را پیش ببرند. ایران علاوه بر روسیه و چین، مدعی است که ۱۲۱ کشور عضو جنبش عدم تعهد نیز اعلام کرده‌اند که از اجرای این قطعنامه‌ها حمایت نمی‌کنند. هرچند این ادعای ایران با توجه به رای منفی سیرالئون و سومالی در شورای امنیت سازمان ملل متحد به پیش‌نویس قطعنامه‌های توقف اجرای اسنپ‌بک، مورد تردید قرار دارد. سومالی و سیرالئون عضو غیردائم شورای امنیت سازمان ملل متحد و عضو جنبش عدم تعهد هستند و در رای‌گیری شورای امنیت از موضع آمریکا و سه کشور اروپایی حمایت کردند.
در برابر آمریکا و کشورهای اروپایی هم متحدان خود را برای صدور بیانیه‌هایی در راستای اجرا و به رسمیت شناختن قطعنامه‌های پیشین شورای امنیت سازمان ملل متحد تحریک کرده‌اند. بیانیه مشترک اتحادیه اروپا و کشورهای اروپایی غیرعضو در اتحادیه، همچنین بیانیه‌های مستقل کشورهایی مانند کانادا، استرالیا و ژاپن و گروه ۷ نشانه تلاش غرب برای ایجاد بلوکی متحد برای الزام‌آور کردن قطعنامه‌های پیشین شورای امنیت سازمان ملل متحد است.
محتوای پیش‌نویس قطعنامه شورای حکام آژانس که توسط سه کشور اروپایی ارائه شده‌است نیز در راستای اجرای محتوای قطعنامه‌های ۶گانه پیشین شورای امنیت است. اگر در مورد بازگشت اسنپ‌بک توافقی میان شرق و غرب وجود نداشته‌باشد، این اجماع در عرصه بین‌المللی وجود دارد که پس از ۲۶ مهرماه سال جاری دیگر وضعیت پرونده هسته‌ای ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی دیگر تحت حاکمیت برجام نیست و اعتبار این توافق کاملاً پایان یافته‌است.
دبیرخانه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در بیانیه‌ای در خصوص دستور کار نشست امروز شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، مطابق فرآیند حقوقی انقضای برجام، بررسی ویژه فصلی پرونده هسته‌ای ایران را از دستور کار شورای حکام خارج کرده‌بود و در این چارچوب پرونده هسته‌ای ایران صرفاً در چارچوب تعهدات پادمانی در شورای حکام بررسی می‌شد.
پیش‌نویس قطعنامه سه کشور اروپایی برای این است که پرونده ایران تحت حاکمیت قطعنامه‌های شورای امنیت برگردد. بر اساس برجام، مدیرکل آژانس موظف بود به صورت فصلی گزارشی از اجرای تعهدات ایران در این توافق به شورای حکام ارائه دهد. حالا سه کشور اروپایی خواستار این شده‌اند که مدیرکل «پیش از هر نشست عادی سه‌ماهه شورای حکام، گزارشی درباره اجرای توافق پادمان ایران طبق معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای و همچنین اجرای مفاد تمامی قطعنامه‌های مرتبط شورای امنیت از جمله قطعنامه‌های ۱۶۹۶ (۲۰۰۶)، ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، ۱۷۴۷ (۲۰۰۷)، ۱۸۰۳ (۲۰۰۸)، ۱۸۳۵ (۲۰۰۸) و ۱۹۲۹ (۲۰۱۰) مطابق با رویه‌های گذشته ارائه کند.»
در ماده ۳ این پیش‌نویس از مدیرکل خواسته‌شده‌است که گزارش مذکور را به شورای امنیت سازمان ملل متحد هم ارسال کند. در مواد ۶ و ۷ این پیش‌نویس از ایران خواسته‌شده‌است که «بدون قید و شرط» تعهدات پروتکل‌های الحاقی و کد اصلاحی 1/3 توافقنامه جامع پادمان را اجرا کند.
واکنش ایران
کاظم غریب‌آبادی، معاون حقوقی و بین‌الملل وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران روز یکشنبه در حاشیه نشست «حقوق بین‌الملل تحت تهاجم: تجاوز و دفاع» گفت: «پیش‌تر به صورت غیرقانونی اسنپ‌بک را فعال کردند اما برای نخستین بار در چارچوب دیپلماسی شکست خوردند، چراکه اکثریت جامعه بین‌المللی از درخواست آنها حمایت نکرد.
۱۲۱ کشور عضو جنبش عدم تعهد و همچنین چین و روسیه، دو عضو دائم شورای امنیت، با بازگشت تحریم‌ها مخالفت کردند. اکنون این کشورها می‌خواهند شکست خود را در شورای حکام جبران کنند.» غریب‌آبادی افزود: «اتفاق خاصی پس از اسنپ‌بکِ شکست‌خورده نیفتاده که بخواهند در شورای حکام فشاری را وارد کنند. تاسیسات ایران مورد حمله واقع شده و به‌جای اینکه پاسخگو باشند، سعی بر اعمال فشار بر ایران دارند.»
دیپلمات ارشد ایران با اشاره به اینکه «احتمال تصویب قطعنامه وجود دارد، زیرا چینش مجامع به گونه‌ای است که کشورهای غربی اکثریت دارند»، افزود: «اما چنین قطعنامه‌ای چه مشکلی را می‌خواهد حل کند؟ ایران که همواره با آژانس تعامل داشته است. بنابراین صدور قطعنامه تنها مشکلات را بیشتر و شرایط را پیچیده‌تر می‌کند.
در واقع این کشورها باید پاسخگو باشند، نه اینکه فشار بیشتری بر ایران وارد کنند.» غریب‌آبادی تصریح کرد: «آنها اهداف سیاسی برای خود تعریف کرده‌اند و دنبال اعمال فشار هستند. تعامل ایران با آژانس، مدالیته و اجرای پادمان نیز برای آنها اهمیتی ندارد.
اگر این‌گونه است، طبیعتاً جمهوری اسلامی ایران نیز پس از صدور قطعنامه در رویکردهای خود بازنگری خواهد کرد.» معاون وزیر امور خارجه گفت: «امیدواریم آنها عقلانیت به خرج بدهند و قطعنامه را مطرح نکنند ولی اگر قطعنامه در جلسه شورای حکام ارائه و تصویب شود شرایط ما، شرایط متفاوت‌تری خواهد بود و ما در رویکرد خود بازنگری اساسی می‌کنیم و ایران باید بررسی مجددی در سیاست‌هایش در تعامل با آژانس و مسائل مرتبط با معاهده عدم اشاعه انجام دهد.» وی گفت: «منظور من از رویکردها، تفاهم قاهره نیست؛ تفاهم قاهره کنار رفته است.
ما در چارچوب تفاهم قاهره هیچ کاری با آژانس نداریم اما این تغییر رویکردها در حوزه‌های دیگر شکل خواهد گرفت، چراکه وقتی طرف‌های مقابل به ایران پیام می‌دهند که تعامل با آژانس برایشان اهمیتی ندارد، ایران نیز ناگزیر است سیاست‌های خود را مورد بازنگری قرار دهد.» تهران در آستانه برگزاری جلسات شورای امنیت برای بررسی درخواست کشورهای اروپایی برای اسنپ‌بک و بازگشت قطعنامه‌های پیشین شورای امنیت، توافقی را با میانجی‌گری مصر در قاهره با رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی انجام شد تا فرآیندی برای انجام بازرسی‌های جدید آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تعریف شود.
پس از آنکه بامداد ۶ مهر سه کشور اروپایی مدعی شده‌اند که قطعنامه‌های پیشین شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه ایران اعمال شده‌است، ایران توافق قاهره را باطل اعلام کرد و تاکید کرد که این توافق دیگر اعتبار ندارد. در حال حاضر همکاری‌های ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در پایین‌ترین سطح ممکن قرار دارد.
مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در گزارشی که برای نشست فصلی شورای حکام آژانس تهیه کرده‌است، تاکید می‌کند که پنج ماه است هیچ دسترسی‌ای به این نهاد برای بررسی و راستی‌آزمایی ذخایر اورانیوم غنی‌شده ایران داده‌نشده‌است. در این گزارش آمده‌است «ما در ماه ژوئن از تأسیسات هسته‌ای ایران که بمباران نشده بودند، بازرسی کردیم و هیچ تأسیساتی را که بمباران شده بود، مورد بازرسی قرار ندادیم.»
آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در این گزارش ادعا کرد: «در ۱۳ ژوئن، ذخایر اورانیوم غنی‌شده ایران 9/9874 کیلوگرم تخمین زده شد. بازرسی‌ها به طور کامل ازسر گرفته نشده‌اند، بنابراین برآوردهای ما از ذخایر ایران بدون تغییر باقی مانده است.»
گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در این باره مدعی است: «ایران باید گزارشی در مورد مواد و تأسیسات هسته‌ای آسیب‌دیده ارائه دهد، اما هنوز این کار را نکرده است» رافائل گروسی در این گزارش همچنین گفته که وضعیت اورانیوم غنی‌شده ایران «نیاز به رسیدگی فوری دارد.» در گزارش‌های آژانس همچنین ادعاشده عدم دسترسی آژانس به مواد هسته‌ای ایران در ۵ ماه گذشته به معنی این است که راستی‌آزمایی درباره این مواد به تأخیر افتاده است.»
رضا نجفی، نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در پاسخ به سوال خبرنگاران درباره اقدام آمریکا و سه کشور اروپایی در ارائه پیش‌نویس قطعنامه جدیدی در شورای حکام آژانس گفت: «آمریکا و سه کشور اروپایی در ادامه سوءاستفاده‌های خود از سازوکارهای بین‌المللی برای تحمیل دیدگاه‌های غیرمنطقی و قلدرمآبانه خود علیه ملت ایران، درصددند با بهره‌گیری سوء از اکثریت عددی خود در شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، آنچه را که در نیویورک به‌دست نیاوردند در وین تحمیل کنند.»
وی تصریح کرد: «تحمیل گزارش‌دهی بر مدیرکل بر اساس قطعنامه‌های منقضی‌شده شورای امنیت، علاوه بر اینکه اقدامی کاملاً غیرقانونی و ناموجه است در عمل نیز به پیچیدگی‌های موجود خواهد افزود و ضربه‌ای دیگر به دیپلماسی وارد خواهد کرد.» نجفی همچنین تاکید کرد که اقدام غیرقانونی آمریکا و سه کشور اروپایی هیچ تغییری در وضعیت فعلی اجرای پادمان در ایران که نتیجه تجاوز جنایتکارانه آمریکا و رژیم صهیونیستی علیه ایران و مماشات و همدستی سه کشور اروپایی است، ایجاد نمی‌کند.
