آغاز دوباره مقاومت بهحاشیهراندهشدگان/بررسی روزهای پیش رو برای مهاجران، زنان و ترنس‌ها در دوره جدید ریاست‌جمهوری ترامپ
دوشنبه صبح، کاخ سفید میزبان بازگشت مردی بود که برای دومین‌بار به صندلی ریاست‌جمهوری آمریکا رسیده؛ دونالد ترامپ که فارغ از تمام سیاست‌های داخلی و خارجی‌اش در دور اول ریاست‌جمهوری، در بین فعالان اجتماعی به چند موضوع معروف است: زن‌ستیز، مهاجرستیز و ترنس‌ستیز.
بنفشه طاهری خبرنگار اجتماعی
دوشنبه صبح، کاخ سفید میزبان بازگشت مردی بود که برای دومین‌بار به صندلی ریاست‌جمهوری آمریکا رسیده؛ دونالد ترامپ که فارغ از تمام سیاست‌های داخلی و خارجی‌اش در دور اول ریاست‌جمهوری، در بین فعالان اجتماعی به چند موضوع معروف است: زن‌ستیز، مهاجرستیز و ترنس‌ستیز. اظهارات او اخیراً و پیش از مراسم تحلیفش درباره افراد ترنس و مهاجران بحث‌برانگیز بوده و حالا می‌گوید آمده تا از زنان «محافظت» کند؛ محافظتی که در نظر بسیاری از فعالان زنان، باید «کنترل» خوانده شود.
از سال 2016 تا 2020 که اولین دور ریاست‌جمهوری ترامپ بود، او و دولتش سیاست‌هایی را پیش بردند که اغلب به ضرر افراد ترنس تعبیر شدند: در سال ۲۰۱۷، ترامپ اعلام کرد که افراد ترنس نباید در ارتش ایالات‌متحده خدمت کنند. این ممنوعیت در سال ۲۰۱۹ اجرایی شد و با انتقاد شدید گروه‌های حقوق بشری و مدافعان جامعه ترنس‌ها روبه‌رو شد. دولت ترامپ همچنین تغییراتی در سیاست‌های وزارت بهداشت و آموزش اعمال کرد که موجب کاهش حمایت‌ها از افراد ترنس در زمینه‌هایی مانند مراقبت‌های بهداشتی و استفاده از سرویس‌های بهداشتی مطابق با جنسیت خود شد. جو بایدن با روی کار آمدن در سال 2021 این تصمیمات را لغو کرد.
ترامپ در آن سال‌ها مواضع سختگیرانه‌ای در قبال مهاجران هم داشت: یکی از وعده‌های اصلی کمپین ترامپ، ساخت دیوار مرزی بود که هدفش جلوگیری از ورود غیرقانونی مهاجران از مکزیک و دیگر کشورهای آمریکای لاتین بود. سیاست «تحمل صفر» هم منجر به جدایی کودکان مهاجر از والدین‌شان در مرز شد و واکنش‌های شدیدی در پی داشت. دولت او سهمیه پذیرش پناهندگان را به پایین‌ترین سطح در تاریخ آمریکا کاهش داد و او ممنوعیت‌هایی علیه ورود شهروندان چند کشور عمدتاً مسلمان اعمال کرد که بخشی از سیاست‌های مهاجرتی او بود. این سیاست‌ها از سوی مدافعان حقوق بشر و بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی به‌عنوان نقض حقوق انسانی و تبعیض‌آمیز تلقی شد، هرچند ترامپ و حامیانش از آنها به‌عنوان اقدامات لازم برای حفظ امنیت ملی و تمامیت ارضی ایالات‌متحده دفاع کردند.
حالا پس از انتخاب مجدد، دونالد ترامپ به‌عنوان رئیس‌جمهور ایالات‌متحده، در سخنرانی‌ها و اظهارات خود مواضعی را در قبال زنان، افراد ترنس و مهاجران بیان کرده است: ترامپ در سخنرانی‌ای که اخیراً در آریزونا داشت گفت که از روز نخست حضور خود در کاخ سفید، آنچه را که او «جنون ترنس» می‌نامد، متوقف خواهد کرد.
ترامپ همچنین وعده داده است که مرزهای جنوبی آمریکا را ببندد، ممنوعیت سفر به آمریکا برای شهروندان بعضی کشورها را بازگرداند و مهاجران غیرقانونی را اخراج کند. او در سخنرانی مراسم تحلیفش در روز دوشنبه اعلام کرد که در مرز جنوبی ایالات‌متحده با مکزیک وضعیت اضطراری ملی اعلام می‌کند و میلیون‌ها تبهکار خارجی را به کشورهایی که از آنجا آمده‌اند، باز می‌گرداند.
آنطور که «رویترز» گزارش داده، او همچنین در این سخنرانی با تاکید بر اینکه فقط دو جنسیت وجود دارد: زن و مرد، گفت که سیاست‌هایی را برای پایان دادن به طرح‌های تنوع، برابری و برنامه‌های تحت پوشش دولت (DEI) اجرا خواهد کرد. او گفت: «ما جامعه‌ای خواهیم ساخت که فارغ از رنگ و مبتنی بر شایستگی باشد.»
اما اظهارات و اقدامات او سال‌هاست مخالفت و مقاومت زنان و سایر گروه‌های تحت تبعیض در آمریکا را برانگیخته و راهپیمایی‌های زیادی علیه ترامپ و سیاست‌هایش شکل داده است. زنانی که به‌نظر می‌رسد در همبستگی با دیگر افراد به‌حاشیه‌رانده‌شده در حال پیدا کردن یکدیگر برای سازماندهی علیه سیاست‌های تبعیض‌آمیز ترامپند.
پایانی بر یک برنامه عدالت‌محور
«دونالد ترامپ، فرمان اجرایی صادر می‌کند که به‌طور سیستماتیک همه طرح‌های تنوع، برابری و شمول در دولت فدرال را از بین ببرد.» به گفته یک مقام جدید کاخ سفید، این فرمان به دفتر مدیریت و بودجه و دفتر مدیریت پرسنل دستور می‌دهد تا با آژانس‌ها برای پایان دادن به همه برنامه‌های DEI در آژانس‌های فدرال ازجمله برنامه‌های عدالت زیست‌محیطی، هماهنگی کنند. این مقام گفت که این اقدامات باعث ایجاد «برخورد برابر» و پایان دادن به DEI در دولت فدرال خواهد شد. درحالی‌که اقدام اجرایی به سیاست‌های DEI در شرکت‌های خصوصی نمی‌پردازد، وقتی از مقام ترامپ پرسیده شد، این مقام ترامپ اشاره کرد که اقداماتی در مورد شرکت‌های خصوصی ممکن است در راه باشد.
آنطور که abcnews گزارش داده، این فرمان اجرایی، سیاست‌های DEI را که توسط دولت بایدن وضع شده بود، لغو می‌کند که برخی از آنها برای مبارزه با سیاست‌هایی علیه DEI که ترامپ در اولین دوره ریاست‌جمهوری خود اجرا کرد، عملی شد. ترامپ که صراحتاً علیه ابتکارات DEI صحبت کرده است، در یک اقدام اجرایی در سپتامبر 2020 وجود نژادپرستی سیستماتیک را رد کرد که تنوع آموزش را در دولت فدرال، پیمانکاران آن و دریافت‌کنندگان کمک هزینه محدود می‌کرد.
در فرمان اجرایی او آمده است: «این ایدئولوژی ریشه در این باور مخرب و نادرست دارد که آمریکا یک کشور نژادپرست و جنسیت‌زده است.»
جو بایدن، رئیس‌جمهور سابق، حمایت خود را از ابتکارات DEI در اولین روز ریاست‌جمهوری خود اعلام کرد و فرمان اجرایی را امضاء کرد که بر هزینه‌های انسانی هنگفت نژادپرستی سیستماتیک، فقر مداوم و سایر نابرابری‌ها تاکید می‌کرد.
عقب‌نشینی قریب‌الوقوع DEI و تحلیف ترامپ مصادف با تعطیلات امسال برای بزرگداشت مقام مارتین لوترکینگ، رهبر حقوق مدنی است. این اقدام احتمالاً محکومیت فوری مدافعان حقوق بشر و مدنی و گروه‌هایی را به دنبال خواهد داشت که گفته‌اند هرگونه عقب‌نشینی DEI که توسط ترامپ اجرا می‌شود ضربه‌ای به تلاش‌های سخت برای تضمین سیاست‌های عادلانه خواهد بود. آنها گفتند که این اقدام پیشرفت‌های انجام‌شده برای رسیدگی به تعصبات سیستمی را که برای چندین دهه فرصت‌های برابر را برای گروه‌های به‌حاشیه‌رانده‌شده محروم کرده است، تضعیف خواهد کرد.
به گفته این مقام کاخ سفید، به‌عنوان بخشی از دستورات اجرایی، بودجه فدرال برای ترویج «ایدئولوژی جنسیتی» استفاده نخواهد شد. اصطلاحی که اغلب برای ارجاع به هر ایدئولوژی که دیدگاه‌های غیرسنتی در مورد جنسیت را ترویج می‌کند، استفاده می‌شود. «ایدئولوژی جنسیت» اصطلاحی است که اغلب توسط محافظه‌کاران و برخی سازمان‌ها برای استدلال علیه LGBTQ+ یا حقوق جنسیتی استفاده و از سوی گروه‌های مدافع حقوق و جنسیت به‌عنوان یک اصطلاح ضددگرباشان جنسی و غیرانسانی تلقی می‌شود.
همچنین حقوق تراجنسیتی‌ها در سال‌های اخیر به یک موضوع سیاسی بحث‌برانگیز تبدیل شده است. در طول انتخابات نوامبر سال پیش، بسیاری از جمهوری‌خواهان برای تغییر قوانین تراجنسیتی با تمرکز ویژه بر زنان تراجنسیتی که در ورزش شرکت می‌کنند، کمپین تبلیغاتی کردند. دونالد ترامپ روز یکشنبه در جریان یک گردهمایی پیش از تحلیف گفت که برای دور کردن همه مردان از ورزش زنان اقدام خواهد کرد.
از کمپین زن‌ستیزی تا در خطر بودن سلامت
ترامپ 78 ساله، مردی است که به تجاوز جنسی و 91 فقره جرم (برای جرایمی از دخالت در انتخابات گرفته تا سوءاستفاده از اسناد طبقه‌بندی شده) متهم شده و بدنام به لفاظی‌های زن‌ستیزانه‌اش است.
سورچا آلفورد، کارشناس امور سلامت زنان و فمینیست، در سایت inspirethemind نوشته که مانند بسیاری دیگر، پر از نگرانی عمیق درباره اینکه دوره دوم ریاست‌جمهوری ترامپ چه معنایی برای ایمنی، حقوق، سلامت و سلامت روان زنان در داخل و خارج از آمریکا خواهد داشت، است. به اعتقاد او، قرار دادن مردی که زنان را مثلاً در یکی از قدرتمندترین موقعیت‌های جهان قرار می‌دهد، خطر عادی‌سازی بیشتر زن‌ستیزی را به دنبال دارد: «بلافاصله پس از پیروزی ترامپ در نوامبر، گزارش‌ها حاکی از افزایش حملات جنسی آنلاین بود؛ به‌عنوان مثال افزایش 4600 درصدی در ذکر عبارت‌های «بدن شما، انتخاب من» و «به آشپزخانه برگرد» در شبکه X وجود داشت.
پیش از این، یک تحلیل نشان داد که انتخاب ترامپ در سال 2016 با افزایش آماری قابل‌توجهی در محکومیت‌های نفرت گزارش‌شده در سراسر ایالات‌متحده همراه بود که «اثر ترامپ» نامیده می‌شد. نویسندگان این تحلیل دوم نشان می‌دهند که این احتمالاً به‌دلیل این واقعیت است که انتخابات این لفاظی را در چشم عاملان تأیید کرده است.»
این کارشناس نوشته که کمپین ترامپ مملو از زن‌ستیزی، توهین‌های جنسیتی و تبعیض جنسیتی خصمانه بود و توسط کمیته اقدام سیاسی ایلان ماسک (که بیش از 277 میلیون دلار برای حمایت از کمپین انتخاباتی ترامپ در سال 2024 اختصاص داد) ترویج شد. این کمیته آگهی‌ای منتشر کرد که یکی از مبتذل‌ترین توهین‌ها به زنان را به زبان انگلیسی پیشنهاد می‌کرد. این تبلیغ با شعار «کامالا هریس یک کلمه C است» آغاز شد که به‌معنی او یک «کمونیست» است، بود.
در ماه اکتبر سال پیش، ترامپ قول داد که در دوره دوم ریاست‌جمهوری خود از زنان محافظت کند، چه زنان بخواهند چه نخواهند. این بیانیه خیرخواهانه جنسیتی به‌دلیل زیر و بم مردسالارانه و بی‌توجهی به خودمختاری زنان به‌طور گسترده مورد انتقاد قرار گرفته است. هنگامی که دستیارانش به او هشدار دادند که چنین اظهاراتی ممکن است «نامناسب» تلقی شود، ترامپ پرسید: «چرا؟ من رئیس‌جمهور هستم...». چنین جملاتی یادآور یک جمله معروف از اوست که در آن درباره پیشرفت‌های جنسی غیرتوافقی لاف می‌زد و می‌گفت: «وقتی یک ستاره هستی، می‌توانی هر کاری انجام دهی.»
تحقیقات، تبعیض جنسیتی را با نرخ بالاتر افسردگی، PTSD و پیامدهای سلامت حتی بدون تجربه مستقیم، مرتبط دانسته است، که آن را به یک بار همیشگی بر زندگی زنان تبدیل می‌کند. درحالی‌که نظرات ترامپ درباره زنان بسیار بحث‌برانگیز است، قدرت او در انتشار و سیاسی کردن آنها پس از انتخاب اخیرش افزایش یافته است.
مراقبت از سقط جنین، پیامدهای جهانی واقعی برای زنان و خانواده‌ها در سطح جهان دارد. نقش مهم ترامپ در سرنگونی قانون Roe vs Wade - که زنان را از حقوق خودمختاری بدن برای سقط جنین برخوردار می‌کرد- نمونه‌ای از آنچه را در خطر است، نشان می‌دهد. شواهدی در حال افزایش است که این تصمیم در حال حاضر به سلامت باروری و آزادی در آمریکا آسیب می‌رساند. کلینیک‌های سقط جنین بسته می‌شوند، مراقبت‌های لازم تا زمانی که زنان باردار با مرگ یا آسیب‌های دائمی مواجه شوند به تعویق می‌افتند، پزشکان از ایالت‌هایی که ممنوعیت کامل برای سقط جنین دارند فرار می‌کنند و دسترسی به پیشگیری از بارداری دشوارتر می‌شود. انتظار می‌رود نرخ مرگ‌ومیر کودکان و مادران درنتیجه این تغییرات سیاست، افزایش یابد و جوامع به‌حاشیه‌رانده‌شده به‌طور نامتناسبی تحت‌تأثیر قرار گیرند.
سورچا آلفورد نوشته، درحالی‌که هنوز نمی‌توانیم مقیاس عواقب سلامت روانی و جسمی را بدانیم، زنان در رسانه‌های اجتماعی تجربیات دلخراشی ازجمله ناتوانی/فقدان تمایل پزشکان برای برداشتن بافت‌های خارج‌نشده پس از سقط جنین را گزارش می‌کنند که باعث درد طاقت‌فرسا، عفونت و خطر مرگ می‌شود. داشتن خونریزی تهدید‌کننده زندگی ناشی از درمان تأخیری و ترومای حاملگی خارج رحمی درمان‌نشده، می‌تواند موجب مرگ شود و این مرگ‌های غم‌انگیز و قابل پیشگیری باعث تنها ماندن والدین و فرزندان بدون مادر می‌شود.
آلفورد می‌گوید باتوجه به همه این موارد، جای تعجب نیست که یک مطالعه در سال 2024 نشان داد که محدودیت‌های سقط جنین در ایالات‌متحده تأثیرات منفی گسترده‌ای بر سلامت روان داشته است، به‌ویژه برای کسانی که تحصیلات و درآمد کمتری دارند.
اما پیامدهای این سیاست‌ها به آمریکا محدود نخواهد شد. در سال 2017، ترامپ قاعده‌ای را ایجاد کرد که سازمان‌های غیردولتی بین‌المللی را از دریافت بودجه ایالات‌متحده برای مراقبت‌های بهداشتی مرتبط با سقط جنین محدود می‌کرد. این امر موجب از دست رفتن 32 میلیارد دلار بودجه برای کمک‌های بهداشتی جهانی شد و منجر به 108 هزار مرگ مادران و کودکان و 360 هزار عفونت HIV در سراسر جهان شد.
این ترس وجود دارد که ترامپ بار دیگر این سیاست را در دومین دوره ریاست‌جمهوری خود بازگرداند و گسترش دهد که منجر به افزایش تعداد زنان درمان‌نشده و آسیب‌دیده در سراسر جهان شود. این کارشناس امور سلامت زنان نوشته، این خطرناک و ساده‌لوحانه است که به خود بگوییم «سرکوب‌های» مخرب ترامپ مربوط به یک مرد بیمار است، زیرا او به زودی از منابع یک ابرقدرت جهانی استفاده خواهد کرد.
همانطور که تاریخ قبلاً به ما نشان داده است، نفرت و ترس با پیامدهای فاجعه‌بار یکدیگر را تداوم می‌بخشند: «لازم است اذعان کنیم که ریاست‌جمهوری ترامپ تأثیر متقابلی بر زنان خواهد داشت، زیرا سیاست‌ها و لفاظی‌های او به‌طور نامتناسبی به زنانی که براساس نژاد، طبقه، وضعیت مهاجرت یا سایر هویت‌های به‌حاشیه‌رانده‌شده با تبعیض مواجه می‌شوند، آسیب می‌رساند.»
ادامه نبرد برای یافتن همبستگی
تعجبی نداشت که در اولین مراسم تحلیف ترامپ در سال 2017، زنانی در واشینگتن دی‌سی و درواقع در سراسر جهان با کلاه‌های پشمی صورتی راهپیمایی کنند اما اکنون، پس از شکست مجدد در انتخاب اولین رئیس‌جمهور زن، اعتراض فمینیستی چگونه است؟ این سوالی است که «هالی فاکستر»، روزنامه‌نگار و فعال زنان در گزارشی در پلتفرم thepersistent -پلتفرمی ژورنالیستی که به تقویت صداها، داستان‌ها، دیدگاه‌ها و ایده‌های زنان اختصاص دارد- پرسیده است.
«دبی دلند»، از گروه غیرحزبی سازمان ملی زنان فلوریدا طی یک مصاحبه به فاکستر گفته: «حال‌وهوا قطعاً متفاوت است. این به ما بستگی دارد که مسیری متفاوت (نسبت به دفعه قبل) پیدا کنیم، زیرا اعتراضات و تجمعات با ترامپ کارساز نیست. او فقط آنها را نادیده می‌گیرد. پس آیا تحریم می‌کنیم؟ برای مقابله با کاری که او انجام می‌دهد، چه کنیم؟ استراتژی‌های ما چیست؟»
امسال، راهپیمایی مردمی در 18 ژانویه، شنبه قبل از ادای سوگند ترامپ در واشینگتن دی‌سی و در همه‌جا برنامه‌ریزی شده بود. دلند که در این راهپیمایی شرکت کرده است، می‌گوید اعتراض‌هایی از این دست در دوران ترامپ، بیشتر برای یافتن همبستگی با زنان دیگر است تا هر موضوع عملی: «در گذشته، هزاران نفر از مردمی که در خیابان‌ها تظاهرات می‌کردند، آنقدر بر سیاستمداران فشار وارد می‌کردند که اغلب مجبور به انجام کاری می‌شدند. ترامپ خیلی بیشتر به نادیده گرفتن تمایل دارد.»
این گزارش نوشته؛ پیروزی‌های عملی، هرچند کوچک، دور از چشم اتفاق می‌افتند. به‌عنوان مثال، گروه دلند تلاش کرده است تا متن ممنوعیت شش هفته‌ای سقط جنین را در ایالت فلوریدا تغییر دهد. او توضیح می‌دهد: «ما واقعاً نمی‌توانیم لوایح را تصویب کنیم اما تأثیری در تغییر لوایح واقعاً بد داریم. به‌عنوان مثال، ما می‌خواهیم قانون ممنوعیت شش هفته‌ای پاک شود تا پزشکان بتوانند از نظر حاملگی خارج رحمی، سقط جنین، جنین‌های مرده، جنین‌هایی که نمی‌توانند خارج از رحم زندگی کنند بدون اینکه مجوز خود را به‌خطر بیندازند، روش‌های پزشکی لازم و سقط جنین را انجام دهند.»
انجام چنین کاری تا حدودی برای دلند و فعالان زن همکارش آزاردهنده است، باتوجه به اینکه چندهفته پیش آنها مبارزه سختی را به‌نفع لایحه «محکوم به مرگ، متمم 4» انجام دادند. در آن قانون آمده بود: «هیچ قانونی نباید سقط جنین را قبل از زنده‌ماندن یا در صورت لزوم برای محافظت از آن ممنوع، مجازات یا محدود کند. سلامت بیمار توسط ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی بیمار تعیین می‌شود.»
در هفته‌های قبل از اینکه این اصلاحیه به همه‌پرسی در ایالت گذاشته شود، سازمان ملی زنان فلوریدا بیش از 58 هزار کارت‌پستال برای اطلاع‌رسانی رأی‌دهندگان درباره این موضوع ارسال کرد اما با مقاومت سازمان‌یافته گسترده‌ای از سوی فرماندار فلوریدا و تیمش مواجه شد که امواج رادیویی را با تبلیغات‌شان بمباران و پیام‌های نادرست را منتشر کردند: «این اصلاحیه به کودکان اجازه می‌دهد بدون اطلاع والدین خود به سقط جنین دسترسی داشته باشند و سقط جنین را افزایش می‌دهد.»
این اصلاحیه شکست خورد؛ دلند درحالی‌که سرش را تکان می‌دهد، می‌گوید: «اوه، ویرانگر بود. منظورم این است که بسیاری از ما در سراسر ایالت خیلی سخت کار کردیم و همه به‌طرز وحشتناکی ناامید شده بودند.» او می‌گوید که کارهای زیادی برای انجام‌دادن وجود دارد. حقوق مهاجران، حقوق LGBTQ+، خودمختاری بدنی اولیه و تمرکز در واشینگتن دی‌سی بر متقاعدکردن کنگره، زیرا بعید است که ترامپ خودش وارد چنین بحث‌هایی شود.
«تارا دمانت»، مدیر ملی برنامه‌های بخش آمریکایی عفو بین‌الملل، درباره سال 2025 طوری صحبت می‌کند که گویی در حال آماده‌شدن برای یک نبرد است. او به هالی فاکستر می‌گوید که فعالان زن باید «روی چگونگی ایجاد انعطاف‌پذیری و تعهد برای ادامه مقاومت در برابر رژیم ضد حقوق‌بشر» تمرکز کنند و در این نوع منظر، ایجاد انعطاف‌پذیری دشوار است و نگهداری‌اش حتی سخت‌تر: «اگر تنها کاری که شما انجام می‌دهید واکنش به آخرین موضوعی است که یک سیاستمدار گفته یا انجام داده است، ایجاد چشم‌اندازی مثبت برای زنان در آینده اساساً غیرممکن است.»
فاکستر در این گزارش نوشته، هر سازمانی که با آنها صحبت کرده، این نگرانی را منعکس کرده‌اند که اگر فعالان زن در دولت دوم ترامپ فقط واکنش‌پذیر باشند و نه فعال، از بین خواهند رفت. دیمانت می‌گوید: «من فکر می‌کنم خبر خوب این است که برنامه‌ریزی‌های بیشتری انجام شده است. افرادی در سازمان‌هایی هستند که بسیج می‌کنند و قدرت و مقاومت می‌سازند.» برای عفو بین‌الملل ایالات‌متحده، کنشگری به‌معنای گشودن گفت‌وگوهای محلی و ایالتی بیشتر با مردم است.
دیمانت می‌گوید: «برنامه ضد حق سقط جنین با موفقیت بسیار توسط بازیگران راست افراطی پیش برده شده است، ما شاهد این اتفاق در سرتاسر ایالات‌متحده بوده‌ایم و به مدت 40 سال شاهد آن بوده‌ایم. فکر می‌کنم یکی از درس‌هایی که در اینجا باید یاد گرفت این است که به‌عنوان فعالان حقوق بشر، باید با مردم در جایی که هستند صحبت کنیم. من فکر می‌کنم یک چالش واقعی در فضایی که به‌طور فزاینده دموکراتیک و فضایی که به‌طور فزاینده‌ای پاسخگو است، وجود خواهد داشت. کنگره به‌طور فزاینده‌ای نسبت به رأی‌دهندگان خود واکنش نشان می‌دهد. این دولت پیش‌بینی نمی‌کند که مردم به‌طور خاص به مخالفانش پاسخ مثبت دهند، بنابراین ما باید مطمئن شویم که مردم این مخالفت را به‌کار می‌گیرند و نشان می‌دهند.»
به عبارت دیگر، او می‌گوید پیش‌بینی نکنید که مبارزه آنقدر سخت باشد که قبل از شروع تسلیم شوید.
