حق انتقاد حتی در زندان

در نظامی که می‌خواهد اخلاق و دستورات اسلامی و شرعی در جامعه ترویج شود و از مردم خواسته می‌شود که با گشاده‌رویی با یکدیگر روبه‌رو شوند، حتی بارها مسئولان در سطح امام(ره) و رهبری نیز اعلام کرده‌اند که نباید به کسانی که از ما انتقاد می‌کنند تعرضی صورت بگیرد؛ بنابراین اگر انتقادی با هر دیدگاهی - مخالف یا منتقد -مطرح می‌شود، نباید شاهد برخوردهایی مشابه با  آن رفتاری که با سیدمصطفی تاج‌زاده انجام شده و می‌شود، باشیم. با فردی که سوابق و خدمات ارزنده‌ای داشته است و اکنون نیز در زندان از روی احساس مسئولیت -  نه برای منافع و مسائل شخصی – کنش سیاسی و اجتماعی دارد. حتی اگر بر فرض و نظر تصمیم‌گیران، این لحن یا اقدام او منطبق با مصالح ما و کشور نباشد. آقای تاج‌زاده یک شخصیت سیاسی است. این موضوع جدای از آن است که دادگاه یک فرد سیاسی با حضور هیئت منصفه برگزار شده یا همین‌طور به او محکومیت داده شده است. در حال حاضر در موقعیتی قرار داریم که نظام باید از خود ظرفیت نشان دهد و مردم را به حضور در صحنه، فعالیت و مشارکت تشویق کند. در حقیقت، امروز در موقعیتی قرار داریم که نظام باید جاذبه ایجاد کند و با گذشت و فداکاری از مسائل شخصی - یا احیاناً زاویه نسبت به افراد – از موضوعاتی عبور کند. در این موقعیت که قرار است مردم را تشویق کنیم، باید محاسن خود را به منصه ظهور بگذاریم و تشریح کنیم که در چه مجموعه شرایط داخلی و خارجی قرار داریم. این برخورد و تضییقات مانند انفرادی یا شرایط ویژه‌ای که برای افراد در دوران محکومیت ایجاد می‌شود، جای تأسف دارد. هرچند ممکن است که این محکومیت نیز زیر سوال باشد چراکه در قانون اساسی تصریح شده است؛ یک دادگاه سیاسی باید با حضور هیئت‌منصفه باشد. در حال حاضر، اعمال و حرف‌ها در دستگاه‌های مختلف کشور با هم در تناقض است. از یک طرف گذشت و فداکاری را ترویج می‌کنیم و حتی در قوه‌قضائیه در پرونده‌های جنایی جلساتی برگزار می‌شود تا مردم از خون پسر، پدر و... بگذرند و مصالحه کنند.

از طرف دیگر با یک فرد با سابقه سیاسی درخشان چنین رفتاری صورت می‌گیرد. این رفتار به هر دلیلی مانند اختلاف سلیقه‌ یا اشکال در لحن یا حرف‌های مطرح‌شده، در شرایطی انجام می‌شود که فرد در زندان است و در وضعیتی که او و خانواده‌اش از نظر روحی شرایط خوبی ندارند، تضییقات صورت می‌گیرد. از سوی دیگر توقع داریم مردم با استقبال عمومی و روی گشاده با موضوعات برخورد و حرف‌های ما را قبول کنند.

واقعاً نمی‌دانم چه بگویم. از اعمال محدودیت‌ها خیلی متأثر شده‌‌ام. امیدوارم خداوند به همه سعه‌صدر بدهد تا انتقادات و حرف‌هایی که نمی‌پسندیم را تحمل کنیم. این حرف‌ها مبتنی بر گفته‌هایی است  که به نفع مردم و کشور است؛ حتی اگر شما فکر کنید که آن فرد اشتباه می‌کند.