پوتین در گفتگوی با ترامپ، زلنسکی را محو کرد
تحلیلگران یادآور می‌شوند که این تماس تنها یک گفت‌وگوی دیپلماتیک نبود، بلکه آزمونی از حدود نفوذ پوتین بر ترامپ بود؛ نفوذی که بار دیگر آشکار ساخت چگونه هر بار که کرملین نشانه‌ای از آمادگی ظاهری برای مذاکره نشان می‌دهد، ترامپ بی‌درنگ لحن خود را تغییر می‌دهد، از فشار نظامی می‌کاهد و مسیر را برای منافع روسیه هموار می‌کند.
به گزارش هم‌میهن آنلاین، بر پایه گزارش روزنامه واشینگتن‌پست، ولادیمیر پوتین در گفت‌وگویی خصوصی با دانلد ترامپ خواستار امتیازی صریح و غیرقابل‌مذاکره شده است: واگذاری کامل کنترل منطقه دونتسک به روسیه، به‌عنوان شرط پایان جنگ اوکراین. این اصرار نشان می‌دهد که مسکو همچنان بر هدف دیرینه‌اش برای تسلط کامل بر دونتسک پای می‌فشارد، هرچند پس از بیش از یک دهه درگیری هنوز نتوانسته است آن را به‌طور کامل تصرف کند.
در این تماس تلفنی، پوتین پیشنهاد کرده است که اگر روسیه اختیار کامل دونتسک را به دست آورد، حاضر است از کنترل خود بر دو منطقه‌ی دیگر اوکراین، یعنی زاپوریژیا و خِرسون، به قدری اندک، چشم‌پوشی کند. هرچند خطوط نبرد در ماه‌های اخیر تقریباً ثابت مانده، روسیه همچنان بخش چشمگیری از خاک اوکراین را در اشغال دارد و دونتسک آخرین قطعه‌ی مهمی است که کرملین هنوز نتوانسته به آن دست یابد.
ترامپ در این گفت‌وگو نه به‌طور علنی با خواسته‌ی پوتین مخالفت کرد و نه آن را رد کرد. پس از تماس، او در دیدار با ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، به‌جای آن‌که بر حق حاکمیت کیف تأکید کند، سخن از «پایان سریع جنگ و دستیابی به توافق» به میان آورد، بی‌آن‌که حتی اشاره‌ای به مرزهای اشغالی یا تعهدات روسیه کند. این چرخش آشکار در موضع او، به‌ویژه در مقایسه با اظهارات پیشینش درباره ارسال موشک‌های تاماهاک به اوکراین، نشانه‌ای از تغییر ناگهانی و حساب‌شده‌ی لحن اوست؛ تغییری که تنها ساعاتی پس از گفت‌وگو با پوتین رخ داد. او در سخنانی مبهم گفت: «می‌توان جنگ را بدون فکر کردن به تاماهاک‌ها هم پایان داد» — جمله‌ای که در کیف و میان متحدان غربی به‌عنوان نشانه‌ای از نرمش، بلکه تبعیت از خواست کرملین تعبیر شد. زلنسکی محو شد.
در همین حال، اوکراین از هرگونه بحث درباره واگذاری زمین به‌عنوان راه صلح فاصله گرفته و بر تضمین‌های امنیتی و تداوم حمایت غرب تأکید دارد، اما نگرانی در اروپا رو به افزایش است. یکی از دیپلمات‌های ارشد اروپایی در گفت‌وگو با واشینگتن‌پست گفته است: «این پیشنهاد پوتین مثل آن است که پای خودت را در برابر هیچ بفروشی» — اما به‌گفته ناظران، ترامپ همین معامله را به‌عنوان «گام واقع‌گرایانه برای صلح» تحسین کرده است.
تحلیلگران یادآور می‌شوند که این تماس تنها یک گفت‌وگوی دیپلماتیک نبود، بلکه آزمونی از حدود نفوذ پوتین بر ترامپ بود؛ نفوذی که بار دیگر آشکار ساخت چگونه هر بار که کرملین نشانه‌ای از آمادگی ظاهری برای مذاکره نشان می‌دهد، ترامپ بی‌درنگ لحن خود را تغییر می‌دهد، از فشار نظامی می‌کاهد و مسیر را برای منافع روسیه هموار می‌کند. در پایان این گزارش آمده است که دیدار آتی ترامپ و پوتین در مجارستان ممکن است لحظه‌ای باشد که در آن، مرز میان «میانجی‌گری» و «اطاعت» برای همیشه فرو ریزد.
