اوکراین جنگ را طولانی می‌کند
اوکراین درخواست پول بیشتری برای ادامه جنگ در سال ۲۰۲۶ دارد؛ نشانه‌ای مطمئن از اینکه ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین هیچ برنامه‌ای برای پایان دادن به جنگ ندارد.
اوکراین درخواست پول بیشتری برای ادامه جنگ در سال 2026 دارد؛ نشانه‌ای مطمئن از اینکه ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین هیچ برنامه‌ای برای پایان دادن به جنگ ندارد. با وجود آنکه اوضاع در میدان جنگ به نفع روسیه پیش می‌رود، رهبران اروپایی به روی خود نمی‌آورند که چه کسی قرار است ادامه هزینه‌ها را قبول کند. چقدر طول می‌کشد تا دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا از این درگیری کنار بکشد؟
در نشست فرمانداران بانک مرکزی و وزرای دارایی گروه هفت در 21 می در بنف در کانادا، سرگئی مارچنکو، وزیر دارایی اوکراین به‌دنبال حمایت‌های مالی برای سال 2026 بود که طبق گزارش‌ها «شامل بخشی از حمایت‌ها به ارتش اوکراین از طریق یکپارچگی با سیستم امنیتی اروپا» است.
همانطور که قبلاً هم گفته شد اوکراین نمی‌تواند بدون دریافت پول قابل‌توجهی از سوی اروپایی‌ها به مبارزه در سال 2026 ادامه دهد. حتی اگر جنگ همین فردا متوقف شود، اوکراین همچنان با کمبود بودجه شدیدی روبه‌رو خواهد بود. ادامه‌دار شدن جنگ می‌تواند بدهی‌های اوکراین را تشدید کند و وضعیت آن به کشوری ورشکسته نزدیکتر شود.
به‌گفته موسسه تحقیقاتی مستقل کی‌یل مستقر در آلمان حمایت بیشتر اتحادیه اروپا از ارتش اوکراین فقط نیازمند اختصاص 0/2درصد بیشتر از تولید ناخالص داخلی یا 43/3 میلیارد دلار در سال است. این بدون در نظر گرفتن بودجه اضافی آمریکا در دوران ریاست‌جمهوری ترامپ است.
طرف اوکراینی به 2 فرضیه برای حمایت از درخواست خود اشاره می‌کند. اول اینکه تامین بودجه ارتش اوکراین حمایت از ثبات اقتصاد کلان در آن کشور است. این موضوع نادرست است. تاکنون دلیل اول مشکلات فزاینده اقتصادی اوکراین اداره جنگ گسترده و ناپایداری است که نمی‌تواند در آن برنده شود. پایان دادن به جنگ به کاهش فوری هزینه‌های ارتش نیاز دارد که 65درصد از هزینه‌های دولت را به خود اختصاص می‌دهد. دوم، حمایت مالی از ارتش اوکراین اروپا را امن‌تر می‌کند. این هم نادرست است. بهترین راه برای تامین امنیت اروپا این است که فردا جنگ تمام شود. خطر تشدید با طولانی‌تر شدن جنگ بیشتر می‌شود و زلنسکی به‌طور فزاینده‌ای به تاکتیک‌های استیصال به‌عنوان واقعیات میدان جنگ که علیه او عمل می‌کند، اشاره دارد.
آخرین درخواست برای حمایت مالی نشانه واضحی از این است که زلنسکی درخواست آمریکا برای صلح را جدی نمی‌گیرد، ترجیح می‌دهد که جنگ ادامه پیدا کند و از بودجه اروپایی‌ها مستقیماً استفاده کند. واضح است که زلنسکی از صلح سرباز می‌زند چون می‌داند که دوران ریاست‌جمهوری‌اش به پایان می‌رسد. حتی خطراتی هم برای امنیت شخصی او ممکن است ایجاد شود.
بنابراین او به‌دنبال فشار بیشتر بر رهبران غربی است تا تحریم‌های بیشتری وضع کنند و از ابزارهای دیگری استفاده کنند که فقط منجر به طولانی‌تر شدن جنگ می‌شود. ایده هوشمندانه سناتور لیندسی گراهام که آمریکا 500درصد تعرفه‌های ثانویه بر کشورهایی وضع کند که با روسیه تجارت می‌کنند، یک مثال کلاسیک است. بدون شک دیگر کشورها، به‌ویژه چین واکنش منفی به این موضوع خواهند داشت، همانگونه که تا الان در برابر جنگ تعرفه‌های ترامپ نشان داده‌اند. این امر تلاش‌های ترامپ برای تعامل با روسیه را از بین می‌برد.
اما اینها نکات اصلی نیستند. روسیه از سال 2014 با 20هزار تحریم مواجه شده و همچنان باثبات باقی مانده و اقتصاد کشورش رشد کرده است. چه‌چیزی باعث می‌شود مردم باور کنند که روسیه با تحریم‌های بیشتر حالا عقب‌نشینی می‌کند؟
میدان جنگ همچنان به نفع روسیه خواهد بود. در روزهای اخیر علاوه بر گسترش اراضی در جنوب دونتسک، ارتش روسیه دستاوردهای بزرگی در اطراف منطقه هم‌اکنون اشغال شده تورتسک پیدا کرده. پیشرفت مثل همیشه از زمان آغاز سال 2024 کُند و طاقت‌فرسا بوده است. اوکراین بدون شک دفاع منسجمی در اراضی خود تشکیل داد است.
اما روسیه به چند دلیل مختلف سیاسی داخلی هیچ‌وقت کشور را برای جنگ در اوکراین بسیج نکرده است. پوتین همیشه می‌خواهد روابط خود را با شرکایش در کشورهای در حال توسعه حفظ کند و حملات نظامی شدیدتر علیه اوکراین این هدف را سخت‌تر می‌کند. ارسال میلیاردها دلار به ارتش اوکراین نمی‌تواند سرعت شکست را کاهش دهد. حتی اوکراینی‌ها هم قبول کرده‌اند که دیگر نمی‌توانند اراضی از دست داده را پس بگیرند.
