شکست ترامپ در ۱۰۰ روز نخست

ولادیمیر پوتین و مذاکره‌کنندگانش آشکارا موفق شده‌اند همتایان آمریکایی خود را فریب دهند و با ریاکاری خود را حامی فرآیند صلح در اوکراین نشان دهند، درحالی‌که هیچ قصدی برای پیگیری آن ندارند. پس از هفته‌ها، حتی کُندذهن‌ترین مذاکره‌کنندگان نیز باید متوجه شده باشند که چه اتفاقی در جریان است.

نزدیک به ۱۰۰ روز از بازگشت دونالد ترامپ به ریاست‌جمهوری ایالات متحده می‌گذرد و موشک‌های روسیه همچنان بر سر غیرنظامیان اوکراینی فرو می‌ریزند. با وجود وعده ترامپ برای پایان دادن به جنگ در «روز نخست»، صلح همچنان دور از دسترس است. دولت او چه زمانی اذعان خواهد کرد که در حال شکست است؟

خواسته‌های اولیه ترامپ ساده بود: توقف جنگ و آغاز مذاکره. پس از نخستین گفت‌وگوی او با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، او اعلام کرد که توقف کامل درگیری‌ها قریب‌الوقوع است و ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، از این چشم‌انداز استقبال کرد. اما از آن زمان، پوتین و تیم کوچکش در کرملین آشکارا موفق شده‌اند استیو ویتکاف، مذاکره‌کننده بی‌تجربه ترامپ را به ورطه‌ای از شرایط پیچیده و خواسته‌های غیرممکن بکشانند. پس از هفته‌ها این وضعیت، حتی کُندذهن‌ترین مذاکره‌کنندگان نیز باید متوجه شده باشند که پوتین هیچ قصدی برای توافق بر سر آتش‌بس یا پذیرش طرح یا جدول زمانی ترامپ ندارد. 

از نظر نظامی، جنگ پوتین یک شکست عظیم بوده است. او احتمالاً هنوز باور دارد که نیروهایش می‌توانند با فشار پیش بروند و به پیشرفت نظامی دست یابند. اما تعداد کمی از ناظران مستقل شانسی برای وقوع این امر می‌بینند. روسیه ممکن است بتواند مردان و بمب‌های بیشتری نسبت به اوکراین به میدان بفرستد، اما نمی‌تواند اراده جنگیدن را در کسانی که در خط مقدم هستند، ایجاد کند. تاکنون، دفاع بسیار آسان‌تر از حمله بوده است. این بدان معناست که پوتین در نهایت به ترامپ بیش از ارتش روسیه وابسته است تا چیزی را که بتوان آن را پیروزی نامید، به دست آورد.

بنابراین، پوتین تمام منابع در اختیار خود را برای بازی با ترامپ به کار گرفته است. همه می‌دانند که رئیس‌جمهور ایالات متحده به شدت مستعد تملق است و پوتین در این زمینه زیاده‌روی کرده و مدعی شده که انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۰ ایالات متحده «دزدیده شده» و اگر ترامپ در قدرت بود، جنگ هرگز رخ نمی‌داد. او می‌خواهد ما باور کنیم که پس از سوءقصد به جان ترامپ در سال ۲۰۲۴ به کلیسای خصوصی خود رفت تا برای او دعا کند و حتی از نقاش دربار کرملین خواست تا پرتره‌ای از ترامپ به عنوان هدیه بکشد.

علاوه بر تملق، روس‌ها همچنین چشم‌اندازهای تجاری پرسودی را پیش روی ترامپ و ویتکاف قرار داده‌اند. در نخستین دیدار میان مذاکره‌کنندگان آمریکایی و روس در ریاض، تیم پوتین فهرستی از فرصت‌های سرمایه‌گذاری چندمیلیارد دلاری را ارائه کرد که ظاهراً در صورت کنار گذاشتن اوکراین و لغو تحریم‌ها علیه روسیه در دسترس خواهد بود. به گفته ویتکاف، بخش قابل‌توجهی از آخرین دیدار او با پوتین به این موضوع اختصاص داشت. هر دو تاکتیک آشکارا مؤثر بوده‌اند. پوتین کار خود را بلد است و هدف خود را می‌شناسد.

هیچ آتش‌بسی برقرار نشده و هیچ نشانه‌ای از آمادگی پوتین برای توافق بر سر آن وجود ندارد. او با مصونیت به حملات به اهداف غیرنظامی در شهرهای اوکراین ادامه داده است. خواسته‌های کرملین در مذاکرات به‌اصطلاح خود ظاهراً دوگانه بوده است. نخست، اوکراین باید چهار منطقه لوهانسک، دونتسک، زاپوریژیا و خرسون را واگذار کند. به نظر می‌رسد ویتکاف این را پذیرفته است؛ ایالات متحده آماده است تا هر چهار قلمرو به‌طور غیرقانونی تصرف‌شده را به عنوان بخشی از روسیه به رسمیت بشناسد. اما روسیه کنترل کامل این مناطق را ندارد. 

اوکراین ممکن است بتواند فریز شدن طرفین در خط مقدم کنونی را بپذیرد، اما به سختی خواسته‌هایی بیشتر از این برای کی‌یف قابل پذیرش باشد. خواسته دوم، تسلط امنیتی و کنترل بر باقی اوکراین است. پوتین می‌خواهد هرگونه حضور یا کمک امنیتی یا نظامی غربی به اوکراین در آینده را مسدود کند.

در این شرایط اروپا یک برگ برنده در دست دارد. اگر اروپا بتواند اراده سیاسی لازم را ایجاد کند، کاملاً قادر است از خیانت شرم‌آور به سبک مونیخ به اوکراین جلوگیری کند. رهبران اروپا باید روشن کنند که بدون توجه به هر چیز، به برنامه‌های خود برای حمایت از دفاع و حاکمیت اوکراین ادامه خواهند داد.

به کانال تلگرام هم میهن بپیوندید