تاثیر روابط روسیه، چین و آمریکا بر ایندوپاسیفیک

تقویت روابط آمریکا با رقبای پرقدرت خود، چین و روسیه ظاهراً قریب‌الوقوع است. دولت ترامپ در تلاش برای پایان جنگ روسیه و اوکراین، مستقیماً با کرملین در حال مذاکره است و دونالد ترامپ ممکن است با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه دیدار کند و احتمالاً روابط دوجانبه آمریکا با این کشور را از نو تنظیم کند. 

ترامپ همچنین اعلام کرده که می‌خواهد با شی‌جین‌پینگ رئیس‌جمهور چین، ترجیحاً در آمریکا، دیدار کند تا مذاکرات را در زمینه‌های پراصطکاک مثل عدم توازن تجاری دوباره از سر بگیرد. ترامپ همچنین می‌گوید که او «رابطه خوبی» با شی دارد و می‌خواهد با چین کنار بیاید.  جهان همچنان تلاش می‌کند خود را برای این تغییر احتمالی ژئوپلیتیکی هماهنگ و آماده کند اما واکنش‌های منطقه ایندوپاسیفیک پیچیده بوده است.

متحدان آمریکا و شرکای نزدیک ممکن است نگرانی‌های عمیق خود را ابراز کنند اما اکثر کشورها احتمالاً خوش‌بینی محتاطانه‌ای خواهند داشت از اینکه رقبای مجهز به سلاح‌های هسته‌ای به گفت‌وگو روی آورده‌اند و تلاش می‌کنند تا اختلافات خود را حل کنند. این موضوع به‌ویژه برای کشورهای ایندوپاسیفیک درست است که نگران هستند این وسط گیر بیفتند.  با این حال این کشورهای غیرهمسو و در حال توسعه که از رقابت میان قدرت‌های بزرگ منفعتی می‌برند ممکن است نگران باشند که چشم‌انداز استراتژی‌های مدیریت خطرشان به‌طور قابل توجهی از بین برود. 

متحدان ایالات متحده در شمال‌شرق آسیا، ژاپن و کره جنوبی احتمالاً در برابر استراتژی جدید آمریکا مقاوت‌‌های عمیقی نشان دهند. از زمان جنگ روسیه و اوکراین، توکیو قویاً از موضع دولت بایدن و تحریم‌ها به‌رهبری آمریکا علیه مسکو را اجرا کرده است. 

ژاپن همچنین نسبت به همکاری استراتژیک «بدون محدودیت» بین روسیه و چین ابراز نگرانی کرده که می‌تواند در درگیری‌های آینده ایندوپاسیفیک به‌عنوان نیروی چندبرابری عمل کند، چه بر سر جزایر کوریل باشد، چه جزایر سن‌کاکو، تایوان، کره جنوبی یا دریای چین جنوبی. به‌عنوان مثال در ماه نوامبر، زمانی که چین و روسیه بمب‌افکن‌های استراتژیک خود را در عملیات مشترک هوایی بر فراز دریای ژاپن اعزام کردند، توکیو خشمگین شده بود. 

اما ژاپن عمدتاً نگران است که روابط تازه آمریکا و چین پکن را جسور می‌کند تا جزایر مورد مناقشه را تصرف کند یا به تایوان حمله کند تا امنیت جزایر ریوکیو، منطقه‌ای از ژاپن با غربی‌ترین جزیره که فقط 68 مایل از ساحل تایوان فاصله دارد، برقرار کند. 

کره جنوبی تقریباً بر تهدید کره شمالی متمرکز است و اگر واشنگتن روابط خود با پکن، مسکو یا هردو را تقویت کند، می‌تواند با تبعات استراتژیک شدیدی روبه‌رو شود. اگر واشنگتن به‌جای سئول هماهنگی خود را با این دو کشور در اولویت قرار دهد، سئول ممکن است اهرم بزرگی را در رویارویی با رژیم کره شمالی از دست بدهد.  آمریکا همچنین می‌تواند در موضوع کمک‌های نظامی کره‌شمالی به روسیه در اوکراین تجدیدنظر کند و سربازان پیونگ‌یانگ آمادگی بیشتری برای جنگ احتمالی در شبه‌جزیره کره پیدا کنند.

علاوه بر آن نه پکن و نه مسکو فشار بسیاری برای خلع سلاح‌های هسته‌ای کره شمالی نیستند که می‌تواند باعث شود با رضایت آمریکا تحریم‌های سازمان ملل هم برداشته شوند.‌ بازنده اصلی تایوان خواهد بود. تایپه به‌عنوان یکی از شرکای دیرینه همیشه امیدوار بود و حتی انتظار داشت که اگر پکن به این جزیره حمله کند، واشنگتن مداخله خواهد کرد. 

جو بایدن، رئیس‌جمهور پیشین آمریکا در چهار رویداد مختلف اعلام کرد که در چنین سناریویی ارتش آمریکا به تایپه کمک خواهد کرد. اما اگر روابط چین و آمریکا بهبود پیدا کند تایوان نمی‌داند که تعهدات بایدن همچنان باقی خواهند ماند یا نه. اگر آمریکا با کرملین درباره اوکراین منطبق شود و روسیه اراضی تصرف‌کرده را حفظ کند، احتمالاً وحشتی را در تایوان بر سر منافع واشنگتن در تامین امنیت و ادامه حق حاکمیت آن ایجاد خواهد کرد. 

در جنوب‌شرق آسیا، واکنش به‌هرگونه تنش‌زدایی از روابط آمریکا با چین و روسیه احتمالاً به‌شدت مثبت خواهد بود چون تمام این کشورها به‌دنبال اجتناب از رقابت قدرت‌های بزرگ و احتمالاً جنگ در این منطقه‌اند.  هنوز در اولین روزهای رویکرد دولت ترامپ در قبال رقبا و کشورهای متخاصم با آن هستیم. ممکن است هیچ تغییری اجرایی نشود. اما اگر فرض کنیم تغییری ایجاد شود، اکثر کشورهای منطقه ایندوپاسیفیک، به جز متحدان نزدیک آمریکا، خوش‌بینی گسترده‌ای خواهند  داشت که این بخش از جهان باثبات‌تر خواهد شد. 

به کانال تلگرام هم میهن بپیوندید