شانه‌ به شانه و سرنو‌شت‌سـاز

نظرسنجی‌ها انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ آمریکا را یکی از نزدیک‌ترین رقابت‌ها در تاریخ مدرن آمریکا پیش‌بینی می‌کنند. برای کامالا هریس، معاون رئیس‌جمهور آمریکا و برای ترامپ، رئیس‌جمهور پیشین این کشور پیروزی و شکست به یک اندازه نزدیک است و همین موضوع کاندیداها را به تلاشی بسیار بیشتر از گذشته برای جلب آرای رای‌دهندگان در ایالت‌های کلیدی وا داشته است.

در این انتخابات گزاره‌ها و پیش‌فرض‌هایی بر نظرسنجی‌ها سایه‌ افکنده‌اند و همین مسئله باعث شده تا تحلیل‌های متفاوت و متناقضی از نتایج نظرسنجی‌ها و پیروز احتمالی انتخابات مطرح شود؛ «نظرسنجی گالوپ نشان می‌دهد اشتیاق به رای دادن نزد دموکرات‌ها  از هر زمانی طی ۲۴ سال گذشته بیشتر است، پس آن‌ها برنده انتخابات می‌شوند» یا «وضعیت ترامپ در نظرسنجی‌ها از هر جمهوری‌خواه دیگری در سه دهه گذشته حتی از خود ترامپ در سال ۲۰۱۶ بهتر بوده، پس او برنده انتخابات خواهد بود.» این دو گزاره تنها نمونه‌هایی کوچک از پیش‌فرض‌هایی هستند که درباره انتخابات آمریکا وجود دارد که بخشی از حقیقت را بیان می‌کنند اما قطعاً تمام حقیقت نیستند.

چنانچه کریستین سولتیس اندرسون، کارشناس افکارسنجی جمهوری‌خواه می‌نویسد، وضعیت دو کاندیدا در نظرسنجی‌ها به اندازه‌ای نزدیک است که نه دموکرات‌ها و نه جمهوری‌خواهان نمی‌توانند در شب انتخابات سر راحت بر بالین بگذارند: «متأسفانه نمی‌توانم به شما بگویم که فکر می‌کنم چه کسی در روز انتخابات پیروز خواهد شد؛ داده‌ها به اندازه کافی در هیچ‌یک از جهت‌ها واضح نیستند تا بتوان پیش‌بینی معقول و مسئولانه‌ای ارائه داد. آنچه می‌توانم بگویم این است که حتی با وجود دو نظرسنجی باکیفیت که نتایج مشابهی دارند و محققان تلاش کرده‌اند نمونه‌های نظرسنجی را به‌خوبی بر اساس الگوی رای‌دهندگان مدل‌سازی کنند، باز هم می‌توان روایت‌های متفاوتی را درباره داستان سیاسی جدید (یا قدیمی) آمریکا که در شرف بیان است، تشخیص داد.»

در ادامه مروری خواهیم داشت بر نظرسنجی‌ها و تلاش خواهیم کرد تصویری دقیق از وضعیت موجود ارائه دهیم.

نظرسنجی‌ها در سطح ملی

در دو انتخابات ریاست‌جمهوری گذشته دموکرات‌ها در شرایطی به روز انتخابات می‌رسیدند که نظرسنجی‌ها نشان می‌داد در سطح ملی از رقیب خود پیش هستند و نگرانی آن‌ها صرفاً به وضع نظرسنجی‌ها در ایالت‌های چرخشی بازمی‌گشت. این بار اما بر اساس میانگین نظرسنجی‌های RCPاز روز ۲۶ اکتبر این جمهوری‌خواهان هستند که در سطح ملی با اختلاف کمی از رقیب خود پیش هستند و این مسئله زنگ خطری جدی برای کمپین کامالا هریس به حساب می‌آید. بر اساس این میانگین، در حالی تا روز ۲ نوامبر (۳ روز  مانده به انتخابات) ترامپ با ۴۸/۴ درصد آرا از هریس با ۴۸/۱ درصد آرا پیش است که ۳ روز مانده به انتخابات ۲۰۲۰ جو بایدن، کاندیدای وقت حزب دموکرات با ۴/۵ درصد اختلاف در سطح ملی پیشتاز بود و در سال ۲۰۱۶ نیز کلینتون برتری ۱/۶ درصدی در برابر ترامپ داشت.

وب‌سایت ۵۳۸ وابسته به ای‌بی‌سی‌نیوز نیز که به امر جمع‌آوری داده‌های نظرسنجی‌های معتبر و ارائه میانگین نظرسنجی‌ها می‌پردازد، در آمارهای خود از افت محبوبیت هریس در سطح ملی و رشد محبوبیت ترامپ خبر داده است.

بر اساس میانگین ارائه‌شده از سوی این وبسایت، برخلاف میانگین RCP در فاصله ۳ روز مانده تا انتخابات این هریس است که با ۱/۲ درصد اختلاف از ترامپ پیش است اما همزمان آمارهای همین وبسایت از سال ۲۰۲۰ نشان می‌دهد بایدن در همین مقطع زمانی در سال ۲۰۲۰ با بیش از ۸ درصد اختلاف از رقیب خود  یعنی دونالد ترامپ پیش افتاده بود. در میانگین نظرسنجی نیویورک‌تایمز نیز هریس با اختلاف کمتر از یک درصد در سطح ملی از ترامپ پیش است.

نظرسنجی‌های ملی تعیین‌کننده برنده نیستند!

نظرسنجی‌ها در سطح ملی هرچند می‌توانند تصویر مناسبی از نگاه افکار عمومی به یک کاندیدا ارائه دهند اما در نهایت تعیین‌کننده برنده نهایی انتخابات نیستند.

۴ سال قبل، میانگین نظرسنجی‌ها از برتری بیش از ۷ درصدی بایدن در سطح ملی حکایت داشتند. حتی برخی نظرسنجی‌ها برتری بایدن را دو رقمی نشان می‌دادند اما در نهایت نتایج انتخابات متفاوت بود. بایدن در انتخابات ۴/۵ درصد رای بیشتر نسبت به ترامپ کسب کرد اما در نهایت آنچه پیروزی نهایی او را در انتخابات رقم زد و باعث شد بایدن به کاخ سفید راه پیدا کند مجموعاً ۴۳ هزار رای در ایالت‌های کلیدی موسوم به میدان نبرد بود.

برای درک بهتر این اعداد، در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا مجموعاً ۱۵۸ میلیون نفر در انتخابات شرکت کردند.

در عین حال، به نظر می‌رسد نظرسنجی‌کنندگان از خطاهای گذشته درس گرفته‌اند. آن‌ها در تلاشند به رای‌دهندگانی که دسترسی به آن‌ها دشوارتر است دسترسی پیدا کنند، روش‌های خود را اصلاح کرده‌اند و در خصوص ارائه تصویری از احساسات سیاسی در یک مقطع زمانی مشخص، شیوه‌های خوبی را به کار گرفته‌اند. آن‌ها اشاره می‌کنند که جایگزین دنیای پر از نظرسنجی، دنیایی است که ما مجبوریم فقط بر اساس «حال‌وهوا» قضاوت کنیم.

نظرسنجی‌ها در ایالت‌های چرخشی

در آمریکا رای‌دهنده‌ها به‌طور مستقیم رئیس‌جمهور را انتخاب نمی‌کنند. در عوض سیستم کالج الکترال سرنوشت انتخابات ایالات متحده را مشخص می‌کند و برنده آن بر برنده اکثریت آرای مردمی غلبه می‌کند. ۵۳۸ انتخاب‌کننده، کالج الکترال را تشکیل می‌دهند. هر ایالت آمریکا بر اساس جمعیتش تعداد مشخصی عضو در کالج‌الکترال دارد و هر کدام از آنها می‌توانند به یک نامزد رای بدهند. معمولاً انتخاب‌کنندگان هر ایالت پس از شمارش آراء باید به نامزدی رای بدهند که بیشترین رای مردمی را در آن ایالت کسب کرده است. پس نامزدی که رای مردمی را در یک ایالت کسب کند، برنده تمام آرای الکترال این ایالت می‌شود.

با توجه به نظرسنجی‌های ایالتی، کارشناسان معتقدند که هم کامالا هریس و هم دونالد ترامپ، به‌طور منطقی در چند ایالت مشخص پیروز خواهند شد. در نتیجه تنها چند ایالت انگشت‌شمار باقی می‌مانند که تکلیف‌شان قطعی نیست و پیروزی در آن‌ها می‌تواند سرنوشت نهایی انتخابات را تعیین کند. به این ایالت‌ها، ایالت‌های چرخشی یا «میدان نبرد» گفته می‌شود. کاندیدایی که بتواند ۲۷۰ رای الکترال کسب کند، برنده انتخابات خواهد بود.

در حال حاضر بر اساس نظرسنجی‌ها، ۷ ایالت به عنوان ایالت‌های چرخشی که فاصله دو کاندیدا در آن‌ها بسیار نزدیک است و امکان پیروزی هر دو کاندیدا بر اساس تحولات وجود دارد، در نظر گرفته می‌شود.

نوادا، کارولینای شمالی، پنسیلوانیا، ویسکانسین، آریزونا، جورجیا و میشیگان ایالت‌هایی هستند که در انتخابات ۲۰۲۴ به عنوان میدان نبرد دو کاندیدا شناخته می‌شوند و سرنوشت نهایی انتخابات را روشن می‌کنند.

پنسیلوانیا (۱۹ رای الکترال)، کارولینای شمالی (۱۶ رای الکترال)، جورجیا (۱۶ رای الکترال)، میشیگان (۱۵ رای الکترال)، آریزونا (۱۱ رای الکترال) ویسکانسین (۱۰ رای الکترال) و نوادا (۶ رای الکترال) دارد.

براساس میانگین نظرسنجی‌های RCP، از مجموع این ۷ ایالت، دونالد ترامپ در ۵ ایالت پیشتاز است. این میانگین برتری ترامپ را در آریزونا ۲/۷ درصد، در نوادا ۱/۷ درصد، در پنسیلوانیا ۰/۴ درصد، در کارولینای شمالی ۱/۷ درصد و در جورجیا ۲/۶ درصد نشان می‌دهد.در مقابل هریس در ویسکانسین (۰/۱ درصد) و میشیگان (۰/۶ درصد) پیشتاز است. در صورت تکرار شدن نتایج این نظرسنجی‌ها در انتخابات، ترامپ با ۲۷۸ رای الکترال پیروز انتخابات می‌شود درحالی‌که هریس با ۲۵۱ رای الکترال شکست می‌خورد.

میانگین نظرسنجی‌های ۵۳۸ هم خروجی مشابهی را پیشنهاد می‌دهد. در این میانگین، ترامپ در پنسیلوانیا که کلیدی‌ترین ایالت برای پیروزی در انتخابات امسال به حساب می‌آید با ۰/۳ درصد اختلاف پیش است. در ویسکانسین (با ۰/۶ درصد) و میشیگان (با ۰/۸ درصد) هریس از رقیب خود جلو افتاده اما در نوادا (با ۰/۹ درصد)، جورجیا (۱/۵ درصد)، کارولینای شمالی (۱/۶ درصد) و آریزونا (با ۲/۵ درصد) ترامپ از رقیب خود پیش است.

برآورد نیویورک‌تایمز از نظرسنجی‌ها نیز از پیروزی ترامپ در همه ایالت‌های چرخشی به جز ویسکانسین و میشیگان حکایت دارد.

معمای آیووا

براساس میانگین نظرسنجی‌ها و تاریخچه مشارکت رای‌دهندگان در انتخابات ۲۰۲۰ و ۲۰۱۶، ایالت آیووا به عنوان یک ایالت چرخشی و بخشی از میدان نبرد در نظر گرفته نمی‌شود اما انتشار یک نظرسنجی و تأیید آن از سوی یک کارشناس معتبر در حوزه افکارسنجی باعث شد نگاه‌ها به این ایالت تا حدی تغییر کند. در نظرسنجی جدیدی که از سوی «د موینز رجیستر و مدیاکام» انجام شده، هریس با ۴۷ درصد، از دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق، با ۴۴ درصد پیشی گرفته است. این اختلاف در محدوده خطای نمونه‌گیری ۴/۳ درصدی نظرسنجی قرار دارد و نشان‌دهنده عدم وجود یک برتری قطعی برای هر دو حزب در این ایالت است.

تاکنون در این دوره انتخاباتی، نظرسنجی‌های باکیفیت دیگری در آیووا انجام نشده است تا بتوان این یافته‌ها را با آن‌ها مقایسه کرد. آیووا در چهار انتخابات ریاست‌جمهوری گذشته سوابق متفاوتی داشته است: در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ به باراک اوباما رأی داد، درحالی‌که ترامپ در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰ در این ایالت پیروز شد. نظرسنجی جدید نشان می‌دهد که زنان در این ایالت به‌طور عمده از هریس حمایت می‌کنند و او را با ۵۶ درصد در مقابل ۳۶ درصد به ترامپ ترجیح می‌دهند، درحالی‌که مردان با اختلاف کمتری، ترامپ را با ۵۲ درصد در برابر ۳۸ درصد ترجیح می‌دهند.

همچنین، مستقل‌ها در این ایالت به سمت حمایت از هریس تغییر موضع داده‌اند و اکنون ۴۶ درصد آنها از هریس و ۳۹ درصد از ترامپ حمایت می‌کنند، درحالی‌که در نظرسنجی‌های قبلی سال جاری، آنها بیشتر به ترامپ تمایل داشتند. این نظرسنجی همچنین حاکی از آن است که رای‌دهندگان مسن‌تر به‌طور قاطع در کمپ هریس هستند؛ ۵۵ درصد از رای‌دهندگان احتمالی ۶۵ سال و بالاتر از او حمایت می‌کنند، در مقابل ۳۶ درصد از ترامپ پشتیبانی می‌کنند، درحالی‌که رای‌دهندگان زیر ۳۵ سال تقریباً به‌طور مساوی بین آنها تقسیم شده‌اند: ۴۶ درصد به هریس و ۴۴ درصد به ترامپ.

این بار رای کدام حزب نادیده گرفته شده؟

در انتخابات‌ ۲۰۱۶ و انتخابات ۲۰۲۰ نظرسنجی‌ها رای ترامپ در ایالت‌های چرخشی را پایین‌تر از نتایج نهایی پیش‌بینی کرده بودند. برای مثال در سال ۲۰۲۰ در ویسکانسین که میانگین نظرسنجی‌های RCP برتری بایدن را ۶/۷ درصد و میانگین نظرسنجی‌های ۵۳۸ برتری او را  ۸/۴ درصد نشان می‌داد، در نهایت بایدن تنها با ۰/۶ درصد اختلاف پیروز شد. در کارولینای شمالی که ۵۳۸ برتری ۱/۸ درصدی بایدن و RCP برتری ۰/۲ درصدی ترامپ را پیش‌بینی می‌کردند، ترامپ توانست با ۱/۳ درصد پیروز شود. در میشیگان برتری ۷/۳ درصدی بایدن (براساس میانگین ۵۳۸)  به برتری ۲/۸ درصدی در نتایج نهایی تبدیل شد.

هرچند نمونه‌هایی بر خلاف این موضوع نیز وجود داشتند و در برخی ایالت‌ها ترامپ عملکرد بدتری از پیش‌بینی نظرسنجی‌ها به ثبت رساند اما در نگاه کلی و در مجموع آرای او در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۰ دست‌کم گرفته شده بود و بایدن خوش‌شانس بود که با اختلاف اندک در ایالت‌های چرخشی توانست پیروز نهایی انتخابات باشد.

در این انتخابات، در صورتی که نظرسنجی‌ها به مانند انتخابات پیشین آرای ترامپ را نادیده گرفته باشند، آنچه اتفاق خواهد افتاد در نهایت پیروزی قاطع ترامپ خواهد بود. با این حال با توجه به برخی موضوعات نظیر بهبود شیوه نظرسنجی‌ها و نارضایتی گروه‌هایی از رای‌دهندگان از هریس که البته به ترامپ رای نخواهند داد باعث می‌شود پیش‌بینی این موضوع امکان‌پذیر نباشد.

مسئله آرای زودهنگام

هرچند روز انتخابات ۵ نوامبر است اما رأی‌گیری زودهنگام در انتخابات آمریکا از مدت‌ها پیش شروع شده است. تاکنون نزدیک به ۷۰ میلیون آمریکایی در این رأی‌گیری زودهنگام شرکت کرده‌اند.

به گزارش روزنامه گاردین، در بسیاری از ایالت‌های این کشور تعداد افراد شرکت‌کننده در رأی‌گیری‌های زودهنگام بی‌سابقه بوده است. به‌عنوان مثال بیش از ۹۷ هزار نفر از شهروندان ایالت «ویسکانسین» در نخستین روز از آغاز رأی‌گیری زودهنگام، آرای خود را به صندوق انداختند. حتی در کارولینای شمالی که چند هفته قبل درگیر طوفانی سهمگین شده بود، در تاریخ ۱۸ اکتبر بیش از ۳۵۳ هزار رأی‌دهنده آرای خود را به صندوق انداختند.

رأی‌دهی زودهنگام به شهروندان این فرصت را می‌دهد که از حضور در صف‌های طولانی در روز انتخابات اجتناب کرده و درگیر عوامل غیرقابل پیش‌بینی مانند بدی آب‌وهوا نشوند.

به جز ایالات میسی‌سی‌پی، نیوهمپشایر و آلاباما، ساکنان دیگر ایالت‌های آمریکا می‌توانند در بازه زمانی مشخصی که باتوجه‌به هر ایالت متفاوت است، رأی خود را زودتر از موعد مقرر در صندوق بیاندازند.

در برخی از ایالت‌ها، شمارش این آرا همزمان با شروع انتخابات رسمی (در ۵ نوامبر یا ۱۵ آبان امسال) آغاز می‌شود، اما در برخی از حوزه‌ها تا پایان رأی‌گیری و تعطیلی حوزه‌، صندوق‌های آرای زودهنگام باز نمی‌شوند.

همچنین در برخی از ایالت‌های آمریکا، رأی‌دهندگان این فرصت را دارند که آرای خود را با استفاده از سامانه‌های پستی تحویل دهند. در بعضی ایالت‌ها رأی‌دادن پستی نیازمند ارائه دلایل موجه است، اما در دیگر ایالت‌ها مسئولین برگه‌های رأی پستی را برای تمامی رأی‌دهندگان ثبت‌شده ارسال می‌کنند. علاوه بر این، شهروندان آمریکایی خارج از این کشور و همچنین نظامیان آمریکا برگه‌های رأی پستی را قبل از انتخابات دریافت می‌کنند و به صورت پستی در انتخابات شرکت خواهند کرد.

گاردین مدعی است که امنیت رأی‌دهی پستی در ایالات متحده بسیار بالاست و از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۲ تنها کمتر از ۵۰۰ مورد تقلب در این نوع رأی‌گیری روی داده است. با این حال، بسیاری از مقامات انتخاباتی نگران هستند که تاخیرهای پستی موجب شود آرای رأی‌دهندگان واجد شرایط بعد از پایان مهلت شمارش آرا به دست مسئولان انتخاباتی برسد.

بر اساس تحلیل Decision Desk شبکه NBC News از داده‌های رای‌دهندگان ایالتی تا تاریخ ۳۰ اکتبر، شواهدی از حضور گسترده‌ی زنان دموکرات جدید در پنسیلوانیا و مردان جمهوری‌خواه جدید در آریزونا، دو ایالت مهم، به چشم می‌خورد.

رای‌های اولیه از سوی رای‌دهندگان جدید — افرادی که در انتخابات ۲۰۲۰ شرکت نکرده‌اند —قابل توجه است، زیرا این آرا می‌توانند نتایج انتخابات ۲۰۲۴ را تغییر دهند. (اینکه چه کسانی در ۲۰۲۰ رای داده‌اند اما این بار حضور ندارند، نیز مهم است؛ ولی تا روز انتخابات نمی‌توان آن را تشخیص داد.)

تعداد رای‌دهندگان جدید در بسیاری از هفت ایالت کلیدی که رقابت نزدیکی دارند، از اختلاف آراء بین جو بایدن و دونالد ترامپ در سال ۲۰۲۰ فراتر رفته است. به‌عنوان مثال، بایدن در سال ۲۰۲۰ در پنسیلوانیا با اختلاف ۸۰ هزار و ۵۵۵ رای ترامپ را شکست داد. امسال، بیش از ۱۰۰ هزار رای‌دهنده جدید در پنسیلوانیا رای خود را ثبت کرده‌اند و این تعداد همچنان رو به افزایش است.

ما نمی‌توانیم به‌طور دقیق بدانیم این رای‌دهندگان جدید به چه کسی رای داده‌اند، اما بررسی وابستگی‌های حزبی آنها، سرنخ‌هایی از جهت‌گیری انتخابات ۲۰۲۴ نسبت به ۲۰۲۰ به دست می‌دهد. اگرچه ثبت‌نام حزبی به‌طور قطعی انتخاب فرد را مشخص نمی‌کند، ولی احتمال می‌رود رای‌دهندگان جدیدی که به‌عنوان دموکرات ثبت‌نام کرده‌اند، به کامالا هریس رای دهند و افرادی که به‌عنوان جمهوری‌خواه ثبت‌نام کرده‌اند، به ترامپ. بنابراین در ایالت‌های سرنوشت‌ساز که رای‌دهندگان به‌طور رسمی برای یک حزب ثبت‌نام می‌کنند (آریزونا، نوادا، کارولینای شمالی و پنسیلوانیا)، وابستگی حزبی رای‌دهندگان جدید می‌تواند سرنخ‌هایی از نتایج انتخابات ۲۰۲۴ ارائه دهد.

در ایالت‌هایی مانند جورجیا، میشیگان و ویسکانسین که ثبت‌نام حزبی رسمی وجود ندارد، بهترین روش برای پیش‌بینی گرایش حزبی رای‌دهندگان جدید، بررسی الگوهای رای‌دهی محلی و داده‌های جمعیت‌شناسی است؛ اطلاعاتی که ممکن است پرنوسان و گاه نادرست باشند.

جنسیت رای‌دهندگان جدید در ایالت‌های سرنوشت‌ساز نیز یک داده عمومی است که می‌تواند ارتباط بین جنسیت و گرایش حزبی در میان رای‌دهندگان جدید را در انتخاباتی که به مسائل سیاسی مرتبط با جنسیت، مانند حق سقط جنین، پیوند خورده است، روشن کند.

مجموع آمارها دموکرات‌ها را به نباختن امیدوارتر کرده اما در نهایت با توجه به اختلاف بسیار کم آرا امکان نتیجه‌گیری قطعی از این آرای زودهنگام وجود ندارد.