دو طرف هنوز برابر هستند

آنچه در این ستون می‌خوانید، دیدگاه‌های رسانه‌‌های خارجی است که صرفا جهت اطلاع‌رسانی منتشر می‌شود و این دیدگاه‌ها موضع روزنامه «هم‌میهن» نیست.

کامالا هریس در مناظره روز سه‌شنبه با دونالد ترامپ به یک فرصت مهم نیاز داشت تا برنده شود. او از این فرصت استفاده نکرد. هریس ممکن است در رفتار خود، حرفه‌ای‌تر از ترامپ بوده باشد اما او امتیازات لازم را برای ایجاد نوع برتری که برای پیروزی در ماه نوامبر نیاز دارد، کسب نکرد. به احتمال زیاد دموکرات‌ها بیشتر درباره تایید تیلور سوئیفت از معاون رئیس‌جمهور صحبت می‌کنند تا عملکرد واقعی او در مناظره تا پایان هفته. ترامپ، مثل همیشه، همان ترامپ بود؛ درهم و برهم و تکراری.

با توجه به اینکه بیش از نیمی از رای‌دهندگان با ترامپ موافق هستند که آمریکا به جای اینکه «در مسیر درست حرکت کند» در «مسیر اشتباه» است، هریس می‌بایست دلیل محکم‌تری در مورد اینکه چرا او مردم آمریکا را نمایندگی می‌کند و تغییری که مردم می‌خواهند را قبول دارد، ارائه می‌کرد.

اگر او بیش از حد وسط‌بازی کند، چپ را از دست می‌دهد. اما اگر مواضع مترقی قبلی خود را تأیید کند، رای‌دهندگان طبقه کارگر را در ایالت‌های حیاتی مانند میشیگان، پنسیلوانیا و ویسکانسین به حرکت به سمت ترامپ ترغیب خواهد کرد. غیرمعمول‌ترین نبرد برای کنترل کاخ سفید بسیار نزدیک است.

صاحب‌نظران موارد مورد علاقه خود را مطرح می‌کنند و تجزیه و تحلیل خود را بر این اساس ارائه می‌دهند. وقتی داده‌ها را بررسی می‌کنیم، تنها چیزی که می‌توانیم به طور قطع بگوییم این است که در فاصله زمانی بین اولین نامزدی احتمالی دموکرات‌ها و مناظره، بهترین کاری که هریس می‌توانست انجام دهد این بود که راه خود را طوری طی کند که به وضعیت برابر با ترامپ برسد. این موفقیت چندان بزرگی نیست.

هریس توانسته است از مواضعی که قبلاً مطرح می‌کرد فاصله بگیرد. مواضعی نظیر کم کردن بودجه پلیس، ممنوعیت فروش نی‌های پلاستیکی، یا پرداخت هزینه‌های دولتی برای جراحی تغییر جنسیت برای افرادی است که به‌طور غیرقانونی در ایالات متحده هستند.

اما اینها برای پیشتازی هریس کافی نیستند. جدیدترین نظرسنجی نیویورک‌تایمز، که قبل از مناظره انجام شد، نشان داد که ترامپ یک پیشتازی جزئی همراه با حاشیه خطا دارد. این چیزی نیست که دموکرات‌هایی که صعود هریس را در نظرسنجی‌ها تشویق می‌کردند به آن امیدوار باشند.

آنها خواهان نابودی ترامپ و هر آنچه که او و جنبش سیاسی‌اش نمایندگی می‌کند، هستند. هریس این را در مناظره به وضوح بیان کرد. تمرکز اجباری بر ویژگی‌های شخصی ترامپ باعث شده است که دموکرات‌ها برخی اصول انتخاباتی را فراموش کنند، که مهمترین آنها این است که باید به مردم چیزی برای رای دادن بدهید. همه می‌دانند ترامپ کیست. اما هریس هنوز برای خیلی‌ها یک معما است و خودش هم کاری نمی‌کند تا مردم او را بشناسند.

مردم آمریکا باید بدانند که به چه کسی رای می‌دهند. به یاد دارید که نانسی پلوسی گفته بود که کنگره باید لایحه اوباماکر را تصویب کند تا مردم بدانند چه چیزی در آن وجود دارد؟ آمریکا به رئیس‌جمهوری رای نمی‌دهد که می‌گوید: «صبر کنید تا من سر کار بیایم تا بتوانید ببینید من چه خواهم کرد.» مناظره ممکن است این تصور را تغییر داده باشد، اما احتمالش اندک است. امتناع هریس از صحبت درباره خودش و اظهارات مبهم در این باره که چگونه «ارزش‌هایش تغییر نکرده‌اند» درها را برای حمله باز گذاشته است.

مواضع افراطی که او اتخاذ می‌کند به اندازه شخصیت افراطی ترامپ مضر است. اکثر کمپین‌ها، به‌ویژه کمپین‌های ملی، مبتنی بر اقناع هستند. کاندیداها غالباً به‌دنبال استفاده از مسائل برای سوق دادن رأی‌دهندگان به یک جهت یا دیگری یا جدا کردن آنها از نامزدی یا پیوند دادن آنها با نامزدی هستند که ممکن است مواضعش خیلی خارج از جریان اصلی باشد.

این بدان معناست که هر دو کمپین باید باقیمانده تلاش خود را صرف شناسایی رای‌دهندگان بالقوه و وادار کردن آنها به رای دادن، چه از طریق پست یا حضوری، در روز انتخابات کنند. به‌طور معمول، دموکرات‌ها این کار را بهتر انجام می‌دهند که به این معنی است که هریس ممکن است جلوتر از آنچه نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند، باشد.