کماندار زرین‌‏دست

۳۳ سال پیش در بیست‌وهفتمین روز از مهرماه، کماندار زرین‌دست موسیقی ایران درگذشت. حبیب‌الله بدیعی، نوازنده چیره‌دست ویولن که صدای ساز او آیینه‌ی بغض‌های نگفته و شادی‌های ناپایدار یک ملت بود، در چهارم فروردین‌ماه سال ۱۳۱۲ به دنیا آمد تا پیام‌آور موسیقی اصیل ایرانی به جهان باشد. بدیعی، از کودکی با یادگیری ویولن نزد یک نوازنده ارمنی وارد دنیای موسیقی شد.

هرچند آشنایی اولیه او با موسیقی کوتاه و گذرا بود، اما در ادامه به پختگی و تبحری چشمگیر در هنر رسید. از «گل‌ها»ی رادیو تا طنین نامیرای «کعبه‌ی دل‌ها» با صدای الهه، بدیعی ساز را به سخن و نغمه را به نجوا تبدیل کرد و در کنار نام‌های بزرگی چون مرضیه، دلکش، پوران، هایده، قوامی و بنان نغمه‌پردازی کرد. از معروف‌ترین نغمه‌های او می‌توان به «افسانه‌ی عشق» و «سنگ صبور» اشاره کرد. بدیعی در عمر ۵۹ ساله‌اش با نقش‌آفرینی به‌عنوان مسئول در معاونت‌های فرهنگی تا سفرهای هنری، پیام‌آور موسیقی اصیل ایرانی به چهارگوشه‌ جهان بود. درنهایت قلب او در مهرماه ۱۳۷۱ از حرکت ایستاد، اما همچنان نغمه‌های ویولن و کمانچه او در خاطره ایرانی‌ها نواخته می‌شود.

به کانال تلگرام هم میهن بپیوندید