روز رفتن قصیدهسرا
۱۷ اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۷۰، زمانی که مهرداد اوستا، رئیس شورای شعر وزارت فرهنگ و ارشاد در تالار وحدت نشسته بود و مشغول خواندن قطعه شعری بود، دچار عارضه قلبی شد و درگذشت.
17 اردیبهشت‌ماه سال 1370، زمانی که مهرداد اوستا، رئیس شورای شعر وزارت فرهنگ و ارشاد در تالار وحدت نشسته بود و مشغول خواندن قطعه شعری بود، دچار عارضه قلبی شد و درگذشت. او تنها رئیس یک بخش فرهنگی نبود، بلکه یکی از بزرگترین قصیده‌سرایان معاصر بود که سال‌ها برای ارتقای فرهنگ ایران تلاش کرده بود. نام اصلی اوستا، محمدرضا رحمانی‌یاراحمدی بود.
او در سال 1308 در بروجرد به دنیا آمد، اما از نوجوانی در تهران رشد پیدا کرد. مهرداد اوستا، فارغ‌التحصیل رشته ادبیات و کارشناسی‌ارشد در رشته فلسفه بود. در دهه 30 به‌دلیل عضویت در حزب نهضت ملی 7 ماه در زندان بود و بعد از انقلاب هم تلاش می‌کرد ابعاد سیاسی و اجتماعی روز را در اشعارش منعکس کند. اوستا سال‌ها مشاور فرهنگی وزارت ارشاد بود، اما بیشتر سال‌های عمر ادبی هنری خود را صرف تحقیق در اشعار سنائی، حافظ، مولوی، خاقانی و ادبیات اساطیری جهان کرد. آثار او ترکیبی از سنت و نوگرایی بودند؛ آثاری مانند «از کاروان رفته»، «عقل و اشراق» و «تصحیح رسائل خیام».
