اَبَرستاره سینمای پیش از انقلاب
علی بی‌غمِ «گنج قارون» یا سعیدِ «سلطان قلب‌ها» نه توصیفی از تمامیت یکی از اَبَرستاره‌های سینمای سال‌های پیش از انقلاب که تنها اشاره به بخشی از نقش‌های ماندگار اوست.
علی بی‌غمِ «گنج قارون» یا سعیدِ «سلطان قلب‌ها» نه توصیفی از تمامیت یکی از اَبَرستاره‌های سینمای سال‌های پیش از انقلاب که تنها اشاره به بخشی از نقش‌های ماندگار اوست. محمدعلی فردین، متولد ۱۵ بهمن‌ماه ۱۳۰۹ از سال ۱۳۳۸ وارد سینما شد اما نقطه عطف کارنامه کاری او که شهرتی فوق‌العاده برایش به ارمغان آورد، «گنج قارون» بود؛ فیلمی که در آن مانند همیشه، چنگیز جلیلوند به‌جای فردین صحبت کرد و ایرج ترانه‌ها را خواند.
برخی اشعار این فیلم هنوز هم که هنوز است در ادبیات عامه مردم جاری است. فردین اگرچه با «گنج قارون» به شهرت رسید اما ماندگارترین اثری که از خود در ذهن تماشاگران سینما به‌جا گذاشت «سلطان قلب‌ها» بود. بازی در فیلم‌های «فردا روشن است» و «فریاد نیمه‌شب» به کارگردانی ساموئل خاچیکیان نقاط عطف کارنامه هنری این بازیگر، تهیه‌کننده، کارگردان سینما و کشتی‌گیر بودند. او که طی سال‌های ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۷ در اوج دوران کاری خود بود، تنها فیلمی که پس از انقلاب بازی کرد «برزخی‌ها» (۱۳۶۱)، ساخته ایرج قادری بود. فردین ۱۸ فروردین‌ماه ۱۳۷۹ چشم از جهان فروبست و طی تشییع جنازه‌ای بی‌سابقه در قطعه هنرمندان بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.
