چند روز است با تعجب اخبار مربوط به تابلوهای موزه امام علی را دنبال می‌کنم تا ببینم بالاخره برای آثار هنرمندان ایرانی‌ای که نام پدرم -محمود جوادی‌پور- هم در میان آن‌هاست، چه اتفاقی رخ داده است. هرچه بیشتر می‌گردم اما کمتر به توضیحی قانع‌کننده از جانب مسئولان می‌رسم. هرچه هست حرف و سخن‌هایی است که نشان می‌دهد ظاهراً حفظ صندلی‌های مدیریتی از آثار هنری گمشده ارزشمندتر است.
