آنکه به زندگی گفت آری

اکنون ما در زمانه‌‏ای زندگی می‏‌کنیم که پیش از هر زمانی این «زندگی» است که به آرمان تبدیل شده است، این «زندگی» است که مطالبه می‏‌شود، این «زندگی» است که میل به روایت دارد و عباس کیارستمی و سینمایش، روایت زندگی است. ازاین‌حیث شاید امروز در فقدان کیارستمی، سینمای او بیشتر به تماشا احضار می‌‏شود تا ما زیستن و میل به زندگی را در آثار او ببینیم و این تماشا را به تمنا تبدیل کنیم؛ به تمنای زندگی.

لجاجت کودکانه در انقلاب زمانه

سینمای ایران بی‌پناه شده است

امروز بر هر سینماگر دلسوز و اهل هنر و فرهنگ پوشیده نیست که سینمای ایران، بحرانی‏ترین دوران خود را طی می‏کند و ادعاهای شعاری مدیران سینمایی درباره روزهای خوب سینما بیشتر به طنز ‏می‏ماند که شاید برای خنده سوژه بدی نباشد، اما اهل خِرد می‏دانند که در پسِ این کمدی، سینما درگیر چه بحران تراژیکی است. واقعیت این است که در این وضعیت، چشم‏انداز روشنی از آینده سینمای ایران وجود ندارد. با این حال حجت‏الله ایوبی، رئیس اسبق سازمان سینمایی به قدرت هنر و سینما خوشبین است و با ارجاع به تجربه‏های تاریخی از گذار…

هول هلیم در کارخانۀ رؤیاسازی

سوگ سینمای مستقل