محمدعلی بهمنی، یکی از قربانیان تفکر رادیکالیسم در شعر معاصر بود؛ اینکه او را بهعنوان شاعر هنرمندان بورژوازی یا منحط قلمداد میکردند. این تعابیر طی دههها از سوی کسانی در مورد بهمنی بیان میشد که کبادهکش شعر متعهد بودند. آنها هرگز برنمیتابیدند که ترانهسرایی و غزلسرایی بخش مهمی از روحیه شعری مردم ایران است.