عباسعلی خلعتبری که از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ عهدهدار وزارت امور خارجه بود، همانگونه که خود در دادگاه پس از وقوع انقلاب اسلامی گفت، وزیر امور خارجه «در حقیقت کار یک رئیسدفتر روابط خارجی» بوده و «نهتنها من، بلکه پیش از من و بعد از من وظایفی به عهده آنها گذاشته شده بود؛ به دربار میرفت و کسب تکلیف میکرد و شاه در این مورد تصمیمگیرنده همه کارها و برنامهها بود و قدم به قدم سیاست را خود دنبال میکرد». خلعتبری بهعنوان کسی که طولانیترین دوران وزارت امور خارجه را در عصر پهلوی داشت، به نماد سیاست…