عبدالوحید فیاضی نماینده نوشهر: در شرایط جنگی باید خردورزی جای شعار را بگیرد

در شرایطی که کشور درگیر تحولات منطقه‌ای و تصمیم‌گیری‌های حساس سیاسی و امنیتی است، فضای عمومی سیاست در ایران به سمت اتخاذ رویکردی معتدل و دوری از تندروی حرکت می‌کند. بسیاری از کنشگران سیاسی و نهادهای تصمیم‌گیر از جمله مجلس، با درک موقعیت کنونی، بر ضرورت رفتار عقلانی و پرهیز از مواضع تحریک‌آمیز تأکید دارند. در این میان، طرح موضوعاتی مانند خروج از معاهده NPT یا نپیوستن به CFT در مجلس، اما از سوی اکثریت مجلس مورد اقبال قرار نمی‌گیرد.

عبدالوحید فیاضی، نماینده نوشهر در مجلس معتقد است:«در فضای کنونی، حفظ انسجام داخلی، احتیاط در مواضع و جلوگیری از ایجاد بهانه برای طرف‌های مقابل، از مهم‌ترین اولویت‌های سیاست‌ورزی کشور به شمار می‌رود.» در ادامه گفت‌وگوی او با هم‌میهن می‎آید:

اکثریت نمایندگان با برخی از موضوعات که اقلیت در مجلس مطرح می‌کنند مانند خروج از NPT یا ساخت سلاح هسته‌ای همراهی نمی‌کنند؟

یکی از موضوعاتی که شاهد هستیم در ارتباط با نحوه‌ رفتار در دو جریانِ به اصطلاح  اصلاح‌طلب و اصولگرا است. آنها لایه‌هایی هستند که فراتر از نیاز زمانه‌ خود تحلیل یا درک دارند یا روش آنها مبتنی بر رفتارهایی است که در گذشته وجود داشته و در رفتارهای خود بازنگری نکرده‌اند. این موضوع [رفتار] در هر دو جریان وجود دارد. منتها امروزه به نظر می‌رسد که تقریباً لایه‌ عمومی جامعه، حتی مجلس و سایر کنشگران عرصه‌های سیاسی بیشتر با درک شرایط فعلی سوق به رویکرد اعتدالی دارند که این اعتدال از هر تندروی، آن‌ها را برحذر می‌کند. ما در زمان جنگ هستیم، ما در حال حاضر در بحبوحه‌ تصمیم‌گیری‌های بسیار حساس قرار داریم.

در این زمان، طبیعتاً باید رفتارها بسیار خردمندانه و هوشیارانه باشد و نباید با ایراد شعارهایی از قبیل بستن تنگه هرمز و غیره به دشمن فرصتی بدهیم که بهانه‌جویی‌های خود را مستندسازی کند و بر اساس همان [مستندات] تصمیم‌گیری کند. این یک واقعیت است. البته ما اصول، ارزش‌ها و آرمان‌های خود که همواره تغییرناپذیر است را حفظ کرده‌ایم و پافشاری داریم و بر همان اساس ایستادگی و مقاومت می‌کنیم. اما در اتخاذ مواضع و بیان شعارها، در شرایطی که سایه جنگ برسر ما بود و هنوز هم چندان از بین نرفته، باید رعایت به‌اصطلاح خردورزی داشته باشیم تا بهانه‌ای به دست دشمن ندهیم. این یک واقعیت است که لایه‌ عمومی جامعه، مجلس و دولت هم به آن توجه دارند و دارند به آن پایبندی نشان می‌دهند.

موضوعاتی که مطرح می‌‌شود مثل خروج از NPT یا نپیوستن به CFT و موضوعاتی از این قبیل، آیا می‌تواند کشور را به بحران بیشتر بکشاند؟

این موضوعات در حد تحلیل هستند در حال حاضر. نه پیوستن و نه نپیوستن هیچ‌کدام نمی‌تواند دلیل اصلی مثل آتش‌افروزی برای دشمن باشد. دشمن، دلیل خودش را دارد و محفوظ است. همه‌ این‌ها می‌تواند بهانه‌ای باشد برای اینکه دشمن است تا به یک غلط‌کاری دست بزند. من اعتقاد دارم که این‌ها دلایل اصلی هیچ‌وقت نبوده و نیستند. اما نباید به هر دلیلی، در هر شرایطی حتی بهانه‌ کوچکی هم به دست دشمن بدهیم.

سؤال این است که چقدر از مطرح شدن این موضوعات توسط برخی از نمایندگان که اکثریت مجلس با آن همراه نشدند به دلیل نیات سیاسی مطرح می‌شود؟

به هر حال، در یک جامعه‌ آزاد و مدنی طرح دیدگاه‌ها توسط افراد به نظر من باید با استقبال مواجه شود. موافقان و گروه‌های مخالف هم نظرات خود را مطرح می‌کنند. اما آنچه که اعمال می‌شود، همان قانونی است که تصویب می‌کند و ابلاغ می‌شود. قوانین حتی با اختلاف یک رای هم قابلیت اجرایی پیدا می‌کنند. اظهارنظرهای فردی، اظهارنظر مواضع گروه‌ها از طریق تریبون‌هایی که در اختیار دارند مطرح می‌‌شود و دیدگاه‌های خود را بیان می‌کنند.

به کانال تلگرام هم میهن بپیوندید