لاتین‌هایی که فلسطین را فریاد می‌زنند: از اسپانیا تا آمریکای لاتین
همدلی مردم اسپانیا با فلسطینی‌ها ترکیبی است از حافظه تاریخی، ایدئولوژی سیاسی و دغدغه‌های انسانی، و در عین حال تحت تأثیر هویت‌ها و تاریخ‌های منطقه‌ای نیز شکل می‌گیرد.
به گزارش هم‌میهن آنلاین، همدلی مردم آمریکای لاتین با فلسطینی‌ها ریشه در ترکیبی پیچیده از حافظه تاریخی، ایدئولوژی سیاسی و ادراک اجتماعی دارد و لایه‌هایی دارد که همیشه در نگاه اول آشکار نیست. در ظاهر، دلایل این همدلی ساده به نظر می‌رسد: آمریکای لاتین سابقه طولانی مبارزه علیه استعمار دارد و فلسطینی‌ها به عنوان مردمی که در برابر اشغال مقاومت می‌کنند، با روایت تاریخی مقاومت مردم این منطقه همخوانی دارد. دولت‌ها و جنبش‌های چپ‌گرا اغلب سیاست خارجی خود را بر اساس همبستگی با مردم تحت ستم شکل می‌دهند و اسرائیل را به عنوان متحد غربی و فلسطینی‌ها را به عنوان نماد مقاومت ضدامپریالیستی معرفی می‌کنند. پوشش رسانه‌ای که به وضعیت انسانی فلسطینی‌ها، از جمله محاصره‌ها و رنج غیرنظامیان می‌پردازد، همدلی عمومی را تقویت می‌کند و جوامع فلسطینی در دیاسپورا، به ویژه در شیلی و هندوراس، این روایت‌ها را در سطح محلی پررنگ می‌کنند. چارچوب‌های اخلاقی و دینی نیز همدلی با مردم تحت ستم را تقویت می‌کند و نگاه عمومی به فلسطینی‌ها به عنوان گروهی ضعیف که در برابر قدرتی بزرگ ایستاده‌اند، این همبستگی را تثبیت می‌کند.
در لایه‌های پنهان، جریان‌های ظریف‌تری هم وجود دارند که همدلی با فلسطینی‌ها را شکل می‌دهند. ضدآمریکایی بودن در بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین به نوعی نمایانگر مخالفت با نفوذ ایالات متحده است؛ زیرا اسرائیل به‌عنوان متحد واشنگتن شناخته می‌شود. روایت فلسطینی‌ها به عنوان قربانی و مظلوم، با تجربه تاریخی مردم منطقه از نابرابری و حاشیه‌نشینی همخوانی دارد. سیاستمداران چپ‌گرا نیز از همبستگی با فلسطینی‌ها به عنوان ابزاری کم‌هزینه برای نشان دادن مشروعیت اخلاقی و ضدامپریالیستی خود استفاده می‌کنند، در حالی که شبکه‌های دیاسپورا رسانه‌ها و فرهنگ محلی را شکل می‌دهند. تصاویر گرافیکی از رنج فلسطینی‌ها و نبود روایت‌های متقابل درباره امنیت اسرائیل، یک چارچوب اخلاقی ساده از «ظالم در برابر مظلوم» ایجاد می‌کند. حافظه تاریخی استعمار نیز این تصور را تقویت می‌کند که فلسطینی‌ها در برابر قدرتی شبیه به استعمار اروپایی مقاومت می‌کنند.
به پیچیدگی این مسئله، باید اشاره کرد که بسیاری از مردم آمریکای لاتین همزمان از ترامپ نیز استقبال می‌کنند. تصویر او به عنوان یک رهبر قوی، پوپولیست و ضدچپ در کشورهای با قطب‌بندی سیاسی مشابه ایالات متحده جذابیت دارد. با وجود این، این علاقه به ترامپ با همدلی با فلسطینی‌ها تناقض آشکار ندارد، زیرا هر یک در قلمروی نمادین جداگانه‌ای عمل می‌کنند: ترامپ نماد قدرت، نظم و نفوذ منطقه‌ای است، در حالی که همبستگی با فلسطینی‌ها بیانگر عدالت جهانی و هویت ضدامپریالیستی است. این ترکیب نشان می‌دهد که افکار عمومی در آمریکای لاتین اغلب همزمان گرایش‌های پیچیده و گاه ظاهراً متناقض را در خود جای می‌دهد که بیشتر بر اساس فیلترهای تاریخی، فرهنگی و اجتماعی شکل گرفته است تا ایدئولوژی یکپارچه.
همدلی مردم اسپانیا با فلسطینی‌ها ترکیبی است از حافظه تاریخی، ایدئولوژی سیاسی و دغدغه‌های انسانی، و در عین حال تحت تأثیر هویت‌ها و تاریخ‌های منطقه‌ای نیز شکل می‌گیرد. در نگاه نخست، اسپانیایی‌ها مبارزه فلسطینی‌ها را از منظر مقاومت در برابر اشغال و سلطه می‌بینند، که با میراث امپراتوری اسپانیا و بازنگری‌های پس از دوران استعمار همخوانی دارد. احزاب چپ‌گرا، اتحادیه‌ها و جنبش‌های پیشرو همواره اسرائیل را به عنوان متحد قدرتمند غرب و فلسطینی‌ها را به عنوان جمعیتی محروم و در جستجوی عدالت معرفی کرده‌اند؛ این روایت در تظاهرات شهرهایی مانند مادرید، بارسلونا و بیلبائو پررنگ‌تر می‌شود. پوشش رسانه‌ای که بر رنج غیرنظامیان، آوارگان و کودکان تأکید می‌کند، همدلی عمومی را تقویت کرده و با گفتمان گسترده بشردوستانه اروپا همخوانی دارد.
عوامل منطقه‌ای لایه‌ای دیگر به این همدلی می‌افزایند. در کاتالونیا و باسک، تاریخ طولانی جنبش‌های ملی‌گرایانه و مقاومت در برابر قدرت مرکزی، مقاومت فلسطینی‌ها را بسیار مرتبط جلوه می‌دهد؛ فعالان در این مناطق اغلب میان آرمان‌های خود برای خودمختاری و تلاش فلسطینی‌ها برای تعیین سرنوشت، شباهت می‌بینند. جنبش‌های چپ‌گرا در گالیسیا، آندلس و والنسیا نیز بر روایت‌های بشردوستانه تأکید دارند، اما بیشتر آن را از منظر عدالت اجتماعی و همبستگی بین‌المللی می‌بینند.
جریان‌های پنهان دیگری هم شکل‌دهنده همدلی در سراسر اسپانیا هستند. آگاهی پساستعماری حساسیت نسبت به اشغال و جابه‌جایی جمعیت را تقویت می‌کند، در حالی که ضدآمریکایی و ضدجهانی‌شدن، همبستگی با فلسطینی‌ها را به نمادی از نقد قدرت‌های غربی تبدیل می‌کند. جوامع عربی کوچک اما فعال، رسانه‌ها و سیاست محلی را تحت تأثیر قرار می‌دهند و آگاهی از مسئله فلسطین را در فرهنگ عمومی وارد می‌کنند. همچنین حمایت از فلسطینی‌ها به بازیگران سیاسی و جنبش‌ها امکان می‌دهد بدون هزینه مستقیم، مشروعیت اخلاقی خود را نشان دهند.
همدلی فرهنگی و عاطفی لایه دیگری است: پیوندهای تاریخی و زبانی اسپانیا با آمریکای لاتین حس هویت اخلاقی مشترکی ایجاد می‌کند و بازتاب‌دهنده همبستگی منطقه‌ای با فلسطینی‌هاست. تصاویر گرافیکی رنج مردم فلسطین، همراه با کم‌توجهی به نگرانی‌های امنیتی اسرائیل، یک روایت اخلاقی ساده از «ظالم در برابر مظلوم» شکل می‌دهد. اگرچه افکار عمومی اسپانیا پیچیدگی‌هایی دارد که از دیپلماسی اروپایی و سیاست‌های منطقه‌ای ناشی می‌شود، اما همدلی با فلسطینی‌ها همچنان قوی و مبتنی بر تاریخ، اخلاق و حس عدالت جهانی باقی مانده است.
