بنیان‌گذاری بانک مرکزی ایران
پیدایش بانک مرکزی در جهان به قرن هفدهم میلادی و کشور سوئد بازمی‌گردد. این نهاد مالی که Riksbank نام داشت در سال ۱۶۶۸ به‌عنوان یک بانک سهامی عام راه‌اندازی شد و فعالیت خود را در زمینه اعطای وام‌های دولتی و تسویه‌حساب‌های تجاری آغاز کرد.
پیدایش بانک مرکزی در جهان به قرن هفدهم میلادی و کشور سوئد بازمی‌گردد. این نهاد مالی که Riksbank نام داشت در سال ۱۶۶۸ به‌عنوان یک بانک سهامی عام راه‌اندازی شد و فعالیت خود را در زمینه اعطای وام‌های دولتی و تسویه‌حساب‌های تجاری آغاز کرد. بانک مرکزی ایران اما سه‌قرن بعد و در تاریخ ۱۸ مردادماه ۱۳۳۹ در تهران راه‌اندازی شد. این نهاد با سرمایه‌ای معادل 3/6 میلیارد ریال فعالیت خود را آغاز کرد.
این امر به پیشنهاد علی‌اصغر ناصر، وزیر دارایی وقت انجام شد. او که بانکدار باسابقه‌ای بود، ارائه این پیشنهاد در حضور شاه را برعهده شخصی به نام ابراهیم کاشانی گذاشت. ابراهیم کاشانی؛ اقتصاددانی برجسته و وزیر اقتصاد ملی و بازرگانی کابینه حسین علاء بود که عنوان نخستین رئیس بانک مرکزی ایران را نیز به خود اختصاص داد. ابراهیم کاشانی، پیشنهاد تاسیس بانک مرکزی را با شاه در میان گذاشت و موافقت او را برای انجام این کار جلب کرد. کاشانی برای ارائه مقدمات تاسیس این بانک که در آن‌زمان «بانک مادر» نام گرفت، از کارشناسی بلژیکی به‌نام فرانسیس کراکو نیز کمک گرفت.
