لزوم تعهد آمریکا به دیپلماسی واقعی
بیانیه گروهی از مهمترین و بانفوذترین کارشناسان نظارت و کنترل سلاح‌های هسته‌ای، مدیران برنامه‌های تحقیقاتی نظامی و هسته‌ای و مقامات پیشین آمریکا منتشر شده است که طی آن، این بزرگان دانش و سیاست آمریکا، خواهان پیگیری مسالمت‌آمیز و فوری بحران هسته‌ای ایران و حل دیپلماتیک آن شده‌اند.
بیانیه گروهی از مهمترین و بانفوذترین کارشناسان نظارت و کنترل سلاح‌های هسته‌ای، مدیران برنامه‌های تحقیقاتی نظامی و هسته‌ای و مقامات پیشین آمریکا منتشر شده است که طی آن، این بزرگان دانش و سیاست آمریکا، خواهان پیگیری مسالمت‌آمیز و فوری بحران هسته‌ای ایران و حل دیپلماتیک آن شده‌اند.
حمله آمریکا به سه تأسیسات هسته‌ای ایران در آخر هفته گذشته، اقدامی نظامی و خطرناک بود که مذاکرات جاری برای جلوگیری از دستیابی تهران به سلاح هسته‌ای را از مسیر خود خارج کرد و آمریکا و ایران را در آستانه یک جنگ تمام‌عیار قرار داد.
تنها چند روز پیش از این حملات، رئیس‌جمهور ترامپ اعلام کرده بود که دستیابی به یک توافق سیاسی با ایران اولویت دارد و برای ادامه گفت‌وگوهای دیپلماتیک، ضرب‌الاجلی دوهفته‌ای تعیین کرد. ما، به‌عنوان کارشناسان امنیت ملی و سیاست خارجی، از دولت ترامپ می‌خواهیم که تلاش‌های خود را برای تثبیت توافق آتش‌بس شکننده میان ایران و اسرائیل دوچندان کند و به یک روند دیپلماتیک جدی متعهد شود تا تضمین شود که ایران هرگز به سلاح هسته‌ای دست نخواهد یافت. دیپلماسی مؤثرترین مسیر برای جلوگیری بلندمدت از توسعه این سلاح‌ها توسط ایران است. پیش از حملات روز شنبه، جامعه اطلاعاتی آمریکا ارزیابی کرده بود که ایران هنوز تصمیم به ساخت بمب هسته‌ای نگرفته و چندین ماه، اگر نگوییم بیشتر، تا توانایی سرهم‌بندی یک سلاح ابتدایی فاصله دارد.
با وجود این ارزیابی، رئیس‌جمهور ترامپ عملیات نظامی علیه سه مرکز کلیدی هسته‌ای ایران که تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) بودند، آغاز کرد. این حملات به‌طور چشمگیری توان نظارتی آژانس را بر برنامه هسته‌ای ایران کاهش داد و در شرایطی انجام شد که مذاکرات میان دیپلمات‌های اروپایی و ایرانی در جریان بود و خطر خروج ایران از معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) را افزایش داد. حملات تلافی‌جویانه ایران به پایگاه هوایی العُدید آمریکا در قطر در روز دوشنبه، به نظر می‌رسد از پیش محاسبه‌شده و با پیام‌های آشکار همراه بوده که نشان از تمایل تهران به مهار تنش‌ها و جلوگیری از گسترش درگیری دارد.
اکنون زمان آن فرارسیده که آمریکا با انتظارات واقع‌بینانه، مسیر بازگشت به مذاکرات با ایران را در پیش گیرد تا به یک توافق هسته‌ای قوی دست یابد. یکی از اولویت‌های اصلی باید بازگشت سریع بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به مراکز کلیدی در ایران باشد. نظرسنجی‌های اخیر نشان می‌دهد که حمایت گسترده‌ای در میان مردم آمریکا برای رهبری دیپلماتیک آمریکا در حل‌وفصل مسئله هسته‌ای ایران وجود دارد.
نباید از نیروهای نظامی آمریکایی خواسته شود که درگیر جنگی بیهوده دیگر در خاورمیانه شوند و نه از مردم آمریکا که هزینه آن را بپردازند. رئیس‌جمهور ترامپ بارها از نیاز به مهار تهدید سلاح‌های هسته‌ای سخن گفته است. ما، امضاکنندگان این بیانیه، از رئیس‌جمهور می‌خواهیم، با پشتیبانی کامل کنگره آمریکا، نقش تاریخی خود را ایفا کرده و توافقی مؤثر، قابل راستی‌آزمایی و مذاکره‌شده را به سرانجام برساند که مانع از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای شود.
اسامی امضاکنندگان بیانیه:
جیمز اکتن، مدیر مشترک برنامه سیاست هسته‌ای، بنیاد کارنگی برای صلح بین‌المللی، الکساندرا بل، معاون پیشین دستیار وزیر امور خارجه در امور هسته‌ای، اما بلچر، رئیس بنیاد پلاوشِرز، توماس ام. کانتریمن، رئیس هیئت مدیره انجمن کنترل تسلیحات، توبی دالتون، مدیر مشترک برنامه سیاست هسته‌ای، بنیاد کارنگی، کِلسی دونپورت، مدیر سیاست‌های عدم اشاعه، انجمن کنترل تسلیحات، سوزان دی‌ماجیو، پژوهشگر ارشد، بنیاد کارنگی برای صلح بین‌المللی، رابرت آینهورن، دستیار سابق وزیر در امور عدم اشاعه و مشاور ویژه وزیر امور خارجه در زمینه عدم اشاعه و کنترل تسلیحات، استیفن هاینتز، رئیس صندوق برادران راکفلر، فرانک ان. فون هیپل، استاد بازنشسته امور عمومی و بین‌الملل، دانشگاه پرینستون، بانی جنکینز، معاون پیشین وزیر امور خارجه در امور کنترل تسلیحات و امنیت بین‌المللی، لورا کندی، سفیر پیشین آمریکا در کنفرانس خلع سلاح، داریل جی. کیمبل، مدیر اجرایی انجمن کنترل تسلیحات، جورج ای. لوپز، استاد بازنشسته مؤسسه کراک، دانشگاه نوتردام، جسیکا تی. متیوز، مدیر سابق دفتر مسائل جهانی در شورای امنیت ملی، استیون دی. مال، معاون پیشین وزیر امور خارجه در امور سیاسی، وزارت امور خارجه آمریکا، تام پیکرینگ، معاون پیشین وزیر امور خارجه در امور سیاسی و سفیر پیشین آمریکا در سازمان ملل، پاول آر. پیلار، افسر پیشین اطلاعات ملی در امور خاور نزدیک و جنوب آسیا، گری سیک، دریادار بازنشسته نیروی دریایی ایالات متحده؛ دانشگاه کلمبیا و جیم والش، پژوهشگر ارشد، برنامه مطالعات امنیتی مؤسسه فناوری ماساچوست.
