بازرگان و مبارزه مخلصانه
بازرگان از هنگامی که وارد میدان سیاست شد، با افراد دگراندیش برای مبارزه با دیکتاتوری و به دست آوردن استقلال و آزادی همکاری کرد. پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ با افرادی که باورها و اندیشه‌های گوناگونی داشتند، لیکن هدف همگی مبارزه با کودتاچیان و وابستگی کشور و از بین بردن آزادی و استقلال میهن بود، مخلصانه همکاری کرد.
جمعه 28 دی 1403 مراسمی به مناسبت سی‌امین سالگرد درگذشت زنده‌یاد مهندس مهدی بازرگان با حضور جمعی از علاقه‌مندان ایشان و تعدادی از اعضای نهضت آزادی ایران در شیراز برگزار شد. نخستین سخنران این مراسم، محمدمهدی جعفری بود که چنین گفت:«وفاق بدان معناست که افراد و گروه‌هایی در یک جامعه و در یک کشور با اندیشه و باورهای گوناگون برای رسیدن به هدفی که منافع ملی را تأمین می‌کنند، در روش و راهبرد به توافق می‌رسند. همه گروه‌ها و جناح‌ها در راه رسیدن به آن هدف، اختلافات را کنار می‌گذارند و با مدیرانی که به وسیله آراء عمومی یا روش دیگری کشور را اداره می‌کنند، همکاری صادقانه انجام می‌دهند و برای برداشتن مشکلات و موانع موجود، دست به دست هم می‌دهند و با همدلی و هماهنگی به سوی هدف مشترک و فراهم ساختن زمینه و شرایط مناسب به پیش می‌روند. هیچ ملتی و مردمی در هیچ زمانی بدون اینکه از منافع شخصی و جناحی گذشته باشند و برای رسیدن به منافع ملی با هم متحد شده باشند، به پیشرفت و توسعه دست نیافته‌اند.»
وی در ادامه افزود:«مهندس بازرگان از نخستین روزهای ورود به فعالیت‌های علمی و اجتماعی در دانشگاه و جامعه با اعتقاد و ایمان به وحدت و وفاق و همکاری دست‌جمعی تلاش کرد تا همه نیروها را در مسیری که در پیش داشت و به منظور بالا بردن آگاهی و خرد جمعی و فرهنگ اجتماعی با هم متحد کند. بازرگان از هنگامی که وارد میدان سیاست شد، با افراد دگراندیش برای مبارزه با دیکتاتوری و به دست آوردن استقلال و آزادی همکاری کرد. پس از کودتای 28 مرداد 1332 با افرادی که باورها و اندیشه‌های گوناگونی داشتند، لیکن هدف همگی مبارزه با کودتاچیان و وابستگی کشور و از بین بردن آزادی و استقلال میهن بود، مخلصانه همکاری کرد.»
وی در ادامه افزود:«مهندس بازرگان پس از پیروزی انقلاب که مأمور شد دولت تشکیل دهد، افرادی از جناح‌های مختلف را که در رشته خود برای وزارتخانه مورد نظر، تخصص داشتند به کار دعوت کرد و بدین وسیله خواست در میان نیروهای موجود در روزهای نخست پس از پیروزی انقلاب، وفاق و وحدتی ایجاد کند و کشور انقلاب‌زده را به کشوری آرام و عادی و آماده بازسازی و ادامه توسعه و پیشرفت قبل از انقلاب بازگرداند. لیکن متأسفانه با کارشکنی افراد انحصارطلب و سهم‌خواه، این برنامه به جای وفاق، به نفاق و تفرقه تبدیل شد. اکنون ما در شرایط بسیار مهم و پیچیده‌ای قرار داریم و بایسته است که همگی با خردورزی جمعی، دلسوزی و وطن‌دوستی دست به دست هم دهیم و راهی درست و خردمندانه برای پیشرفت و توسعه کشور خود در پیش بگیریم.»
