شمایلی که اکنون از وفاق ملی در منظر افکارعمومی ترسیم شده، به‌مثابه قرارداد شرکت سهامی سیاسیون در فرآیند انتصابات است و دولت تنها طرف معتقد و معتکف به این مهم و از طرف دیگر هیچ نشانه و پالس مثبتی مبنی بر لحاظ مولفه‌های حداقلی در مقوله وفاق‌ملی از سوی تندروها دیده نمی‌شود و بعید است این جاده یکطرفه برای دولت و منافع‌ملی افاقه‌ای کند و شاید لازم است که دولت هم رفتار و راهبرد خود در این زمینه را مورد بازنگری قرار دهد.
مصاحبه پزشکیان با NBC، گام مثبت و روبه‌جلویی به‌عنوان باطل‌السحر این فضاسازی‌ها بود. اما قطعاً با حجم تبلیغات و پروپاگاندای وسیع ضد ایرانی همسان و هم‌تراز نیست و نیاز به یک برنامه‌ریزی جامع و فراگیر رسانه‌ای در پیوست فضاسازی پیشامذاکراتی دارد و نباید تنها به اظهارنظر جسته و گریخته سیاسیون داخلی بسنده کرد و انتظار داشت که در شرایط گرگ‌ومیش پیشامذاکراتی، کفه موازنه را به سمت‌وسوی ما سنگین کند.
ایران باید با رجعت به مانیفست دیپلماسی خود و شعار «نه شرقی و نه غربی»، در بازخوانی مدرن این شعار، راهبرد مبتنی بر موازنه مثبت «هم شرقی و هم غربی» با ملاحظه شرایط منافع‌ملی را پی بگیرد و از افراط و تفریط در روابط با سایر کشورها پرهیز کند و به دنبال ایجاد تعادل در روابط خود باشد.
همزمان با اجازه و اذن رهبری به بررسی مجدد FATF در صحن و سرای مجمع تشخیص مصلحت نظام با درخواست رئیس‌جمهوری، صداوسیما شامگاه پنجشنبه در برنامه گفت‌وگوی ویژه خبری، پذیرای دو چهره سیاسی موافق و مخالف FATF بود.
روزنه‌گشایی و دریچه‌‌سازی در عرصه دیپلماسی رسمی آن‌هم در مراودات و معادلاتی که شامل بر عقبه و سابقه تخاصمی است و موضوع با حساسیت مضاعف و معارضان و مخالفان متعدد و ذینفع مواجهه است، کار سهل و آسانی نیست.
این روزها بیش از هر زمان دیگری این وجه بحران‌زی بودن منتقدان دولت کرد و جلوت معناداری پیدا کرده است. طیفی که حیات سیاسی خود را یا بر بستر تلاطم‌ها و تکانه‌های موجود در هر جامعه و ساختاری بنا و استوار می‌کنند یا خود دست‌به‌کار می‌شوند و بحران‌سازی می‌کنند.
یک سر کلاف حل‌وفصل معضلات پیچیده سیاست خارجی به واشنگتن ختم می‌شود و دولت آینده ترامپ با توجه به سابقه و مهره‌های شاکله‌بخش آن، پتانسیل تصاعد تنش و تخاصم در همه عرصه‌ها را دارد و می‌بایست یک استراتژی مشخص و عملگرایانه در مواجهه با آن ترسیم و تبیین کرد.
درحالی‌که به‌خودی‌خود، کشور و دولت همانگونه که اشاره رفت با ابربحران‌های مختلف دست‌به‌گریبان است، تندروهای افراطی از هر موضوع بی‌ربط و باربطی سوژه‌سازی می‌کنند و به دنبال تخریب دولت و شخص رئیس‌جمهوری هستند.
دولتمردان در اولین آزمون مهم و جدی خود در برابر یک بحران عمومی حداقل در مقوله صداقت نمره منفی گرفتند.
فارغ از وضعیت ارتش سوریه یا دیدگاه مردم نسبت به حکومت مرکزی که تفاوت محسوسی نسبت به قبل نداشته است، گزینه موثر و تعیین‌کننده عدم دخالت ملموس و محسوس شرکای راهبردی حکومت مرکزی یعنی روسیه و ایران است که بسیار به چشم می‌آید و علت‌العلل سقوط آزاد حکومت اسد در کمترین زمان و به ساده‌ترین شکل ممکن شده است.
