تضعیف نظام اسد در نتیجه جنگ داخلی که خودش را بعد از آغاز جنگ غزه نشان داد و زمانی که اسرائیل جنگ را در جبهه لبنان تشدید کرد، مشخص شد که چقدر نقش سوریه در جنگ ۲۰۰۶ تعیینکننده بود و حالا که دولت سوریه به اندازه گذشته توان مالی و تسلیحاتی برای کمک به حزبالله را ندارد، چگونه اسرائیل توفیقهای بیشتری در رسیدن به اهدافش کسب کرد
نمیتوان بدون اصلاح سیاست داخلی آمریکا، سیاست خارجی آمریکا را اصلاح کرد. هیچ دستور کار سیاست خارجی، هر اندازه هم که درست برنامهریزی شده باشد، نمیتواند در شرایط قطبی کنونی آمریکا دوام بیاورد. در حال حاضر هر مسئلهای تبدیل به یک سلاح جدید برای استفاده در جنگ فرهنگی بین چپ و راست تبدیل میشود.
اتحاد با خاندان اسد، موضوعی مربوط به گذشتهاست و به نظر میرسد که در دو سه روز اخیر رسانههای رسمی و دستگاه سیاست خارجی ایران این موضوع را درک کردهاند. حالا وقت آن رسیدهاست که ایران نیروهای اثرگذار در سوریه را شناسایی کند، به فرآیند مسالمتآمیز گذار در سوریه کمک کند.
هم اسرائیل و هم حزبالله خواهان رسیدن به این توافق بودند، چراکه میدانستند اگر در دوران ریاستجمهوری بایدن به چنین توافقی دست پیدا نکنند، بخت زیادی وجود دارد که جنگ به شکل قابل توجهی طولانیتر شود. جنگ طولانی به نفع هیچیک از دو طرف نبود.
بعید است طرف ایرانی بدون گرفتن امتیازهای قابل توجه برای رفع تحریمها حاضر به پذیرش خواستههای غرب باشد و چنین امتیازهایی از طرف غرب، نیازمند همکاری و مشارکت کامل آمریکا در مذاکرات است.
پس از گذشت نزدیک به سه دهه از آغاز همکاری‌های ایران و روسیه در حوزه هسته‌ای، همچنان سوال‌های زیادی در مورد عمق این همکاری‌ها و میزان آمادگی روسیه برای انتقال فناوری‌های حساس هسته‌ای به ایران وجود دارد.
ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌‌جمهوری اوکراین روز سه‌شنبه، پس از اعلام خبر شلیک نخستین موشک آمریکایی میان‌برد به خاک روسیه با حضور در پارلمان این کشور به مناسبت هزارمین روز از تهاجم گسترده روسیه سخنرانی کرد.
اینکه سیدعباس عراقچی از ضرورت وقوع «معجزه» برای بازگشت به مذاکرات برجامی سخن میگوید، نشان میدهد که کمتر از یک سال مانده به انقضای قطعنامههای سازمان ملل، تا چه اندازه ایران و طرفهای غربی حتی از نشستن پای میز مذاکره دور هستند.
در جانب جمهوری خواهان دونالد ترامپ با اظهارنظرهای متناقض و غیرقابل پیش بینی یک روز از برخورد سخت با ایران سخن می گوید و یک روز از تمایل به توافق فوری با تهران. در اردوگاه دموکرات ها هم آنچه به نظر می رسد استمرار سیاست دولت کنونی آمریکا در دولت احتمالی کامالا هریس است.
در شرایطی قرار گرفتهایم که وضعیت جاری نه منافع ایران را تامین میکند، نه منافع اسرائیل و نه منافع ایالات متحده آمریکا. ایران ممکن است که تصور کند میتواند وضعیت پیشین را با بازسازی و حزبالله را احیا کند، اما بازدارندگی پیش از ۷ اکتبر دیگر احیاپذیر نیست.
