احتیاجی به بیان این مسئله نیست که جشنواره جهانی فیلم کن در دنیا از چه اهمیت و جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. اتفاقاتی که طی سالیان در این جشنواره افتاده و واکنش‌های جهانی نسبت به آن، همیشه در مرکز توجه رسانه‌ها بوده. اما امسال هفتادوهشتمین دوره برگزاری این جشنواره، در سایه موضوع فلسطین و نسل‌کشی در غزه قرار گرفته.
در تاریخ ایران شاید کمتر رقصنده‌ای تصمیم گرفته باشد که پژوهشی عمیق درباره هنرهای نمایشی و خنیاگری در این سرزمین انجام دهد؛ تحقیقی که از دل اشراف حرفه‌ای یک فرد بر عملی که انجام می‌دهد برآمده باشد، نه از دریافت یک تماشاگر.
همه آنها که خودکشی می‌کنند با این تصمیم سخت، در تلاش هستند تا پیامی را به آنها که به زندگی ادامه می‌دهند، منتقل کنند؛ انگار جای خالی چیزی که حتی با زندگی هم پُر نمی‌شود.
در روزهای اخیر خبر افتتاح یک پلتفرم نمایش‌خانگی یا همان وی‌اودی جدید در مرکز توجه قرارگرفته. این وی‌اودی با نام همشهری تی‌وی به‌طور غیررسمی از بهمن‌ماه سال گذشته شروع به کار کرد و شب ۲۰ اردیبهشت‌ماه طی یک جشن به‌صورت رسمی از آن رونمایی صورت گرفت.
فروردین‌ماه سال ۱۴۰۱ با یک زلزله فرهنگی عجیب در توئیتر همراه بود. یک دختر جوان که دستیار کارگردان بود، در یک رشته توئیت طولانی از آزار‌های جنسی یک بازیگر مرد شناخته‌شده سینما و تلویزیون پرده برداشت. این افشاگری در ادامه جریانی جهانی بهنام «می‌تو» بود که از چندسال قبل در توئیتر و اینستاگرام با افشاگری زنان از اقشار مختلف درباره آزارگری مردان در محیط‌های کاری و دانشگاهی شروع شده بود.
امروز سالگرد درگذشت عبدالله دوامی است؛ کسی که بسیاری از موسیقیدان‌ها و اساتید آواز معتقدند، اگر او نبود، میراث بزرگی از ردیف‌های موسیقی سنتی به نسل‌های بعد منتقل نمی‌شد.
هر رئالیتی‌شو و مسابقه‌ای که در شبکه نمایش‌خانگی پخش می‌شود، چند روز بعد پست و استوری‌هایی در اینستاگرام منتشر می‌شود، با عنوان «بخش‌های سانسورشده....» و به‌نوعی بازارگرمی هم می‌شود برای این برنامه‌ها.
سی‌وششمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران افتتاح شد. امسال اولین دوره برگزاری این رویداد فرهنگی در دولت چهاردهم است. نمایشگاه کتاب فارغ از همه حاشیه‌ها، اتفاق مهمی است که علاوه بر وزن فرهنگی که در جامعه ایجاد می‌کند، می‌تواند به حیات نشرهای کوچک هم کمک کند و از طرفی، محل سودآوری برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم محسوب می‌شود.
استفاده از نام مستعار در بین روزنامه‌نگاران و نویسندگان کاری محبوب است. آنها زمانی از این روش استفاده می‌کنند که نمی‌خواهند شناخته شوند یا از تکرار چندباره نام‌شان صرف‌نظر کرده‌اند. معمولاً هر فرد جز نام اصلی خود، نام مستعاری هم انتخاب می‌کند تا گاهی با آن مطالب‌اش را منتشر کند.
۱۴ سال از آن روزها می‌گذرد که دکتر نیما افشار در سریال «ساختمان پزشکان» به کاراکتری قابل‌توجه در میان مخاطبان تلویزیون تبدیل شد. بعد از آن بازیگر این شخصیت یعنی بهنام تشکر، راه طولانی‌ای را تا امروز طی کرد.
