قابل نتیجه‌گیری است که در فقه امامیه ممنوعیتی برای موتورسیکلت‌سواری بانوان پیش‌بینی نشده، و بر قانونگذار آگاه است که از رهگذر این مجوز فقهی از پیچیده‌سازی این مطالبه خودداری نموده، و با تصویب بی‌حاشیه قانون این حق را به رسمیت بشناسد. در حال حاضر چالش‌های اساسی فراوانی در مقابل ایران قرار دارد و خلق بهانه‌ای جدید برای هجمه علیه قوه مجریه خلاف منافع ملی است.
امروز سومین سالگرد مرگ دلخراش مهسا (ژینا) امینی، دختر ۲۱ساله‌ای است که به دلیل پوشش در بازداشت پلیس امنیت اخلاقی تهران بود.
به تاریخ بیست‌ونهم آبان‌ماه ۱۳۶۵، آیت‌الله خمینی در واکنش به سوال تعدادی از نمایندگان مجلس از وزیر امورخارجه وقت پیرامون ماجرای ایران ـ کُنترا آنها را به‌واسطه تندروی مورد عتاب قرار می‌دهد. گفتاری که پس از آن به بیانیه «این تذهبون» مشهور شد. به نظر می‌رسد حسب شرایط امروز کشور و بیراهه‌ای که بعضی خواص به سبقت در آن اصرار دارند، تأمل مجلس‌نشینان در آنچه از سوی بنیان‌گذار مورد تأکید بود، برای ملت خالی از فایده نباشد.
در شرایطی که چشم‌انداز مشخصی از تغییر در سیاست خارجی کشور وجود ندارد، سفرهای این‌چنین از باب هزینه و زمانی که از رئیس‌جمهور می‌گیرند قابل‌توجیه نخواهند بود.
درحالی‌که مردم در دیگر نقاط جهان با اخبار نامزدی فوق‌ستاره موسیقی پاپ، و تاریخ عرضه گوشی آیفون سری ۱۷ سرگرم هستند، ایرانیان در یکی از حساس‌ترین دوره‌های تاریخ معاصر عقب‌گردِ اختلاف هسته‌ای با غرب و موج سنگینِ تحریم‌های چندجانبه را به انتظار نشسته‌اند.
مدت‌هاست که جامعه ایرانی هر چند وقت یک بار با شنیدن خبر مرگ خشونت‌بارِ یک زن تجربه‌ای از بهت و ناراحتی جمعی را از سر می‌گذراند. تغییر وضعیت کنونی، دشوار اما دست‌یافتنی است. اعاده دادرسی در پرونده شریفه محمدی اقدامی کوچک اما بسیار اثرگذار خواهد بود که در چارچوب آن پیام بازنگری در جایگاه حقوقی زنان به جامعه القاء خواهد شد.
به نظر می‌رسد در پرتو احتمال بالای عدم تغییر ماهوی این رای، و با سرسختی که از ثابتی سراغ داریم، پرونده به دادگاه عالی ایالات متحده برود.
هنگامی که اشتباهات محاسباتی نیروی اپوزیسیون از رهگذر خطاهای شناختی متعدد و نتایجی مغایر با آنچه به حواریون خود وعده داده بود برملا می‌شود، بخشی از اعتبار او نزد پایگاه اجتماعی زیر سوال رفته، و در توان و قوه شناختی او تشکیک می‌کنند.
ایران ساخته نمی‌شود مگر با پذیرش جایگاه فعلی و تلاش خستگی‌ناپذیر برای رفع موانعی که در طول دهه‌ها در مسیر توسعه انباشته شده‌اند. اینکه آینده چه باشد محصول انتخاب ما و مسیری است که بر می‌گزینیم. برای استمرار بحران‌ها باید از نقش‌آفرینی اجتماعی کناره گرفت و همه چیز را به گردن دولت انداخت. اما برای حرکت در راه تغییر، گریزی نداریم جز بازشناسی خویشتن و تحقق یک آگاهی ملی.
یکی از مظاهر خودفریبی در نیروهای سیاسی اپوزیسیون تدوین اسنادی به منظور صیانت از حقوق اساسی شهروندان ایران در دورانی است که بدان «پساجمهوری اسلامی» می‌گویند؛ دورانی که در آن نظام سیاسی فعلی امکان اِعمال حاکمیت را از دست داده، و فرصت نقش‌آفرینی سیاسی برای این گروه‌ها فراهم می‌آید.
