از بهار پارسال تا به امروز، از فضایی که تعامل میان ایران و آمریکا در جریان بود و این فضا وجود داشت که تهران و واشنگتن به سمت کاهش تنش میل کنند، به فضایی وارد شده‌ایم که هر روز تنش‌ها رو به افزایش است و چشم‌انداز روشنی برای تعامل میان دو طرف وجود ندارد.
گفت‌وگو کردن مهم‌ترین گام در جهت کاهش تنش در منطقه است. دو طرف باید پیام‌های یکدیگر را جدی بگیرند. خیلی وقت‌ها طرف‌های درگیر خطوط قرمز طرف مقابل را به درستی درک نمی‌کنند و آن را بلوف سیاسی تصور می‌کنند، درحالی‌که خیلی وقت‌ها ممکن است این پیام‌ها کاملاً صریح و واقعی باشند. جدی گرفتن خطوط قرمز طرف‌های مقابل اهمیت بسیار زیادی برای مهار تنش و جلوگیری از گسترش درگیری دارد.
برای توقف درگیری‌های جاری در خاورمیانه نخستین اقدام موثری که آمریکایی‌ها باید انجام بدهند این است که جلوی جنایت‌های بی‌شمار اسرائیل را در خاورمیانه بگیرند. همه دنیا یکصدا نسبت به اقدام‌های اسرائیل در منطقه معترض هستند و آن را مخالف قواعد و قوانین بین‌المللی و بشردوستانه می‌دانند. تردیدی نیست که نقطه جوش بحران جاری در خاورمیانه جنگ اسرائیل در غزه و به تازگی لبنان است.
محمد خواجویی، تحلیلگر مسائل لبنان در گفت‌وگو با هم‌میهن گفت: «ورود حزب‌الله به جنگ با اسرائیل، معادلات بازدارندگی در منطقه را تغییر داد؛ اساساً هدف بر این بود که این قدرت بازدارندگی، موجب عدم شکل‌گیری جنگ شود چراکه بازدارندگی سلاح زمانی عمل می‌کند که مورد استفاده قرار نگیرد».
ترور سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان باعث شد بسیاری از توجه‌ها به هاشم صفی‌الدین، مردی که گمانه‌زنی‌ها او را دبیرکل آینده حزب‌الله لبنان می‌دانند، معطوف شود.
ادهم السید، تحلیلگر لبنانی در گفت‌وگو با هم‌میهن می‌گوید: «فکر نمی‌کنم که حزب‌الله در آستانه فروپاشی باشد، بلکه خود را برای چنین سناریویی آماده کرده بود، به این معنا که حزب بدون رهبری مرکزی یا حداقل در شرایط اضطراری سازمانی مانند آنچه اکنون می‌بینیم به فعالیت خود ادامه دهد.»
محمدصالح صدقیان تحلیلگر مسائل عراق معتقد است که سودانی توانسته‌است محبوبیت خود را در افکار عمومی به شدت افزایش دهد و اگر از برخی جنجال‌های سیاسی جاری در عراق، از جمله پرونده شنود از سیاستمداران برجسته سالم بیرون بیاید، ممکن است که بعد از برگزاری انتخابات پارلمانی پاییز آینده بتواند بار دیگر به‌عنوان نخست‌وزیر عراق برگزیده شود.
سال ۲۰۱۵ کامالا هریس از توافق برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) برای مهار برنامه هستهای ایران حمایت کرد. از او نقل شدهاست که در واکنش به اقدام دونالد ترامپ، رئیسجمهور پیشین آمریکا در خروج از این توافق در سال ۲۰۱۸، چنین کاری را «بیملاحظه و به خطر انداختن امنیت ملی» توصیف کردهاست. همچنین اصلیترین خروجی سیاستهای خاورمیانهای دولت ترامپ، امضای توافقهای ابراهیم در سال ۲۰۲۰ و پیگیری عادیسازی روابط اسرائیل و کشورهای عربی بود. این سیاست یکی از معدود سیاستهای دولت ترامپ بود که دولت بایدن از آن حمایت کرد.
کتاب «قدرت مذاکره» در کنار مجموعهکتابهایی قرار میگیرد که مذاکرهکنندگان ارشد ایرانی در طول ۱۳ سال گذشته اقدام به نگارش آنها کردهاند تا ضمن بیان پارهای از تجربیات خود از جریان مذاکرات، به آسیبشناسی مذاکرات دیپلماتیک در جمهوری اسلامی بپردازند.
