فیضالله عربسرخی در گفتوگو با هممیهنآنلاین بررسی کرد
از حجاب تا ظریف؛ چالشهای دولت پزشکیان در برابر جریانهای مخالف
فعال سیاسی اصلاحطلب گفت: «مشکل اصلی، حل و فصل مسائل کشور است، نه اینکه چه کسی این کار را انجام دهد. اگر اصولگرایان توانایی حل مشکلات را داشتند، در دوره خودشان این کار را انجام میدادند.»
آنچه در ادامه میآید متن گفتوگوی فیضالله عربسرخی، فعال سیاسی اصلاحطلب با خبرنگار سیاسی هممیهن آنلاین است:
پروژه وفاق از اوایل دولت پزشکیان با هدف ایجاد همسویی میان جریانها آغاز شد. اما به نظر میرسد جریان مقابل تلاشی برای وفاق نمیکند و در موضوعاتی مانند حجاب و فیلترینگ سنگاندازی صورت میگیرد. پروژه وفاق چقدر میتواند موفق باشد و پزشکیان چگونه در برابر این سنگاندازیها مقاومت خواهد کرد؟
پاسخ: تلاش آقای پزشکیان بر این است که مسائل کشور را با مشارکت همه گروهها و جریانها حل و فصل کند. ایشان با رأی اکثریت، حتی در شرایط مشارکت محدود، مشروعیت و ظرفیت لازم برای پیشبرد چنین ایدهای را دارد. طبیعتاً از جریان بازنده انتخابات انتظار نمیرود که در این مسیر همراهی کنند، زیرا قدرت اجرایی در اختیار آنها نیست.
برای موفقیت این پروژه، ابتدا باید توافق شود که وفاق حول چه مسائلی صورت میگیرد. مثلاً اگر توافق کنیم که رفع تحریم یکی از اولویتهاست، میتوان انرژی همه را برای این هدف متمرکز کرد. این وفاق نیازمند مشارکت افرادی است که اهداف محوری دولت را قبول داشته باشند. همراهی افرادی که اساساً برنامه دولت را نمیپذیرند، امکانپذیر نیست.
آقای پزشکیان سعی دارد از نیروهای معتدل جریان مقابل، که با کلیت این مشکلات همنظرند، همراهی بگیرد. اما موفقیت این رویکرد نیازمند زمان است. گرچه گاهی عملکرد برخی از معتدلین نیز نشان میدهد که وفاق هنوز در عمل تحقق نیافته است. باید فرصت بیشتری به رئیسجمهور داد تا گفتوگو و توافقات بیشتری حاصل شود. امروز باید با خوشبینی به این فرآیند نگاه کنیم. هرچند نمیتوانیم موفقیت قطعی را پیشبینی کنیم، اما امیدواریم ایشان در این مسیر به موفقیت دست یابد.
پرسش: در موضوعاتی مانند حجاب و فیلترینگ شاهد سنگاندازیهایی هستیم. این رفتارها حتی از تریبونهای مجلسی دیده میشود که به کابینه پزشکیان رأی اعتماد داده است. آیا این عدم وفاق از ابتدا مشخص نبود؟
پاسخ: مسائلی مانند حجاب و فیلترینگ از مسائل اصلی هستند که رئیسجمهور با طرح آنها رأی مردم را کسب کرده است. مجلس دو مسیر پیش رو دارد: یا به رأی مردم احترام بگذارد و در همین چارچوب قانونگذاری کند، یا برخلاف رأی مردم عمل کند و خود را از اعتماد عمومی محروم کند. تصویب قوانین همسو با رأی مردم میتواند فاصلهها را کاهش دهد، امید را در جامعه تقویت کند، و اعتماد عمومی را بازسازی کند.
اگر مجلس بخواهد نظرات خود را بر رأی مردم تحمیل کند، دولت وظیفه دارد این موضوع را به جامعه اطلاع دهد. آقای پزشکیان بارها اعلام کرده است که مسائل مانند حجاب با زور حل نمیشود و نیازمند فرهنگسازی است. همچنین در مورد فیلترینگ، هزینههای سنگینی بر کشور تحمیل شده، اما نتیجهای حاصل نشده است. به همین دلیل، دولت بر این باور است که این سیاستها باید بازنگری شوند.
پرسش: چرا اینقدر روی موضوع انتصاب آقای ظریف تأکید میشود؟ آیا این موضوع نشاندهنده تسویهحسابهای شخصی است؟
پاسخ: برخورد با آقای ظریف نهتنها شخصی، بلکه کاملاً سلیقهای است. افرادی دیگر با شرایط مشابه هستند که درباره آنها چنین حساسیتی وجود ندارد. این تمرکز نشان میدهد که برخی میخواهند تأثیرگذاری آقای ظریف در گذشته و احتمال نقشآفرینی ایشان در آینده را خنثی کنند.
موضوع تابعیت فرزندان آقای ظریف نیز مربوط به گذشته است و خارج از اختیار ایشان بوده است. این فشارها با هدف محرومکردن دولت از ظرفیتهای آقای ظریف صورت میگیرد، در حالی که حضور ایشان میتواند به دولت در مذاکرات و مسائل بینالمللی کمک کند.
پرسش: عملکرد صدا و سیما در پوشش اقدامات دولت، سلیقهای است. خودکامگی صدا و سیما تا کجا ادامه خواهد داشت؟
پاسخ: صدا و سیما باید یک رسانه ملی باشد، اما امروز به تریبونی برای اقلیتی کوچک تبدیل شده است. این نهاد حتی نماینده همه اصولگرایان نیست و به افراطیترین طیف آنها سپرده شده است. همچنین، سپردن وظیفه سیاستگذاری رسانهای به صدا و سیما، کاملاً غیرحرفهای است.
نمونههایی مانند برخورد با عادل فردوسیپور یا سروش صحت نشان میدهند که صدا و سیما با هر فرد یا برنامهای که مخاطب بیشتری جذب کند، مقابله میکند. انحصار رسانهای امروز به جای تقویت رسانه ملی، باعث از دست رفتن اعتبار آن شده است. اگر انحصار از بین برود، مشخص خواهد شد که صدا و سیما چه میزان مخاطب واقعی دارد.
پرسش: آیا تلاشهایی برای ناکام گذاشتن دولت پزشکیان وجود دارد؟ این تلاشها چقدر جدی است؟
پاسخ: تلاشهایی برای ناکامگذاشتن دولت پزشکیان وجود دارد، اما باید پرسید اگر دولت ساقط شود، چه چیزی جایگزین آن خواهد شد؟ دولتی یکدست که تمام نهادهای حاکمیتی را در اختیار داشت، در دوره مرحوم رئیسی حضور داشت و نتوانست مشکلات را حل کند.
مشکل اصلی، حلوفصل مسائل کشور است، نه اینکه چه کسی این کار را انجام دهد. اگر اصولگرایان توانایی حل مشکلات را داشتند، در دوره خودشان این کار را انجام میدادند.
بنابراین، بازگشت به همان وضعیت، مشکلات را بیشتر میکند و مسیر پیشرفت را دشوارتر.
پرسش: رویکرد دولت در قبال جریانهایی مانند کیهان و پایداری که از ابتدا مواضع تقابلی اتخاذ کردهاند چیست؟
پاسخ: جریانهایی مانند کیهان و پایداری مخالف دولت هستند و دولت نباید انرژی خود را صرف جلب نظر آنها کند. مهم این است که دولت به وعدههای خود پایبند باشد و با مردم صادقانه برخورد کند. اگر دولت با موانعی روبرو شود، باید آن را به اطلاع مردم برساند و از آنان کمک بخواهد.
دولت پزشکیان تاکنون نشان داده که برای تعامل با هسته اصلی قدرت و کاهش تنشهای داخلی تلاش میکند. این رویکرد میتواند در درازمدت به نتایج مثبتی منجر شود، به شرط آنکه به وعدههای خود پایبند بماند و مردم را در جریان چالشها قرار دهد.
