برای رفع نگرانی از ایران
پرسش مهمی که از ابتدای این انتخابات مطرح شد، این بود که آیا مشارکت انتخاباتی مثل انتخابات اسفند۱۴۰۲ یعنی سه ماه پیش یا انتخابات۱۴۰۰ خواهد بود؟ خیلی‌ها گمان می‌کردند و همچنان گمان می‌کنند که بخش بزرگی از مردم با صندوق رای قهر کرده‌اند، ولی نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که مردم همچنان خواهان مشارکت انتخاباتی هستند، حداقل اکثریت مردم راه صندوق را برای رسیدن به اهداف خود معقولانه و کم‌هزینه‌تر می‌دانند؛ مشروط بر اینکه صندوق به معنای واقعی باشد. یعنی، حق انتخابی نسبی وجود داشته باشد؛ موضوعی که در انتخابات پس از ۱۳۹۶ یا نبود یا در حدی نبود که کسی را قانع کند.
ازاین‌رو، عدم مشارکت مردم در آن انتخابات به قهر از صندوق تعبیر شد، درحالی‌که چنین نبود و نیست. اکنون نام شش نفر از افراد واجدصلاحیت برای حضور در انتخابات اعلام شده است. به‌طور طبیعی، ما کار چندانی با نامزدهای اصولگرا که در این لیست هستند، نداریم. اغلب آنان بانیان وضع موجود هستند. نتایج عملکرد آنان در این سه سال پیش چشم مردم است. وعده‌های محقق‌نشده‌ی آنان فراوان و در وضعیت مردم تاثیرگذار است، فقدان چشم‌انداز نسبت به آینده آشکار و روشن است. هیچ‌کدام آنان در بخش‌هایی که بوده‌اند، کوچکترین موفقیتی که قابل ذکر باشد، نداشته‌اند.
بنابراین، تاکید اصلی بر آقای دکتر مسعود پزشکیان، نماینده تبریز در ادوار مجلس و وزیر بهداشت دولت خاتمی، است. هرچند ترکیب میان ایشان و پنج نفر دیگر به‌شدت نامتوازن است؛ ولی قابل‌جبران است. فرصتی است که به هر دلیلی نصیب ایشان شده تا نقشی شایسته در سرنوشت کشور و برای برون‌رفت از این وضع ناهنجار ایفا کند؛ ولی تمام مسئولیت متوجه ایشان نیست. مردم نیز کمابیش و به سهم خود مسئول هستند. سه نکته را می‌دانیم و باید به آن اقرار کرد:
اول اینکه، بدون تردید انتخابات پیش‌رو با یک انتخابات مطلوب و کامل فاصله دارد؛ به‌ویژه از نظر بازتاب دادن وزن اجتماعی گرایش‌های گوناگون نقص جدی دارد، ولی فرق آن با انتخابات ۱۴۰۰ در این است که از سطح حداقلی بالاتر است و امکان و شرایط انتخاب کردن گزینه مؤثر وجود دارد. ما قطعاً باید ردصلاحیت‌های سلیقه‌ای را نقد کنیم؛ ولی این ردصلاحیت‌ها اگر مخل امکان انتخاب میان گزینه‌هایی با اختلاف معنادار نباشد، قابل عبور کردن است.
بدون تردید آقای پزشکیان اختلاف معناداری با هر پنج نفر دیگر اصولگرا دارد؛ اختلافی که از نظر ما می‌تواند با انتخاب او به خیر و صلاح جامعه کمک کند.
نکته دوم اینکه، این بار مثل ۱۴۰۰ گزینه‌ای قطعی از سوی ساختار سیاسی تعریف نشده است، یا حداقل اکنون به نظر می‌رسد که چنین چیزی نیست. شاید تبعات آن انتخابات، آنان را به این نتیجه رسانده که راه برای حضور مردم باز شود.
و نکته سوم اینکه، می‌دانیم بخش مهمی از مسئولیت‌ها و قدرت‌ها خارج از حیطه رئیس‌جمهور است، ولی با علم به این مسئله و نیز با علم به صداقت و شجاعت آقای پزشکیان معتقدیم که می‌توان انتخاباتی قابل‌قبول رقم زد و مشارکت بالا نیز به سود امنیت و اقتدار کشور است و همه گروه‌های مردم از چنین وضع بهره‌مند خواهند شد.
