وقتی واژه منتقد شنیده میشود، لامحاله برای فردی که وامدار این لغت است و آن را به دوش میکشد، توأمان بار سنگین و همزمان مسئولیتی وافر به ارمغان میآورد. حال اگر این نقد و انتقاد و فرد منتقد گره به سینما بخورد، میتوان گفت برای سازندگان اثر هنری، دانستن نقطهنظرات آنان مهم جلوه میکند
حکومتهای تمامیتخواه در همهجای گیتی، نقطه مشترکی دارند. روزیکه تمام جنایتهایشان برملا میشود، آنروز خنده و آرامشی که بازماندگان چنین رنجهایی در خود میبینند، بهحدی دلپذیر است که جایی برای توصیفاش نمیماند.
هرچند هیچگاه به گفت و توصیه منتقد و روزنامهنگار در معرفی فیلم به آکادمی اسکار وقعی داده نشده؛ ولی پربیراه نیست اگر کمی در مورد دلایل انتخاب فیلم «پیرپسر» داد سخن سر دهیم.
گویا رسم شده برای نشاندادن ثروت و سرمایهداری در کشور، مجموعهسازان پلتفرمی از هم سبقت بگیرند. آن هم با نمایانکردن سرمایههایی که یک جای کارش میلنگد.
با دوستی که مخاطب پیگیر و همیشگی سینمای ایران نیست، مشغول تماشای فیلم «سودابه» محمدعلی سجادی کارگردان کاربلد و گزیدهکار شدیم. فیلم که تمام شد در اولین اظهارنظرش، سریع و با اشتیاق گفت عجب نماهایی؛ و چه کادر و اندازه درستی. جایگیری صحیح دوربین و بازیهای بجایش هم جای تقدیر دارد.
به کاربلدان این عرصه در روزنامهها فرصت دهید. صفحه جدیدی در تلویزیون ایجاد کنید. میتوان مخاطب قهرکرده سالهای اخیر را دوباره جذب تلویزیون کرد.
از یکی، دو روز بعد از حمله اسرائیل به ایران و مشخصشدن اینکه شاید روزهای زیست سختی در پیش باشد، فیلم و سریال ازجمله آرامبخشهایی بودند که مورد توجه قرار گرفتند.
چه مدیومی میتواند تجاوز تیم بیبی به سرزمین ایران را به خوبی شرح و تفسیر کند و از طرفی این قدرت را داشته باشد که طوری این انگاره را برای مخاطب نمایان سازد که تا سالها بعد هم بتوان آن را مرجع و مدخل مناسبی دانست. بعد از جنگ هشت ساله ایران و عراق این سینما بود که به کمک آمد تا حافظه ایرانیان فراموش نکند چه بر سر این جغرافیای کهن آمد. فیلمهای حماسی ساخته شد.
میزان دغدغهمندی افراد اجتماع به آنچه زیستن را مترادف با دانایی و فهم میداند و آنچه گذران روزگار را با اندیشه غیر تحلیلی همذات میداند؛ به درازنای تاریخ اندیشه و فکر نزدیک است.
مشغول تماشای فیلم «ضایعات جنگ»، اثر برایان دی پالما بودم. دیدن فیلم که تمام شد؛ به مصائب مردم ویتنام طی آن دوران فکر میکردم. تجاوز، کوچکترین این دردها بود.
